(မုိးမခ) မတ္ ၅၊ ၂၀၁၆
(၁)
က်ေနာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲ့ေဆာက္ၿမိဳ႔ ဘန္႔ႏူရာတိုက္ခုိက္ေလးတြင္ ေပါင္းၿပီးေနၾကသည္။ စေန-တနဂၤေႏြ ေန႔ျဖစ္သျဖင့္ အိမ္မွာ လူစံုေနသည္။ အိပ္ရာထခါစ မနက္ခင္းျဖစ္သျဖင့္ အိမ္ေရွ႕ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ထမင္းေၾကာ္စားၿပီး စကားထိုင္ေျပာေနၾကသည္။ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ေနာက္ေနၾကသည္။ ထမင္းေၾကာ္ၿပီးေတာ့ လဖက္ရည္ေသာက္သူ ေသာက္ႏွင့္ ေကာ္ဖီေသာက္သူ ႐ႈပ္ေနသည္။ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတုိ႔အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေဆးလိပ္သြားေသာက္ ၾကသည္။
က်ေနာ္တို႔ျပန္လာေတာ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းလျပည့္က ခံုမွာထိုင္ေနသည္။ က်ေနာ္တို႔လည္း ၀ိုင္းထိုင္ၾကသည္။ သူက က် ေနာ္တို႔နဲ႔အတူလာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလး။ သူ႔အေမနဲ႔လာေနသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ေတာ့ သူ႔ကို ေယာက်ာ္း ၃ ေယာက္ကို တၿပိဳင္တည္းရထားသည္ဟု ပတ္၀န္းက်င္မွာ နာမည္ႀကီးေနသည္။
လျပည့္က “နင္တို႔ကို ငါတိုင္ပင္စရာရွိတယ္” လို႔ေျပာၿပီး ေဘးနားကို ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ “ဘယ္သူမွ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ဦး။ နင္တို႔က ငါ့နဲ႔အရင္းႏွီးဆံုးေတြမို႔တိုင္ပင္ရတာ။ ငါလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ မနက္တုန္းက ငါ့ညီမ တ၀မ္းကြဲ အိမ္ကို ေရာက္လာတယ္ေနာ္။ သူအထဲမွာ ငိုေနတယ္”
ငေအာင္က “ဘာျဖစ္လို ့လဲ။ ရည္းစားနဲ႔ ကြဲလာလို႔လား” ဟု ေမးခြန္းစလိုက္သည္။
ဂတံုးကလည္း “သူ႔ဘာသာ သူငိုတာ ဘာျဖစ္လဲ။ ငါတို႔နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ” ဟု ေမးလိုက္သည္။
က်ေနာ့္အေတြးထဲမွာေတာ့ အလုပ္မ်ားျပဳတ္သြားလို႔လား… ပိုက္ဆံေပ်ာက္သြားတာလား …. ဒါမွမဟုတ္ အိမ္မ်ားလြမ္းေန သလား …. သို႔ေလာေတြ မ်ဳိးစံု။ က်ေနာ္လည္း ေနာက္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။ “ဂတံုးနဲ႔ ငေအာင္ တေယာက္ေယာက္ အိမ္သာ ေရွ႕မွာ မင္းတို႔ထဲက တေယာက္ေယာက္ ဖတ္နမ္းလိုက္လို႔ ျဖစ္မွာေပါ့”
“နင္တို႔ကလည္း ငါေျပာတာကို ဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘူး။ ငါစကားေျပာတာ မဆံုးခင္ နင္တုိ႔ျဖတ္ေျပာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ထင္တာေတြေလွ်ာက္ေျပာတယ္” ဟု လျပည့္က က်ေနာ္တို႔ကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ေလသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ နင္တို႔ေရွ႕တိုး “ငါေျပာျပမယ္။ သူမ်ားေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္….”
