သတင္းေဆာင္းပါး အေတြးအျမင္

ေမာင္ျမတ္ထင္ – သေဘာတရားအသစ္ (A New Politics)

ေမာင္ျမတ္ထင္ – သေဘာတရားအသစ္ (A New Politics)
(ခ်င္းတြင္းမဂၢဇင္း၊ ေဖ့စ္ဘြတ္) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၆၊ ၂၀၁၅

သေဘာတရားလုိ႔ ေရးေပတဲ့ ဝါဒလုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ရမယ့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္းတစ္ခုကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။

အာဏာရရာရေၾကာင္း နီးစပ္တဲ့ လက္ဝဲႏုိင္ငံေရးသမား (ဆုိရွယ္လစ္ေတြနဲ႔ ဆုိရွယ္ဒီမုိကရက္) ေတြဟာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္သမား (အစိမ္းေရာင္ဝါဒသမားေတြ) နဲ႔ ပူးေပါင္းသင့္တယ္တဲ့။ လန္ဒန္ယူနီဗာစီတီေကာလိပ္က ပါေမာကၡတဦးလည္းျဖစ္ ဘ႑ာေရး႒ာန အထူးအႀကံေပးပုဂၢိဳလ္လည္းျဖစ္တဲ့ မုိက္ကယ္ယာေကာ့ဘ္က အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ ေရးတယ္။ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြ ေျဖရွင္းဖုိ႔ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ အုိင္ဒီယာတခုလုိ႔ ထင္တာပါပဲဗ်ာ။ ဖတ္႐ႈၾကည့္ေတာ္မူၾကပါ။

အစိမ္းေရာင္ဝါဒ (Green Politics)

အစိမ္းေရာင္ဝါဒ ဆုိတာမွာ သူ႔သေဘာတရားနဲ႔ သူရွိတယ္။ ေအာက္ပါ အဓိကလကၡဏာေတြ ရွိပါတယ္။

(၁) သဘာဝႀကီးရဲ႕ အဖုိးတန္ပံုကို ယံုၾကည္တယ္။ လူဟာ သဘာဝထဲမွာ ရွိေနတဲ့အရာသာလွ်င္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ အစိမ္းေရာင္သမားေတြက ယူဆၾကတယ္။

(၂) ပထမအခ်က္ကုိ ဆန္႔ထုတ္ရင္၊ ၾကြယ္ဝတဲ့ လူ႔ဘဝဆုိတာ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းေတြ သံုးစြဲျခင္းထက္ပုိတယ္လုိ႔ ယူရမွာပါ။

(၃) အစိမ္းေရာင္ဝါဒဟာ၊ ေသးငယ္ေသာပမာဏ (Small scale)၊ သူ႔ေဒသနဲ႔သူ တန္ဖုိးေတြရွိေနျခင္း၊ ကုိယ္အားကုိယ္ကုိး၍ ဖူလံုျခင္း၊ သူ႔သေဘာသူ ေဆာင္ႏုိင္ျခင္း (Self-organizing)၊ သမ၀ါယမ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကေသာ အဖြဲ႔အစည္း ပံုသဏၭာန္မ်ားကုိလည္း ယံုၾကည္ပါတယ္။

(၄) ေကာင္းစြာ အလုပ္လုပ္ျခင္း (Good work) ကုိ တန္ဖုိးထားတယ္။ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျပည့္ေအာင္ ပုိေကာင္းတဲ့ လူေတြ ျဖစ္လာေအာင္၊ အလွနဲ႔ လက္မႈပညာ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္ျခင္းကုိ တန္ဖုိးထားပါတယ္။

(၅) အၾကမ္းမဖက္ျခင္းကို အေလးအနက္ထားတယ္။ စစ္ကုိ ဆန္႔က်င္တယ္။ စစ္ဆန္႔က်င္႐ံုမကဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ အျခားသူမ်ားကို နားလည္သည္းခံေသာ အေျခအေနမ်ားကိုလည္း တန္ဖုိးထားပါတယ္။

(၆) အစိမ္းေရာင္ဝါဒမွာ ဣတၳိယ(Feminist) သေဘာလည္းပါ ပါတယ္။ အစိမ္းေရာင္သမားေတြဟာ တန္းတူရည္တူ ျဖစ္ေရး သာမကဘဲ လူ႔ဘဝရဲ႕ မ်က္ႏွာစာမ်ားျဖစ္တဲ့ တျခားသူေတြကို ဂ႐ုစုိက္ျခင္း ေမြးျမဴျခင္း(အမ်ဳိးသမီးမ်ား ေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ ကိစၥမ်ား) ကုိ အေလးအနက္ တန္ဖုိးထားတယ္။

