ၿငိမ္းခ်မ္းေအး – ဒီမိုကေရစီကို ေစ်းဖ်က္ၾကသူမ်ား

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး – ဒီမိုကေရစီကို ေစ်းဖ်က္ၾကသူမ်ား
(မဇၥ်ိမ/ သည္ေလဒီးစ္ နယူးစ္) ဒီဇင္ဘာ ၉၊ ၂၀၁၄

သတင္းေထာက္ ကိုပါႀကီး အေလာင္း ျပန္တူးေဖာ္စဥ္က ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါး ပါ။  မိုးမခ ပရိသတ္ ဆင္ျခင္ ေျမာ္ျမင္ ေတြးၾကည့္စရာ တခုခု ရမယ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။  မိုးမခ စာဖတ္သူမ်ား ရဲ႕ အျမင္လည္း သိခ်င္ပါတယ္။

××××××××

ရိုးရိုး အသုဘ ဓာတ္ပံု ရိုက္ ရာမွာကို ဓာတ္ပံုဆရာမ်ား အေလးထားရမယ့္ က်င့္ဝတ္ေတြ ရွိပါတယ္။  ဟိုတေလာက ျဖစ္စဥ္ တခု ျဖစ္တဲ့ စစ္တပ္ ရဲ႕ ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးစဥ္ ေသဆံုးသြားခဲ့သူ အလြတ္ သတင္းေထာက္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ႏိုင္ (ေခၚ) ကိုပါႀကီး အမႈမ်ိဳးလို တလေက်ာ္ၾကာ ေျမျမွဳပ္ထားၿပီး အေလာင္း ကို စစ္ေဆးဖို႔ ျပန္ေဖာ္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးမွာ ဆိုရင္ ပိုလို႔ေတာင္ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ စည္းကမ္းေတြ ရွိပါတယ္။

အဲဒီ အမႈကို အက်ယ္တဝင့္ ေဖာ္ထုတ္ရမယ္ ဆိုတာ အမွန္ပါ။  ဗမာျပည္ အႏွံ႔အျပားက လူမသိ သူမသိ ဖမ္းဆီး ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ ခံခဲ့၊ ခံေနရတဲ့ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူ ကိုပါႀကီးေပါင္းမ်ားစြာ အတြက္ ဒီ ျဖစ္ရပ္ ကို မ႑ိဳင္ျပဳ ု မီးေမာင္းထိုးျပရမွာ စာနယ္ဇင္းရဲ႕ အလုပ္၊ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူမ်ား နဲ႔ တာဝန္သိ ပုဂၢိဳလ္ တဦးခ်င္းရဲ႕ ဝတၱရား၊ တရားမွ်တမႈ လိုလားသူတိုင္းရဲ႕ တာဝန္ပါ။

ဒါေပမဲ့ မသာ တခု အရင္းမျပဳမိဖို႔ လိုပါတယ္။  အသုဘ ကို အသံုးမခ်မိဖို႔ လိုပါတယ္။

ကိုပါႀကီး အေလာင္းျပန္ေဖာ္စဥ္ ေဘးမွာ ေစာင့္ၾကည့္ ေနခဲ့ၾကသူမ်ားထဲက တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ နဲ႔ သတင္းသမား တခ်ိဳ႕ ပုပ္ပြစ ျပဳေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ အေလာင္း ကို ဓာတ္ပံု၊ ရုပ္ေသ၊ ရုပ္ရွင္မ်ား ရိုက္ ကိုယ္ပိုင္ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ လက္လြတ္စပယ္ တင္ခဲ့ၾကတယ္။  ရုပ္ရွင္ မင္းသမီးနဲ႔ တြဲ ဓာတ္ပံု အရိုက္ခံ သလို အေလာင္းပံု ေနာက္ခံထား ကုိယ့္ ရုပ္ ကို ဟန္အျပည့္နဲ႔ ရိုက္ လူအမ်ား ျမင္သာရာမွာ ျဖန္႔ခဲ့ၾကတယ္။  မလုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြပါ။  ကာယကံရွင္ ရဲ႕ က်န္ရစ္သူ ဇနီး သားသမီး မိသားစုနဲ႔ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေသြးပ်က္ ထိတ္လန္႔ ယူက်ံဳးမရ ခံစားေနရမယ့္ စိတ္ခံစားခ်က္ ကို စာနာ စဥ္းစား ငဲ့ကြက္ ရမွာ ျဖစ္သလို ေသဆံုးသူရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ကိုလည္း ေထာက္ထားရမွာပါ။

