(မုိးမခ) ဇြန္ ၅၊ ၂၀၁၅
ရထားတဲ့ အခ်ိန္ေတြက
ရထားတဲ့အခိုက္မွာ တန္ ့မေနခဲ့ဘူး…
ၿမိဳ႕ကိုပတ္ၿပီးေမာင္းေနတဲ့
ၿမိဳ႕ပတ္ရထားႀကီး
တရက္ၿပီးရင္း တရက္
တပါတ္ၿပီးရင္း တပါတ္နဲ႔
ဘူတာစံုခဲ့ပါတယ္
ခရီးကမဆံုးႏုိင္ခဲ့ဘူး……
ရႈခင္းေတြက
နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္နဲ ့…..
ရထားက
ဘ၀စံု စ႐ုိက္စံုကို
ေက်ာသားရင္သားမခြဲပဲ
လူကုန္ေအာင္တင္တယ္…
ဘူတာအစံုမွာ
တူတာ မတူတာ အကုန္တင္/ခ်တယ္…
ျမင္ကြင္းေတြက တရိပ္ရိပ္နဲ႔…..
ရထားဟာ
တခါတခါ ဂုဏ္ေတာ္ပုတီးစိတ္ေနခဲ့ၿပီး
တခါတခါေတာ့ ဘီလူးဆိုင္းတီးေနခဲ့တယ္…
ရထားက ရထားမျဖစ္ခဲ့ဘူး……
ရထားအလာကို ေမွ်ာ္ေနတဲ့
ၿမိဳ႕ကေလးရဲ ့ဘူတာဟာ
တညမွ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ခဲ့သလို
တညမွ မိုးမလင္းႏူိင္ခဲ့ဘူး……
ယထာဘူတက်က် စဥ္းစားမိေတာ့
ရထားဟာ ရပ္ထားမိသလား…
အသံကိုးမွာ
ရထားဟာ ရထားမျဖစ္ခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္…..။