အထက္ပါ တန္ဖုိးေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အဓိကတန္ဖုိးထားမႈေတြ ျဖစ္ေသာ္လည္း အစိမ္းေရာင္သမားေတြဟာ တျခားတန္ဖိုးေတြကိုလည္း ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ လူမႈေရးတရားမွ်တမႈ ဒီမုိကရက္သေဘာထားမ်ား စသည္ျဖင့္လည္း သူတုိ႔မွာ ရွိပါတယ္။ အစိမ္းေရာင္ဝါဒ ဆုိတာဟာ တျခားသေဘာထားေတြနဲ႔ အထက္ပါအခ်က္ သိသိသာသာ ကြဲျပားတယ္လုိ႔ ဆုိလုိရင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

***
ဆုိရွယ္လစ္ သေဘာတရား
လက္ဝဲဆုိရွယ္လစ္ဝါဒမွာ အဓိက တန္ဖုိးသေဘာထား သံုးခု ရွိပါတယ္။

(၁) ပထမအခ်က္ဟာ တရားမွ်တမႈအေပၚအေျခခံတဲ႔ တန္းတူရည္တူျခင္း (Equality)ပါ။ လူေတြမွာ တန္ဖုိးတန္းတူ
ရွိတယ္။ အာဏာ၊ ဥစၥာ၊ ဝင္ေငြကုိ မွ်မွ်တတ ခြဲေဝမွ၊ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းရဲ႕ အထက္လႊာနဲ႔ ေအာက္ေျခ ကြာဟမႈ က်ဥ္းမွ လူ႔ေလာက သာယာမယ္ ဆုိတဲ့ အယူအဆဟာ ဆုိရွယ္လစ္ေတြရဲ႕ အေျခခံသေဘာထား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆုိရွယ္လစ္ေတြဟာ ေအာက္ေျခက လူေတြ ဆင္းရဲသူဆင္းရဲသားေတြနဲ႔ အဏာမဲ့ေတြဘက္က ရပ္တည္တယ္။

(၂) လက္ဝဲသမားေတြဟာ သမဂၢေတြ သမဝါယမေတြ စတဲ့ စုေပါင္းအားထုတ္ျခင္း (Collective action)ကုိ ယံုတယ္။ လူေတြဟာ တဦးကိုတဦး ေထာက္ပံ့ၾကရင္ စည္းလံုးၾကရင္ (Solidarity)၊ အလုပ္သမားသမဂၢ၊ ပရဟိတ၊ သမဝါယမ၊ ႏုိင္ငံေတာ္(State) စသည္ျဖင့္ အတူအားထုတ္ၾကေသာ္ တဦးခ်င္း လုပ္ေဆာင္ျခင္းထက္ လူမႈေရးရာ ရလဒ္ေကာင္းေတြ ရမယ္။ အတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ လူ႔သဘာဝမွာ ပဓာနလည္းျဖစ္ တန္ဖုိးထားအပ္တဲ့ ကိစၥလည္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ သေဘာထား ရွိၾကပါတယ္။

(၃) ဆိုရွယ္လစ္ေတြဟာ အရင္းရွင္ဝါဒကျဖင့္ လူမႈေရးမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ ရလဒ္ေတြ ျဖစ္ေစတယ္လုိ႔ ယံုၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရင္းရွင္စနစ္ကို အထိန္းအကြပ္ေတြ လုပ္သင့္တယ္။ စီးပြားေရး အင္အားရွိသူေတြ အက်ဳိးရွိ ရုံတင္မွာ မရပ္ဘဲ လူ႔ေဘာင္တခုလံုး အက်ဳိးရွိတဲ့ ဘံုအက်ဳိးရွိတဲ့ စီးပြားေရး ျဖစ္ဖုိ႔ စီမံရမယ္လုိ႔ ယံုၾကတယ္။ ဒါေပတဲ့ လက္ဝဲ အယူအဆေတြဟာ အရင္းရွင္စနစ္ကို ဘယ္လုိ စီမံထိန္းကြပ္ရမယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္မွာ ကြဲျပားၾကပါတယ္။ အရင္းရွင္စနစ္ကို အျခားစနစ္နဲ႔ အစားထုိးဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ ဒါေပတဲ့ အစားထုိးဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာေတြကေတာ့ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ အဲသလုိ ႀကဳိးစားခဲ့လုိ႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့တာေတြလည္း သမုိင္းမွာ အထင္အရွား ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