လူေသ အေလာင္းမွာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ နဲ႔ အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရွိပါတယ္။  ေက်ာက္ေခတ္ လူရိုင္း ဘဝကေန ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ အထိ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့တဲ့ လူသား ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္စဥ္မွာ လူေသျမွဳပ္ႏွံျခင္းဆုိင္ရာ နာေရး ဆက္စပ္ အလုပ္ေတြ၊ ဓေလ့ ေတြဟာ အင္မတန္ အေရးပါ ခဲ့ပါတယ္။  ကမၻာ့သမိုင္းတေလွ်ာက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ေရခ်ိန္ကို အသုဘ ကိစၥ၊ သၿဂၤဳိဟ္ ျခင္းဆိုင္ရာ ထံုးမ်ား အဆင့္မီ ျပည့္စံုျခင္း ရွိ/မရွိ ရွာေဖြေလ့လာ ၿပီး အကဲျဖတ္ရပါတယ္။  သခၤ်ိဳင္းေျမဆိုတာ ယဥ္ေက်းမႈ သမိုင္း ရွာေဖြရာ ျဖစ္သလို ေသၿပီး ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို အေလးထား ျခင္း ဟာ ကမၻာေပၚရွိ လူမ်ိဳးတိုင္းရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ပါ။

ကိုပါႀကီး ရုပ္ကလပ္ ကို ျပန္ေဖာ္ခဲ့ရျခင္း အႏွစ္ သေဘာကိုက ေသမႈေသခင္း စစ္ေဆးဖို႔၊ တရားမွ်တမႈ ရွာဖို႔ အျပင္ သက္ဆိုင္သူ မိသားစု ကိုယ္တိုင္ ေသဆံုးသြားသူကို လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ နဲ႔အညီ စနစ္တက် ထိုက္ထိုက္တန္တန္ သၿဂၤဳိဟ္ ခြင့္ ရရွိေရး အလို႔ငွာ မဟုတ္ပါလား။

ဒါ့အျပင္ က်င့္ဝတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရ နာေရးမွာ အေလာင္း မ်က္ႏွာ ကို အနီးကပ္ (close-up) ဓာတ္ပံု ရိုက္ယူမႈ တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ရပါတယ္။  အထူးသျဖင့္ ရုပ္ပ်က္ေနတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို လံုးဝ ေရွာင္ၾကဥ္ ရပါတယ္။  လူေသ အေလာင္း အတြက္ ေခၚေဝၚ သံုးႏႈန္းေနၾကတဲ့ ပါဠိ စကားလံုး အသုဘ (ျမန္မာ စကားလံုး မသာ) ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ကိုက “ရႈခ်င္စဖြယ္ မရွိ” လို႔ ရပါတယ္။  လူဟာ အသက္ဇီဝဓာတ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားရင္ မေသခင္ ညွဥ္းဆဲ ခံရမႈ လို အျခား ပေယာဂ မပါ သဘာဝအရ ကို နဂို မူလ ကေန ယိုယြင္း ရုပ္ပ်က္ပါၿပီ။  ဒါကို မိသားစု မွတပါး အျခားသူက အနီးကပ္ မွတ္တမ္း မတင္အပ္ပါ၊ အမ်ား ျမင္သာေအာင္ ပိုလို႔ မျဖန္႔အပ္ပါ။

နာေရး မွတ္တမ္းတင္ ရိုက္ယူၿပီး ဓာတ္ပံုမ်ားကို စာနယ္ဇင္းမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အြန္လိုင္း ကြန္ရက္လို အျခား လူအမ်ား ျမင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာတခုခုမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လည္ ျဖန္႔ခ်ိလိုၿပီ ဆိုရင္လည္း အသံုးျပဳမယ့္ ဓာတ္ပံုတိုင္း ကို ကာယကံရွင္ မိသားစု ကို ျပကာ ေတာ္၏၊ မေတာ္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံရပါတယ္။  ဒါဟာ စာနယ္ဇင္း လို အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း အလုပ္ က်င့္ဝတ္ တခု ျဖစ္သလို လူတိုင္း ေလးစားလိုက္နာရမယ့္ လူ႔အေျခခံ က်င့္ဝတ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီ အေျခခံ သေဘာကိုေတာင္ ဗမာျပည္မွာ စာနယ္ဇင္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဂၢလိက တဦးခ်င္း ျဖစ္ေစ ဘယ္သူမွ အေလးအနက္ထား မလုပ္လိုၾကပါဘူး။  နာမည္ႀကီးသူေတြရဲ႕ စ်ာပန အခမ္းအနား ျမင္ကြင္းေတြမွာ၊ သတင္းေတြမွာ ဒီ ဓာတ္ပံု ကိစၥ ဆက္စပ္ က်င့္ဝတ္ ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ အျမဲတမ္းလိုလို ေတြ႕ရေလ့ရွိတယ္။

လူေသနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် အလုပ္ ကိစၥတိုင္းဟာ အသက္ရွင္လ်က္ ရွိသူမ်ား ထက္ေတာင္ ပို အေသးအဖြယ္က အစ ဂရုစိုက္ လူသား ဂုဏ္အင္ နဲ႔ အညီ ျပဳမူ ဆက္ဆံဖို႔လိုပါတယ္။  အေပ်ာ္တမ္း ဓာတ္ပံု ရိုက္ ျဖန္႔စရာ မဟုတ္သလို၊ အေလာင္းပံု အသံုးျပဳ ႏိုင္ငံေရး အသံုးခ် စရာလည္း မဟုတ္ပါ။  သတင္းဦး သတင္းထူး ကို ရုပ္ပံုနဲ႔တကြ တင္ခ်င္ေဇာ စိတ္သန္လို႔လည္း မရပါ။  လူ႔အသက္ ဆက္စပ္ ျဖစ္စဥ္မ်ိဳးဟာ သတင္းကိစၥ အပါအဝင္ ဘာ အတြက္နဲ႔မွ အသံုးခ် စရာ မဟုတ္ပါ။

သတင္းစာဆရာႀကီး ေၾကးမံုဦးေသာင္း (ေအာင္ဗလ) (၁၉၂၆-၂၀၀၈) စာနယ္ဇင္းေလာကထဲ ဝင္ကာစ သတင္းေထာက္ေပါက္စ ဘဝမွာ ဗမာ့သမိုင္းဝင္ လူသတ္ပြဲႀကီး ျဖစ္တဲ့ ၁၉၄၇၊ (၁၉) ဇူလိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ လုပ္ၾကံခံရျခင္း အျဖစ္အပ်က္ဆိုးႀကီးကို သတင္းယူခြင့္ၾကံဳခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုဖူးတယ္။  ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေတြရဲ႕ ေသြးသံရဲရဲ အေလာင္းခ်င္းေထြးေနပံုေတြကို သတင္းမွတ္တမ္းတင္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။  ဒါေပမဲ့ သူ႔ဆရာ အယ္ဒီတာ ဗမာ့ေခတ္ ဦးအုန္းခင္ က တတိုင္းျပည္လံုး ဝမ္းနည္းပူေဆြး ေသာက ျဖစ္ရမယ့္ ဒီလို ကိစၥႀကီးမ်ိဳးမွာ အနိ႒ာရံု ဓာတ္ပံုေတြ နဲ႔ ထပ္မံ ထိုးႏွက္ လူေတြဆီက မ်က္ရည္ နဲ႔ ေဒါသ မခ်ဴခ်င္ဖို႔ လမ္းညႊန္ တားျမစ္၊ ပံုေတြ ဆက္ရိုက္ခြင့္၊ သံုးခြင့္ မေပးခဲ့ဘူး လို႔ ဆိုတယ္။

ဒါမ်ိဳး က်င့္ဝတ္ ေစာင့္ထိန္းမႈမ်ိဳး ဟာ ယေန႔ေခတ္မွာ ရွားပါးေနပါၿပီ။  မ်က္ေမွာက္ မွာေတာ့ တရားဝင္ စာနယ္ဇင္း တင္မက ပုဂၢလိက လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာ မ်ား ကပါ ၾကည့္ရႈအားေပးသူ လူမ်ားမ်ား ရဖို႔ အေရး တခုတည္းကိုပဲ ဦးတည္ မတင္သင့္ မတင္အပ္တဲ့ ပံုေတြ တင္ၾကတယ္။  မေတာ္တဆ ထိခိုက္မႈေတြ၊ ရာဇဝတ္မႈခင္းေတြ က အမ်ားျပည္သူ မျမင္သင့္ တဲ့ ေသြးထြက္သံယို ေခါင္းကြဲ၊ ဦးေႏွာက္ ထြက္၊ အူေပါက္ ရဲမွတ္တမ္းပံုေတြ နီးစပ္သူမ်ား၊ သတင္းသမားမ်ား အလုအယက္ ဦးေအာက္ တင္ၾက ျဖန္႔ၾကတယ္။