က်ေနာ္တို႔လည္း ေခါင္းကို ေရွ႕တိုးၿပီးသူဘာေျပာမလဲလို႔ နားေထာင္ေနၾကသည္။ သူက “ငါ့ညီမ မေန႔က ေက်ာင္းသားေဆး ခန္း (မယ္ေတာ္ေဆးခန္း) ေနမေကာင္းလို႔သြားတယ္။ သြားၿပီး စစ္ၾကည့္ေတာ့ ဆီး-ပိုးေတြ႔တယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ သူကို ဆီးပိုးကို စစ္ရင္းေတြ႔တာ သူ႔မွာ ကိုယ္၀န္ရွိေနတယ္တဲ့။ အဲဒါ ….”။
(၂)
က်ေန္ာတို႔အားလံုး အသံတိတ္ဆိတ္သြားသည္။ က်ေနာ္တို႔မွာ ရွင္းစရာ ျပႆနာတခု တိုးလာသည္။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း
“ေဟ့ေကာင္… ဂတံုး… မင္းက သူ႔ကို ၾကည္ေနတယ္ဆိုေတာ့ မင္းပဲျဖစ္ရမယ္။ ဒီရက္ထဲ မင္း ရည္းစားရေနၿပီေျပာတာ ….”
“ငေအာင္နဲ႔ ငၿဖိဳးျဖစ္မွာေပါ့။ ငါကေတာ့ ဟုိတေခါက္လာအိပ္တံုးက ေဟာက္လို ့စိတ္မ၀င္စားဘူး။ ေနာက္ၿပီး လျပည့္နဲ႔ အမိုးေျပာတာ သူအိပ္တာ ပန္ကာလိုပဲတဲ့။ ငါကေတာ့ ေ၀းတယ္”
“ငါနဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ဘူး။ ငါ့လက္က ေ၀းတယ္” လို႔ ငေအာင္ကေျပာလာသည္။
“ေဟ့ … ထြက္လာရင္ DNA စစ္ကို စစ္မယ္။ မွန္တဲ့လူ ယူ … ဘယ္လိုလဲ…. မဲ့ေဆာက္ေဆးရံုႀကီးမွာ စစ္လို႔ရတယ္ေနာ္” ဟု က်ေနာ္က ေျပာလိုက္သည္။
“စိန္လိုက္…. မင္းကတိနဲ႔ မင္းေနာ္” ဟု ငေအာင္နဲ႔ ဂတံုးကေျပာလာသည္။
“ရတယ္ … ”ဟု က်ေနာ္က ေျပာၿပီး က်ေနာ္တို႔ ၃ ေယာက္ လက္ခ်င္းထပ္ၿပီး ကတိတည္ပါ့မည္အေၾကာင္း သစၥာဆိုၾကသည္။
လျပည့္က “နင္တို႔ကလည္း ကေလးဖေအက ဘယ္သူလဲ။ နင္တို႔ တေယာက္ေယာက္လက္ခ်က္ ျဖစ္လို႔ျဖစ္မွာေပါ့။ ငါေမး ခ်င္တာက ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမွာလဲ” ဟု ေျပာလာသည္။
က်ေနာ္တို႔က ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး “နင့္ညီမက ဘယ္လိုသေဘာရွိလဲ။ ေမြးမွာလား ဒါမွမဟုတ္ ဖ်က္မွာလား။ ေမြးၿပီးရင္ေရာ သူယူမွာလား။ မယူရင္ေတာ့ ငါတို႔ပဲ ေမြးစားလိုက္မယ္ ….” ဟု က်ေနာ္တို႔က လျပည့္ကို ေမးလိုက္သည္။
“ငါလည္း ဘာမွ ေသခ်ာမသိဘူး။ သူကေတာ့ ငိုေနတာပဲ… နင္တို႔နဲ႔ စကားေျပာလို႔ရေအာင္ ငါေခၚလာေပးမယ္” ဟုေျပာၿပီး အခန္းထဲ၀င္သြားသည္။
(၃)
လျပည့္နဲ႔ သူ႔ညီမ က်ေနာ္တို႔ထိုင္ေနသည့္ ေက်ာက္ခံုအ၀ိုင္းေလးတြင္ ၀ိုင္းထိုင္လိုက္သည္။ လျပည့္က ငၿဖိဳး “နင္ပဲ ေမး လိုက္ဟာ …” ဟု က်ေနာ့္ကို ေျပာလာသည္။