***

အစိမ္းေရာင္ဝါဒနဲ႔ ဆုိရွယ္လစ္ လက္ဝဲဝါဒမွာ ဆံုတာေတြ (Convergences) ရွိတယ္။ ကြဲျပားသြားတာေတြ (Divergences) လည္းရွိတယ္။ ယခု ကြဲျပားတာေတြ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ –

သမုိင္းမွာ လက္ဝဲသမားေတြ ဆုိရွယ္လစ္ေတြေရာ ဆိုရွယ္ဒီမုိကရက္ေတြေရာဟာ သမာ႐ုိးက် လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ပံုသဏၭာန္က လြတ္ေျမာက္လုိၾကပါတယ္။ ဆင္းရဲျခင္းက လြတ္ေျမာက္လုိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စက္မႈထြန္းကားေရး အစဥ္ႀကီးနဲ႔၊ စက္မႈထြန္းကားျခင္းႏွင့္အတူ ယဥ္ေက်းမႈထံုးစံေတြ ေျပာင္းေရးကုိ လုပ္ၾကတယ္။

သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္အေပၚေတာ့ သတိမရွိၾကဘူး။ တုိးတက္ျခင္းဆိုတာ စက္မႈထြန္းကားျခင္းပဲလုိ႔ ယူတာ။ သဘာဝကုိ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ျခင္းနဲ႔ အသံုးခ်ျခင္းေထာင့္ကပဲ ခ်ဥ္းကပ္တယ္။ ဆင္းရဲသားေတြ ခ်မ္းသာလာဖုိ႔ လုပ္ရာမွာလည္း ႐ုပ္ပစၥည္း ႐ႈေဒါင့္ကပဲ ၾကည့္ၿပီး ရုပ္ပစၥည္းမဟုတ္တဲ့ တျခားအေၾကာင္းအရာေတြကို တန္ဖုိးထားမႈ နည္းတယ္။ လက္ဝဲဆုိေပတဲ့ စားသံုးျခင္းဝါဒ (Consumerism) (မ်ားမ်ားသံုးႏုိင္ရင္ ခ်မ္းသာတာပဲဆုိတဲ့ အယူအဆ)မွာ အရင္းရွင္သမားေတြနဲ႔ မကြာဘူး။

အဲဒီ လမ္းေၾကာင္းေၾကာင့္၊ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ တရုတ္မွာ ဆင္းရဲသား အလုပ္သမား လူတန္းစားေတြရဲ႕ အေျခအေန တုိးတက္လာတာကို မျငင္းပါဘူး။ ဒါေတြက ျငင္းလုိ႔လည္း မရပါဘူး။

ဒါေပတဲ့ အဲဒီ တုိးတက္မႈဟာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကို ျပင္လုိ႔မရေအာင္ ပ်က္သြားေစတာ၊ ဂလုိဘယ္စီးပြားေရးရဲ႕ အစြန္အဖ်ားက သန္းရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူေတြကို ခ်န္ထားခဲ့တာကိုလည္း ျငင္းလုိ႔ မရဘူး။

***

သမုိင္းမွာ သဘာဝကုိ ေလးစားၿပီး ကုိယ့္အားကုိယ္ကိုးတဲ့ ကြန္ျမဴနတီေတြ တည္ေဆာက္ကာ ယူတုိပီယန္း လူ႔အဖြဲ႔ (Utopian society) ႀကိဳစားၾကတဲ့ လက္ဝဲေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ေရာဘတ္အုိဝင္၊ ဂၽြန္ရပ္စကင္၊ ဝီလ်ံေမာရစ္ စသည္ျဖင့္။ သူတုိ႔ ဝါဒက associational socialism လုိ႔ေခၚရမယ္။ သူတုိ႔ဝါဒက ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းဖုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္ ဦးေဆာင္တဲ့ ဆုိရွယ္လစ္ဝါဒ (State-led Socialism) ေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး။