လူမ်ိဳး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡ ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ ဆိုရင္ အစိုးရ သတင္းစာ အပါအဝင္ ပုဂၢလိက တရားဝင္ မီဒီယာ ေတြကပါ က်င့္ဝတ္မဲ့ ဓာတ္ပံု၊ သတင္း စာသား အေရးအသား အစံုစံုနဲ႔ တို႔မီး ရိႈ႕မီး လုပ္ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ေလ့ရွိၾကတယ္။  ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံထားရတဲ့ အေလာင္းပံုေတြ မျမင္ခ်င္အဆံုး အြန္လိုင္း မီဒီယာ အစံုစံုမွာ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။  ဆူပူလိုသူမ်ားက အဓိကရုဏ္း အတြင္း ေသဆံုးသူ အေလာင္းကို ပိုက္ ၿမိဳ႕ပတ္ ေသြးထိုးၾကေသးတယ္။  က်င့္ဝတ္၊ သိကၡာ ေစာင့္စည္းမႈဆိုတာ စကားအရာေတာင္ အေလးထား မဆိုၾကသလို ဝမ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ေနတယ္။

ဗမာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ အစဥ္အဆက္ ကတည္း ကလည္း ဓာတ္ပံု ယဥ္ေက်းမႈ ေခါင္းပါး ခဲ့ပါတယ္။  သူတပါးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ၊ လြတ္လပ္ခြင့္ ကို ခ်ိဳးေဖာက္ ထိပါးေစမႈတြင္ အျမဲလိုလို ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။  တရားမဝင္ အြန္လိုင္း မီဒီယာေတြ၊ ပုဂၢလိက နဲ႔ အစုအဖြဲ႕ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြ အျပင္ တရားဝင္ စာနယ္ဇင္းမ်ားရဲ႕ ပံုႏွိပ္၊ အြန္လိုင္း ႏွစ္ခုစလံုးမွာပါ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ ဓာတ္ပံုမ်ားကို အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျပ အသံုးျပဳေနၾကတယ္။

လူအမ်ားဟာ အသိမဲ့စြာနဲ႔ အသားအေရာင္၊ သြင္ျပင္လကၡဏာ၊ ရုပ္ရည္ စတဲ့ မတူညီမႈမ်ား အေပၚ အေျခခံ ဓာတ္ပံုမ်ားကို တလြဲ အသံုးခ်ေနၾကတယ္။  အသားအေရာင္ မည္းတဲ့ လူမ်ိဳး အႏြယ္ ေတြရဲ႕ ပံုေတြ ကို ဟာသ သေဘာလုပ္ၾကတယ္။  ရုပ္ဆင္း အဂၤါ၊ ခႏၶာကိုယ္ (ဥပမာ – အဝ လြန္ျခင္း) နဲ႔ က်ား/မ လိင္ ကြဲျပားမႈ၊ လိင္တိမ္းညြတ္မႈ မတူညီမႈ အစရွိတဲ့ ကြဲျပားျခားနားမႈေတြ အေပၚ မူတည္ၿပီးလည္း ျပက္ရယ္ ျပဳေလ့ရွိၾကတယ္။  ဒီလိုက်င့္ဝတ္မဲ့မႈေတြ ဗမာ့ အြန္လိုင္းေလာက အပါအဝင္ ရုပ္ရွင္၊ အၿငိမ့္၊ ကာတြန္း၊ ဝတၳဳ အႏု သုခုမ လူထုဆက္သြယ္ေရး ၾကားခံပစၥည္း မီဒီယာ အစံုစံုမွာ ျပဳလုပ္ေနတာ နိစၥဓူဝ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ ဗမာ့ ဓေလ့ ကို ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ဟာသ သေဘာ ပါ ဆိုၿပီး လိင္တူခ်စ္သူ အထူးသျဖင့္ မိန္းမလ်ာေတြဟာ အြန္လိုင္း မီဒီယာမ်ား လူမႈကြန္ရက္မ်ား၊ လူရႊင္ေတာ္ ျပက္လံုးမ်ား၊ ရုပ္ရွင္ ဗီဒီယို ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ား အစရွိတဲ့ ေနရာစံုမွာ အစဥ္သျဖင့္ အေလွာင္ အေျပာင္ ခံေနရတယ္။  မိတ္ကပ္ နဲ႔ အလွဖန္တီး ပညာရွင္ ခင္စန္းဝင္း ဓာတ္ပံု ဆိုရင္ လူအမ်ား အသံုးျပဳမ်ားတဲ့ Facebook မွာ ေန႔စဥ္လိုလို ရယ္စရာ အျဖစ္ အသံုးခ် ခံရရွာတယ္။  နာမည္ႀကီးသူ (Celebrity) မို႔ ဆိုေပမဲ့ ဒီလို သူတပါးရဲ႕ မတူကြဲျပားတဲ့ ပုဂၢလိက လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္မႈ အေလ့ အထ တခု ကို အေျချပဳ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္းမ်ိဳးဟာ လူ မပီသ ရိုင္းရာက်ပါတယ္၊ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ နိမ့္ရာ ေရာက္ပါတယ္။