က်ေနာ္က “နင့္အမ ေျပာထားလို႔ ငါတို႔လည္း တခ်ဳိ ႔ကိုသိၿပီးသြားၿပီ။ အခု နင္ဘာလုပ္မွာလဲ၊ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ထားလဲ။ ငါတို႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေနာ္” ဟု က်ေနာ္က သူ႔ကို စကားစေပးလိုက္သည္။
“သမီး ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ရမလဲမသိဘူး အကိုရယ္။ သမီးရမ္းလည္း ရွက္တယ္။ ေသခ်င္တာပဲသိတယ္” ဟု လျပည့္ညီမက ေျပာလာသည္။
“ဒါဆို တခုေလာက္ေမးမယ္ေနာ္။ ေကာင္ေလးကေရာ ဒါကိုသိၿပီးၿပီလား။ သူကေရာ တာ၀န္ယူလား” ဟု က်ေနာ္က ေမးလုိက္လိုက္သည္။
“သမီးမွာ ရည္းစားမရွိေသးဘူး”
“ဟင္ ….” ဟု က်ေနာ္ အသံထြက္သြားသည္။
“ဒါဆို ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ ညဖက္အိပ္ေနတုန္း တေယာက္ေယာက္မ်ား ….” ဟု က်ေနာ္က ဆက္ေမးလိုက္သည္။
“သမီးရွက္လာၿပီေနာ္။ သမီးဘာမွ မဟုတ္တာ မလုပ္ဖူးဘူး။ သမီးေနမေကာင္းလို႔ ….” ဟု သူကေျပာၿပီး ငိုလာသည္။
“ကိုယ့္ကို မိန္းကေလးလို သေဘာထားေနာ္။ ဘာစိတ္မွမထားနဲ႔။ မိန္းကေလး သဘာ၀ ဘာေတြညာေတြေရာ ျဖစ္လား၊ အနံ႔ ေတြေရာ ခံႏိုင္ေသးလား၊ အစားအေသာက္ပ်က္လား ….” ဟု က်ေနာ္ကေမးလိုက္သည္။
“သမီး ေဆးဆရာကို ၂ ခါေတာင္ စစ္ခိုင္းတာ။ သူ႔အတံမွာ အေခ်ာင္း ၂ ေခ်ာင္းျပတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ပတ္က။” ဟု သူက ျပန္ ေျဖလိုက္သည္။
က်ေနာ္ေမးစရာ စကားကုန္သြားသည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ တခုခုေတာ့လြဲေနၿပီဟု သိလုိက္ရသည္။ “ဒါဆို ေဆးစစ္ပံုေလး ေျပာျပပါလား” ဟု က်ေနာ္က ေမးလိုက္သည္။
“သမီး ဆီးစစ္ဖို႔ခြက္ကေလးေပးေတာ့ သမီးလည္း အိမ္သာထဲသြားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ေနာ္ ဆီးကိုယူတာေပါ့။ အဲဒါ ခြက္ ထဲကို မ၀င္ဘဲ ေအာက္ကိုက်သြားတယ္။ အဲဒါ သမီးလည္း အိမ္သာထဲက ဆီးကို ခပ္ေပးလိုက္တယ္ ….” က်ေနာ္ သူဘာ ေျပာေနလဲ က်ေနာ္မၾကား။ စိတ္ထဲမွာ မရယ္မိေအာင္ ထိန္းေနေရသည္။
“နင့္ညီမကို အိမ္ထဲျပန္ပို႔လိုက္ဟာ လျပည့္။ ၿပီးေတာ့မွ ဒို႔ေတြ စကားဆက္ေျပာၾကမယ္။ နင္ေတာ့ ျပန္ထြက္လာခဲ့” ဟု က်ေနာ္က လျပည့္ကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္ …..
ထြဋ္ေခါင္ၿဖိဳး
၀၂ မတ္လ ၂၀၁၆