ပစၥဳပၸန္မွာေတာ့ လက္ဝဲဆုိရွယ္လစ္ေတြၾကားမွာ တတိယလႈပ္ရွားမႈတခု စေပၚေနၿပီ။ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈႀကီး ျဖစ္ၿပီး သဘာဝပတ္၀န္းက်င္ အၾကပ္အတည္း ျဖစ္လာေတာ့ ဆုိရွယ္ဒီမုိကရက္ေတြအေနန႔ဲ အဲဒီ ရာသီဥတုကိစၥကို စဥ္းစားလာရတယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ (State) ကုိ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ကာကြယ္ေရးမွာ ကရိယာအေနနဲ႔ အသံုးခ်ဖုိ႔ စဥ္းစားတယ္။ အရင္းရွင္စနစ္ကုိ လူမႈေရးတရားမွ်တမႈအတြက္သာမက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ေရရွည္တည္တံ့မႈအတြက္ သံုးတာလုိ႔ ယူႏုိင္ပါတယ္။

ဆိုရွယ္ဒီမုိကရက္ေတြအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ျဖစ္ေပၚတုိးတက္မႈျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိရွယ္ဒီမိုကေရစီဟာ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကုိ ေရြးေကာက္ပဲြနည္းနဲ႔ ရေအာင္လုပ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ အရင္းရွင္ေစ်းကြက္ အင္အားစုေတြကို ထိန္းကြပ္ဖုိ႔ လုပ္တယ္။ ဝင္ေငြရယ္ ဓနရယ္ မွ်မွ်တတ ခြဲေဝဖုိ႔ အလုပ္သမားနဲ႔ စားသံုးသူအေပၚ ေခါင္းပံုျဖတ္တာကို ကန္႔သတ္ဖုိ႔ လူမႈဖူလံုေရး (Welfare state) လုပ္ဖုိ႔ပဲ။ မာကၥေတြက ဒီနည္းဟာ အရင္းရွင္စနစ္ကို ကယ္တာပဲလုိ႔ေတာ့ ဆုိၾကတာပ။ ဒါေပတဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ဟာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ထုတ္လုပ္မႈအေပၚမွာပဲ တည္မီတာ မဟုတ္ဘဲ သဘာဝသယံဇာတနဲ႔ ေျမပထဝီရဲ႕ ေဂဟအက်ဳိးေဆာင္မႈ (Ecological services)ေတြ အေပၚမွာလည္း တည္ေနတာမုိ႔ အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႕ ဒုိင္းနမစ္ကုိ တုိးရင္၊ သဘာဝသယံဇာတနဲ႔ ေဂဟက မခံႏုိင္ဘူး။

***

“ဆုိရွယ္ဒီမုိကရက္တစ္အစိမ္း” (Green Social Democratic Project) ဟာ အရင္းရွင္စနစ္ကို လူေတြရဲ႕ အက်ဳိးငွာ ထိန္းကြပ္႐ုံသာ မဟုတ္ဘူး သဘာဝႀကီးအက်ဳိးအတြက္လည္း ထိန္းကြပ္တာ ထိန္းၫိွတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဂၤလန္မွာ Blue Labour Movement ရယ္လုိ႔ ေပၚလာတယ္။ ကြန္ျမဴနတီေတြ ႐ုိးရာဓေလ့ေတြကို ပုိတန္ဖုိးထားတဲ့ ပါတီေပါ့။ ေစ်းကြက္ထဲမွာ ဖလွယ္တဲ့ ပစၥည္းေတြထက္ ရပ္ရြာအသုိက္အဝန္းေတြက ထြက္လာတဲ့ ပစၥည္းေတြကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔ ပ်ဳိးေထာင္ဖုိ႔တဲ့။

လူထုကုိ ျဖစ္တည္မႈ (Identity) ေပးတဲ့၊ ကမာၻႀကီးကုိ တည္ၿငိမ္မႈ ရေစတဲ့ အရာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီ အရာေတြကေတာ့ ႐ုိးရာဓေလ့ေတြ၊ ျပည္သူ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ပရဟိတအဖြဲ႔ေတြ၊ ဘံုဆုိတဲ့ ေနရာ၊ စိမ္းလန္းတဲ့ေနရာ (Green spaces, commons)၊ တမူျခားတဲ့ ေဒသေတြ၊ အႏုပညာရပ္ေတြနဲ႔ ရပ္ရြာအသုိက္အ၀န္းေတြပါပဲ။ အရင္းရွင္စနစ္နဲ႔ ႐ုပ္ဝါဒက အဲသလုိဟာေတြကို တန္ဖုိးသိပ္မထားဘူး။ အရင္းရွင္စနစ္က ေစ်းကြက္ရဲ႕ အလဲအလွယ္တန္ဖုိး (Exchange values) မရွိတဲ့ အရာ မွန္သမွ်ကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္တာ မ်ားတာပဲ။ “ဆုိရွယ္ဒီမုိကရက္တစ္အစိမ္း” ဝါဒလုိ႔ ဆုိၾကပါစုိ႔။