မတူကြဲျပားမႈ ရွိတဲ့ ကေလး၊ လူႀကီး၊ ျဖဴျဖဴ၊ မည္းမည္း၊ ညိညိဳ၊ ပုပု၊ ရွည္ရွည္၊ ဝဝ၊ ပိန္ပိန္၊ မိန္းမလ်ာ၊ ေယာက္်ားလ်ာ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာကြဲ အားလံုးဟာ လူသားေတြပါ၊  လူ႔ ဂုဏ္သိကၡာ အျပည့္ တန္းတူ တန္ဖိုးထား ျပဳမူ ဆက္ဆံရပါမယ္။  လူအမ်ားနဲ႔ (ကိုယ္နဲ႔) မတူညီ ကြဲျပားေနမႈ အေၾကာင္းျပ ရယ္သြမ္းေသြးစရာ မဟုတ္ပါ။

ေနာက္တမ်ိဳး က အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာလည္း ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ဓာတ္ပံုမ်ား လူအမ်ားၾကား တလြဲ အသံုးခ် ခံရတတ္တယ္။  ဒီလို မလုပ္နဲ႔၊ ဒီလို မဝတ္နဲ႔ ဆိုၿပီး ဆရာႀကီး ေလသံ သူေတာ္စင္ ဟန္အျပည့္နဲ႔ တကယ္ေတာ့ တဏွာစိတ္အရင္းခံၿပီး ႏွမခ်င္း မစာနာ မ်က္စိ အရသာခံ၊ ပါးစပ္ အရသာ ခံ ၿမိန္ေရရွက္ေရ သြားရည္ တမ်ားမ်ား နဲ႔ အျမင္မေတာ္ ဓာတ္ပံုမ်ား ရိုက္၊ ျဖန္႔ ၾကတယ္။  သၾကၤန္ခ်ိန္ ကိုယ္ခႏၶာ ေရစို နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးငယ္ပံုမ်ား ပိုလို႔ တလြဲအသံုးခ် ခံၾကရတယ္။

ဒါမ်ိဳးေတြအျပင္ လိင္ အလုပ္သမေလးမ်ား ဆက္စပ္ သတင္းမ်ိဳးမွာ ဆိုရင္ နီးစပ္ရာ လမ္းသြားလမ္းလာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဓာတ္ပံု ကို ဖမ္းရိုက္ တရားဝင္ စာနယ္ဇင္း ကိုယ္တိုင္က သတင္းနဲ႔ တြဲ တင္ တတ္တယ္။  ဓာတ္ပံုပါ မသက္ဆိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးမ်ား လူမႈ ဒုကၡ၊ စိတၱ ဒုကၡေတြ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ သတင္းေတြ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။  တလြဲ သတင္းဓာတ္ပံု အသံုးျပဳရာမွာ ေခြး ဓာတ္ပံုေတာင္ မလြတ္ပါဘူး၊ သတင္းနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ ေခြး ကို ဓာတ္ပံု ရိုက္ တရားဝင္ မီဒီယာ မွာ အသံုးျပဳ လို႔ ေခြးပိုင္ရွင္ ခမ်ာ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ရတာ ျမင္ေတြခဲ့ရဖူးတယ္။

ဆိုခဲ့သမွ် အားလံုးဟာ က်င့္ဝတ္ အသိ (Moral Conscience) အရ ဘယ္လို သေဘာ၊ ဘာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳး နဲ႔မွ မလုပ္အပ္ပါဘူး။  ဒါေပမဲ့ ဒီလို ဓာတ္ပံု က်င့္ဝတ္ ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို ဗမာျပည္မွာ လူ ပုဂၢိဳလ္ တဦးခ်င္း နဲ႔ စာနယ္ဇင္းတခ်ိဳ႕ က်င့္ဝတ္ သိကၡာ အေလးမထား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လိႈင္လိႈင္ႀကီး က်ဴးလြန္ေနၾကတယ္။

ေနာက္ဆံုး ကိုပါႀကီး ရဲ႕ တလၾကာ ပုပ္ေဆြးစျပဳေနတဲ့ အေလာင္းပံုေတာင္ မခ်န္ လူတခ်ိဳ႕ လုပ္ရက္ၾကတယ္။  ဒါမ်ိဳး အေလာင္း ပံု ျပ ေသြးထိုး မွ သိမယ့္ လူသတ္ဝါဒ စစ္အာဏာရွင္ ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳးကို မလိုလားအပ္ပါ။  စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြကို မိန္းမ အဝတ္အစား ဝတ္ေပး၊ မိန္းမလ်ာ လိုပံုေဖာ္ၿပီး ျပက္ရယ္ျပဳ ဆန္႔က်င္ေရးမ်ိဳးကိုလည္း အထင္မႀကီးအပ္ပါ။  စစ္အာဏာရွင္မ်ား ကို အတန္းပညာ မတတ္ ဆိုၿပီး လီဆယ္ လုပ္ၾကံ ပုဂၢိဳလ္ေရး အတင္းခ်တတ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီမ်ိဳးကိုလည္း ဂုဏ္မယူအပ္ပါ။  ဒါေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ ရဲ႕ အႏွစ္သာရ ေကာင္းျမတ္မႈ ဂုဏ္ရည္ကို ယုတ္ေလ်ာ့ေစျခင္းပါ။  ဒီမိုကေရစီ ရဲ႕ ရန္သူ အလုပ္ေတြပါ။

က်င့္ဝတ္သီလ ကို အရင္းမတည္ရင္ ဘယ္ အရာမ်ိဳးမွ မႀကီးပြား မစည္ပင္ႏိုင္ပါ။  ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္း၊ လူသားက်င့္ဝတ္၊ စာနယ္ဇင္း သီလ ခိုင္ခိုင္မာမာ နဲ႔ ေပမီေဒါက္မီ (၂၁) ရာစု တန္းဝင္ လူသား ယဥ္ေက်းမႈ အျပည့္ရွိတဲ့ အနာဂတ္ ဗမာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကိုပဲ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။  ဒါေၾကာင့္ အရင္ဦးဆံုး အလုပ္ အျဖစ္ လူတဦးခ်င္း နဲ႔ စာနယ္ဇင္း မီဒီယာ အားလံုး ဓာတ္ပံု က်င့္ဝတ္ ယဥ္ေက်းမႈေလး စံျပ ေစာင့္ထိန္းေစခ်င္ပါတယ္။  အထူးသျဖင့္ အြန္လိုင္ လူမႈကြန္ရက္မ်ားမွာ နိစၥဓူဝ ဒီမိုကေရစီကို ေစ်းဖ်က္ေနၾကသူမ်ား သတိခ်ပ္ေစခ်င္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

၀၇ ႏိုဝင္ဘာ၊ ၂၀၁၄ (စာၿပီး ရက္စြဲ)

(ႏိုဝင္ဘာ လ မဇၥ်ိမ သတင္းစာ တြင္ မူလ ပံုႏွိပ္ခဲ့သည္။  ဒီဇင္ဘာ (၅) ရက္၊ ေသာၾကာေန႔ ထုတ္ သည္ေလဒီးစ္ နယူးစ္ ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ (၂) အမွတ္စဥ္ (၄၂)  တြင္လည္း ထပ္မံ ပံုႏွိပ္ခဲ့သည္။  မိုးမခ တြင္ ယခု အြန္လိုင္း ျဖန္႔ခ်ိသည္။  ေဆာင္းပါး ပါ အာေဘာ္ကို ေဝဖန္ ေထာက္ျပရန္ nyeinchanaye81@gmail.com သို႔ စာေရး ႏိုင္သည္။)

××××××××

ဆက္စပ္ ေဆာင္းပါး —

ဓာတ္ပံုမ်ားက ေျပာေနသည္ @

http://moemaka.com/archives/541

http://moemaka.blogspot.com.au/2013/10/nyein-chan-aye.html

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