လက္ဝဲေတြရဲ႕ သမုိင္းမစ္ရွင္ဟာ အရင္းရွင္စနစ္ကို ထိန္းဖုိ႔ ကြပ္ဖုိ႔ ဆုိရင္ (ဝါ) စီးပြားေရးစနစ္ကို ျပင္ဖုိ႔ ဆုိရင္ လက္ဝဲေတြဟာ အယူအဆအားျဖင့္ အစိမ္းေတြနဲ႔ ပုိၿပီးနီးဖုိ႔ လုိပါတယ္။ လက္ဝဲေတြဟာ အစိမ္းေတြဆီ လွမ္းလာဖုိ႔ လုိတယ္ ဆုိပါစုိ႔။ အစိမ္းေတြကေကာ လက္ဝဲေတြကို လုိပါသလား။

***
အစိမ္းေတြကလည္း လက္ဝဲေတြကို လုိပါတယ္။

ပထမအခ်က္က ႏုိင္ငံေတာ္ (State) မပါဘဲနဲ႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို မကာကြယ္ႏုိင္လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္မွာပဲ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ေစ်းကြက္ကို ထိန္းႏုိင္တဲ့ ပါဝါရွိလုိ႔ပါ။ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြက ေဒသႏၲရ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ကာကြယ္ႏုိင္တာ မရွိ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပတဲ့ ယခုကာလမွာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးမႈ အမ်ားစုဟာ အင္မတန္ႀကီးတဲ့ ဂလုိဘယ္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာပါ။ အစိုးရကပဲ ေကာ္ပုိေရးရွင္းေတြရဲ႕ အျပဳအမူကို သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ေဘာင္ထဲမွာပဲ ရွိေနေအာင္ လုပ္ႏုိင္တာပါ။ ျပန္လည္ ျပည့္တဲ႔ စြမ္းအင္၊ သဘာဝ သယံဇာတကို အက်ဳိးရွိေအာင္ အသံုးခ်ျခင္း၊ ကာဘြန္ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း စတဲ့ နည္းပညာေတြမွာ သုေတသနလုပ္ဖုိ႔ အစုိးရကလဲ လမ္းၫႊန္ႏုိင္တာပါ။

အစိမ္းေရာင္သမားေတြက စားသံုးမႈကို ေလွ်ာ့ဖုိ႔ ေနပံုထုိင္ပံု လုိက္ဖ္စတုိင္ေတြကို ျပဳျပင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကေပတဲ့ အခ်ိန္က အဲသေလာက္ မရဘူး။ လူထုက “အလုိအေလ်ာက္ ရုိးရုိးရွင္းရွင္း ေနျခင္း (Voluntary simplicity)” ကုိ မေျပာင္းႏုိင္မီမွာပဲ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ အၾကပ္အတည္းက ဆုိက္မွာ။ ကမာၻႀကီးရဲ႕ လူဦးေရက အလြန္မ်ား ႐ုပ္ဝတၳဳေတြ အလွ်ံပယ္နဲ႔ ေနခ်င္စိတ္ကိုလည္း ထိန္းမရ၊ ေကာ္ပိုေရးရွင္းေတြကလည္း အျမတ္ရဖုိ႔ လုပ္ေနၾကေတာ့၊ အစုိးရ (ဝါ) ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ထိန္းကြပ္မႈ (Regulation)နဲ႔မွ ရတဲ့အခ်ိန္တုိအတြင္း ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးမႈကို ကာကြယ္ႏုိင္မွာပါ။ ႏုိင္ငံေတာ္ဆုိတာက ျခစားၿပီး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အေဆာက္အအံု ဆုိတာ မွန္ေပတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ မပါဘဲနဲ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႔ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။

ဒုတိယအခ်က္၊ လက္ဝဲေတြကုိ အစိမ္းေတြ လုိအပ္တဲ့အေၾကာင္းက ႏွစ္ခုလံုးက ဝင္ေငြ၊ ဓနနဲ႔ အာဏာကုိ မရတဲ့သူေတြ ရေစခ်င္တဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ပဲ။ ႏွစ္စု ပူးေပါင္းအားထုတ္ရင္ တစုတည္း အားထုတ္တာထက္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အေၾကာင္း ပုိမ်ားလုိ႔ပဲ။ အရင္းရွင္စနစ္ေၾကာင့္ အလြန္မမွ်မတ ျဖစ္ေနတာကုိး။

အစုိးရဟာ ဥပေဒေတြထုတ္ အခြန္ေတြေကာက္၊ လူမႈဖူလံုေရးအတြက္ ေငြေတြသံုးၿပီ မညီမွ်တာေတြကုိ ေလ်ာ့ေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္။ အလုပ္သမားသမဂၢနဲ႔ အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ကူညီႏုိင္ပါတယ္။

တတိယအခ်က္ကေတာ့ ဆုိရွယ္ဒီမုိကရက္ေတြအေနနဲ႔ အာဏာ ရႏုိင္တာကိုး။ ဒီနည္းနဲ႔ အစုိးရကုိ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ၾကည့္တဲ့ လူမႈေရးတရားမွ်တမႈ ေပၚလစီကို က်င့္သံုးလာေအာင္ ၫႊန္ၾကားႏုိင္တာကိုး။ အစိမ္းေရာင္ပါတီေတြက်ေတာ့ အရင္ကထက္ မဲေတြပုိရလာတာ မွန္ေပတဲ့ ဂ်ာမနီလုိ ႏုိင္ငံမွာေတာင္ အနည္းစု ျဖစ္ေနေသးတာ။ အစိမ္းေရာင္ပါတီေတြ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏုိင္ဖုိ႔က အလြန္ၾကာဦးမယ္၊ အခ်ိန္က မရွိဘူး။

***
အာဏာရဖုိ႔ နီးစပ္တဲ့သူနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္သမား (ဝါ) အစိမ္းေရာင္သမား ေပါင္းၿပီး လူ႔ေလာက တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပခဲ့တဲ့ “ႏုိင္ငံေရးရာ ဒႆနမ်ား ေပါင္းစပ္ဖြဲ႔စည္းျခင္း” ဟာ စတင္ ျဖစ္ေပၚေနပါၿပီ။ အစိမ္းေရာင္သမားေတြရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ဝါဒ၊ လက္ဝဲေတြရဲ႕ လူမႈေရးတရားမွ်တေရးဝါဒနဲ႔၊ ရပ္ရြာအသုိက္အဝန္းေတြရဲ႕ သမဏိရွည္ၾကာခဲ့တဲ့ တန္ဖုိးေတြကို ထိန္းသိမ္းရမယ္ဆုိတဲ့ ကြန္ဆာေဗးတစ္ အယူအဆေတြရဲ႕ ေပါင္းစည္းမႈပါပဲ။

လူဟာ ေစ်းကြက္ရဲ႕ ဖလွယ္မႈတန္ဖုိးေတြထဲမွာပဲ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ တဦးခ်င္းျဖစ္မႈေတြ မဟုတ္။ လူဟာ သဘာဝနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနမႈ၊ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ဆက္ႏႊယ္ေနမႈ၊ အတိတ္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါပဲ လူရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈ(identity) အမွန္ပါ။

လူဟာ အထက္ပါ တန္ဖုိးေတြကို ေဖၚျပႏုိင္ ေမြးျမဴႏုိင္တဲ့ ေနရာ စေပစ့္ေတြကို ကာကြယ္ရမွာပါ။ ပုဂၢလိက တဦးခ်င္းက ျဖစ္ေစ၊ ျပည္သူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြက ျဖစ္ေစ အားထုတ္ရမွာပါ။ အစုိးရ (ႏုိင္ငံေတာ္) ကေတာ့ အရင္းရွင္ေစ်းကြက္ရဲ႕ ဒုိင္းနမစ္ေတြကို ကာကြယ္ေပးရမွာပါ။ ဒုကၡေတြ ပင္လယ္ေဝေနတဲ့ ကမာၻႀကီးအတြက္ သေဘာတရားအသစ္၊ ႏုိင္ငံေရးသစ္ပါ ခင္ဗ်ား။


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts