မိုးမခေဆာင္းပါးရွင္ အရွင္စႏၵိမာ(မြန္စိန္ေတာရ)၏ စာအုပ္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဦးေဆာင္ထုိက္သူ
မိုးမခစာအုပ္စင္၊ ကံထြန္းသစ္၊ အရွင္စႏၵိမာ(မြန္စိန္ေတာရ)၊ ၾသဂုတ္ ၇၊ ၂၀၁၄
အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ) ၏ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဦးေဆာင္ထုိက္သူ
စာမ်က္ႏွာ ၁၂၉၊
ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ဇူလိုင္ ၂၀၁၄
ထုတ္ေ၀သူ ပါရမီစာေပ
ေဆာင္းပါးမ်ားသည္ 7 day Daily, Moemaka website, Irrawaddy.org websiteမ်ားတြင္ ေရြးခ်ယ္ေဖာ္ျပျခင္းခံရၿပီးေဆာင္းပါမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္၊ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၊ ရဟန္းသံဃာႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အစရွိသည္တုိ႔ကို ေဆာင္းပါး (၁၇) ပုဒ္ခြဲ၍ ေ၀ဖန္သုံးသပ္ေရးသားထားသည္။ စာေရးဆရာ ကံထြန္းသစ္က အမွာစာ ခ်ီးျမႇင့္ေရးသားေပးထားရာ၌ “ .. ေခတ္ကာလအတြက္ လုိအပ္၍ ေပါက္ဖြားလာေသာ၊ သုိ႔မဟုတ္ လက္ရွိအမိျမန္မာျပည္ကို ေမွာင္ေခတ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ဘ၀ အသက္ေသြးတုိ႔ျဖင့္ ရင္း၍ တြန္းေရႊ႕ေနၾကေသာ သမုိင္း၀န္ေဆာင္ပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္အတူ မွ်ေဆာင္ရန္ ေပၚထြက္လာေသာ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္” ဟု ညႊန္းဆုိထားသည္။
(ညႊန္း – http://www.myanmarbookshop.com/MyanmarBooks/BookDetails/32382 )
စာေရးသူ၏ ေက်းဇူးစကား
*********
ဤစာအုုပ္သည္ မိမိ၏ စာဖတ္ဝါသနာမွ ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့သည္ဟုု ေျပာလွ်င္ မွားမည္မထင္ပါ။ စာဖတ္တတ္စအရြယ္မွ စၿပီး လက္လွမ္းမွီသမွ် စာအုုပ္ သတင္းစာ မဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္မ်ားကုုိ ဖတ္ခဲ့ပါသည္။ အင္တာနက္ေပၚလာေသာအခါ ဝက္ဘ္ဆုုိက္မ်ားကိုု ဖတ္ျဖစ္လာသည္။ ဝက္ဘ္ဆုုိက္မ်ားမွ သတင္းမ်ားႏွင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားကုုိ ဖတ္ၿပီး comment မွတ္ခ်က္မ်ားကုုိ ရံဖန္ရံခါ ေရးျဖစ္လာသည္။ ေနာက္ပုုိင္း၌ မိမိ၏ Facebook စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ႏုုိင္ငံေရး လူမႈေရး တရားဓမၼဆုုိင္ရာ မိမိ၏ ယုုံၾကည္ခ်က္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကုုိ Facebook မိတ္ေဆြမ်ားနွင့္ အတူ မွ်ေဝခံစား အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္ျဖစ္လာသည္။
ထုုိမွတစ္ဆင့္ မိမိ၏ ယုုံၾကည္ခ်က္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကုုိ ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေရးသားၿပီး ဝက္ဘ္ဆုုိက္္တခ်ိဳ႕သ႔ုုိ ပုုိ႔ျဖစ္ခဲ့သည္္။ ဝက္ဘ္ဆုုိက္္ေပၚသုုိ႔ ေရာက္လာေသာ မိမိ၏ ေဆာင္းပါးတခ်ိဳ႕ကုုိ ပါရမီစာေပမွ ဒကာႀကီး ဦးေက်ာ္ဦးက ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး ေဆာင္းပါးမ်ားကုုိ စုုစည္းကာ စာအုုပ္အျဖစ္ ထုုတ္ေဝလုုိပါေၾကာင္း မိမိကုုိ တင္ျပေလွ်ာက္ထားလာပါသည္။
စာအုုပ္အျဖစ္ ထုုတ္ေဝပါက အင္တာနက္ကုုိ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အသုုံးမျပဳႏုုိင္ၾကေသးေသာ ျပည္တြင္းမွ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအတြက္ သြားေလရာ ေဆာင္ယူကာ အခ်ိန္မေရြး ဖတ္ရွဳႏုုိင္မည့္အျပင္ စာအုုပ္အျဖစ္ တစုုတစည္းတည္း သိမ္းဆည္းထားရာေရာက္ေသာေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါသည္။
ထုုိ႔ေၾကာင့္ ဤစာအုုပ္ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ပထမဦးစြာ တင္ျပကမ္းလွမ္းလာေသာ ပါရမီစာေပမွ ဒကာႀကီး ဦေက်ာ္ဦးကုုိ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာလုုိပါသည္။
ထုုိ႔အျပင္ မိမိေရးသားခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားအတြက္ အားေပးတုုိက္တြန္းစကားမ်ားႏွင့္ တန္ဖုုိးရွိေသာ အႀကံဥာဏ္ေကာင္းမ်ား ေပးခဲ့ၾကေသာ ဤစာအုုပ္တြင္ အမွာစာ ေရးသားခ်ီးျမွင့္ေပးခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇာဂရ (စာေရးဆရာ ကံထြန္းသစ္) ႏွင့္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇဝန (ႏုုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း) တုုိ႔အား အထူးေက်းဇူးတင္ ရွိခုုိးဦးခုုိက္လုုိက္ပါသည္။
မိမိ၏ေဆာင္းပါးမ်ားကုုိ ေဖၚျပေပးခဲ့ၾကေသာ ဧရာဝတီ၊ 7Day Daily ႏွင့္ မုုိးမခ မီဒီယာတုုိ႔မွ အယ္ဒီတာမ်ား၊ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ဝုုိင္းေတာ္သားမ်ားအားလုုံးကုုိလည္း ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာလုုိပါသည္။
ဤေဆာင္းပါးမ်ားကုုိ ေရးသားရန္ အစပ်ိဳးေစခဲ့ေသာ မိမိ၏ ေရးသားမႈမ်ားကုုိ အားေပးဖတ္ရွဳ ေဝဖန္အႀကံျပဳခ်က္မ်ား ေပးခဲ့ၾကေသာ Facebook မွ မိတ္ေဆြမ်ားအားလုုံးကုုိလည္း အစဥ္အၿမဲ ေက်းဇူးတင္လ်က္ ရွိေနပါေၾကာင္းကုုိ ေဖၚျပလိုုပါသည္။
ဤစာအုုပ္ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ အခ်ိန္တုုိအတြင္း ႀကိဳးစားရုုိက္ႏွိပ္ေပးခဲ့ၾကေသာ ပါရမီစာေပဝုုိင္းေတာ္သားမ်ားကုုိလည္း ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
အထူးအားျဖင့္ မိမိ၏ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ မူလတန္းေက်ာင္းသားဘဝမွ တကၠသုုိလ္ေက်ာင္းသားဘဝတုုိင္ေအာင္ မိမိအား သင္ၾကားျပသဆုုိဆုုံးမေပးခဲ့ၾကေသာ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာ ဆရာမမ်ား၏ ေက်းဇူးဂုုဏ္ကုုိလည္း အစဥ္ထာဝရ အမွတ္ရလွ်က္ ရွိေနပါေၾကာင္း ေဖၚျပလိုုပါသည္။
ေနာက္ဆုုံးမွ ေဖၚျပရေသာ္လည္း အေလးအျမတ္ထားလွ်က္ ေဖၚျပအပ္သည္မွာ ပရိယတၱိဓမၼႏွင့္ ပဋိပတၱိဓမၼမ်ားကုုိ သင္ၾကားျပသေပးခဲ့ၾကေသာ မိမိ၏ ရဟန္းဘဝတေလွ်ာက္လုုံးမွ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ဘုုရားမ်ား၏ ေက်းဇူးဂုုဏ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုုိဆရာေတာ္ဘုုရားမ်ား၏ ေက်းဇူးဂုုဏ္ကုုိ ရည္မွန္း၍ ဤေနရာမွ ရုုိေသစြာ ဦးခုုိက္ကန္ေတာ့လိုုက္ပါသည္။
အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ)
ဇြန္လ ၁၄ ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုုႏွစ္
Mon Buddhist Temple
6505 Decatur Road,
Fort Wayne, Indiana 46816,
United States of America
Phone: 1(414)702-2782
ကံထြန္းသစ္၏ အမွာစာ
၁
Online ၌ တစ္ပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စ ဖတ္ရစဥ္ ”အင္း….. အေရးအသား ေျပပ်စ္ၿပီး တင္ျပပံုေတြ ေၾကာင္းက်ဳိး က်သား”
၂
သံုး၊ ေလး၊ ငါးပုဒ္ ဖတ္အၿပီးတြင္ “ယံုၾကည္ခ်က္ ခ်င္းညီျပီး ရပ္တည္ခ်က္ခ်င္း မ်ွသည့္ ကေလာင္ေကာင္း ေပပဲ”
၃
သူ႔ေဆာင္းပါးမ်ားကို ပါရမီစာေပမွ ေပါင္းစုထုတ္ေ၀မည္ျဖစ္၍ ‘အမွာစာ’ ေရးသားေပးရန္ ဆိုလာမွ လက္လွမ္းမွီသမ်ွ (သူေပးပို႔သမ်ွ)ကို ၿခံဳငံုဖတ္ျဖစ္ေသာ အခါတြင္မူ အေရးအသားေကာင္း၍ ႏွစ္သက္ၿပီး၊ ယံုၾကည္ခ်က္ညီ၍ ႏွစ္ေထာင္းရယံုမ်ွ မကေတာ့၊ ေခတ္ကာလ လုိအပ္ခ်က္အရ ထြက္ေပၚလာေသာ သမိုင္းေကာင္း၀န္ကို အမ်ားႏွင့္မ်ွေဆာင္ရန္ ေမြးဖြားလာေသာ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းဟုပင္ ဆိုလုိက္ခ်င္ပါသည္။
၄
ထို အဆိုမ်ားကို ခုိင္ေစရလ်ွင္ ေရးဟန္ႏွင့္ေျပာဟန္ စာေပပံုသ႑န္ႏွစ္မ်ဳိးရွိရာတြင္ ဤစာစုကို ေရးသူသည္ ေျပာဟန္ျဖင့္ ေရးသားခဲ့သည္။ သို႔ျငား ၀စနာ လကၤာရ ၾကြယ္၀ေသာသူတို႔၏ စကားေျပာမွဳသည္ နားမေညာင္း ရွိရသကဲ့သို႔၊ အေတြးတတ္သူတို႔၏ အေရးညက္မွဳသည္လည္း ဖတ္မညည္း ရွိရသည္ပင္။
‘‘ေအာက္ေျခရဲေဘာ္မ်ားအေနနဲ႔ “ငေတမာ” လက္တဆုတ္စာ….ေတြရဲ႕ လူမိုက္အၿပံဳးကို ျမင္ေစခ်င္ပါတယ္…..။ (အသုုံးခ်ခံဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ဖုုိ႔ ဆုုိရင္ ေဆာင္းပါး) စသည္ကဲ့သို႔ က်စ္လ်စ္ထင္ရွားလြယ္ေသာ အႏွဳန္းအဖြဲ႔ေလးမ်ားကို စာဖတ္သူ ေတြ႔ႏိုင္သည္။ သူ႔ဘက္ကိုယ့္ဘက္ အကဲဆတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ဳိးကုိပင္ ဖတ္သူစိတ္နားသို႔ ေလ်ာကနဲ ၀င္ေအာင္ ေရးႏိုင္သူပင္။ သို႔တေစ ႏွစ္သက္ရေသာအေၾကာင္းတို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး သေဘာထားကြဲႏိုင္ေသာ္ျငား အေတြးရွင္း၍ အေရးရွင္းသူျဖစ္ေၾကာင္းကိုမူ သေဘာညီၾကမည္ထင္။
၅
အၾကိဳက္ညီ၍ ဟုဆိုရာတြင္လည္း ဆႏၵဂတိျဖစ္ ဆိုခဲ့သည္ကား မဟုတ္ပါ။
သုကၠႏွင့္ကဏွ၊ အျဖဴႏွင့္အမည္း၊ ဓမၼႏွင့္အဓမၼ၊ တရားႏွင့္ မတရားျခင္း၊ အစြန္းေရာက္မွဳႏွင့္ တရားမွ်မွဳ လူအခြင့္အေရးႏွင့္ဖိႏွိပ္မွဳ၊ ဒီမိုကေရစီႏွင့္အာဏာရွင္စနစ္၊ မ်ဥ္းသား၍ အုပ္စုခြဲလုိက္ လ်ွင္ လူ႔တန္ဖုိးကိုျမတ္ႏိုးေသာ လူ႔အခြင့္အေရးကို တန္ဖိုးထားသူတိုင္း သုကၠဘက္၊ အျဖဴ ဘက္၊ ဓမၼဘက္၊ တရားမ်ွတမွဳဘက္၊ လူ႔အခြင့္အေရးဘက္၊ ဒီမိုကေရစီဘက္ကို ရပ္တည္မိ လ်က္သားရွိမည္မွာ ဧကန္ပင္။
ဤစာအုပ္ေရးသားေသာ (အရွင္စႏၵိမာ-မြန္စိန္ေတာရ) ၏ ရပ္တည္ရာကိုလည္း သူ႔ေဆာင္းပါး မ်ားက အတိအက် ညြန္းျပေနပါသည္။ ထိုသို႔ေသာ သူ၏ စာတို႔သည္ ဘယ္မွာမေကာင္းရွိအံ့နည္း၊ စိတ္ေကာင္းေမြးသူတို႔သည္ စာေကာင္းေရးႏိုင္သည္ဟု စာေပပညာရွင္ႀကီး ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ဆိုခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါေလာ။
၆
တစ္ဖန္ ဘာသာေရးစာေပေရးသားသူမ်ားသည္ “အိုးစရည္းထဲကေရကို အိုးငယ္ခြက္ငယ္ေတြ ထဲ ကဲ့ယူ ထည့္ေနသည္ႏွင့္ တူသည္”ဟု ပညာရွင္တို႔ေ၀ဖန္ခဲ့သည္။ ကိုယ္ပိုင္ဖန္တီးမွဳ အေတြးအျမင္မပါ၊ ပိဋကပ္ေတာ္လာတို႔ကို ကူးယူကာ ကိုယ့္စာအျဖစ္ စာအုပ္ ငယ္ မ်ားထုတ္ေ၀သည္ကို ေထာက္ျပျခင္းျဖစ္သည္။
အရွင္စႏၵိမာကမူ ထိုသို႔မဟုတ္၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမတို႔ကို စံအျဖစ္အသံုးျပဳကာ မ်က္ ေမွာက္ ေရးရာမ်ားကို ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ေထာက္ျပသည္၊ ဗီဇႏွင့္ပါတ္၀န္းက်င္တြင္ ဗီဇသေဘာကို ပဌာန္း “အာေသ၀န’’ ပစၥည္းႏွင့္ယွဥ္ကာ စြဲလာေသာ အထံုအျဖစ္ ေရးျပပံုမွာ ႏွစ္လုိဖြယ္ ရွိလွသည္။
ထိုအျပင္ ကမၻာသုတ စသည္တို႔ျဖင့္လည္း ျမန္မာ့”အေထြး’’ တို႔ကို ျဖည္ရန္ ေထာက္ျပခဲ့ပံုမွာ မွန္ကင္းဘ၀မွ ထင္းျဖစ္ရလ်ွင္လည္း သိမ္ငယ္မေနဘဲ ေလာင္စာအျဖစ္ျဖင့္ ေလာက လူအ က်ဳိးကို ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အေမရိကန္သမၼတေဟာင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဂ်င္မီကာတာ ကလင္တန္ စသူတို႔သည္ သမၼတဘ၀မွာ တာ၀န္ကို အေက်ပြန္ဆံုး ထမ္းရြက္ခဲ့ၾကသကဲ့သို႔ သာမာန္ဘ၀ေရာက္ေသာအခါတြင္လည္း လွည့္လည္ကာ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို သယ္ပိုးၾကေၾကာင္း ဥပမာေဆာင္ျပသည္။
ဒါတြင္မက တပ္မေတာ္အတြက္လည္း အိမ္နီးခ်င္း ဗုဒၶဘာသာ တိုင္းျပည္တို႔မွ စစ္တပ္မ်ားသည္ ျပည္သူေတြႏွင့္ ေႏြးေထြးခ်စ္ၾကည္စြာ ဆက္ဆံမွဳရသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေစရန္ အႀကံျပခ်က္ေလးကလည္း ေစတနာပါလွသည္၊ ေက်းလက္ဖြား ရိုးသားလွသည့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ပင္ကိုယ္ဗီဇေပ်ာက္ကာ “အမိန္နာခံတတ္သည္မွလြဲ၍” စရိုက္ၾကမ္းတမ္းရိုင္းစိုင္းသြားမွဳႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပဳျပင္ႏိုင္ရန္ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတို႔တြင္ စစ္သည္မ်ားကို ဘာသာေရးအသိအျမင္ လူ႔က်င့္၀တ္ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားတို႔ကို သင္ၾကားေပးရေသာ (malitary chaplain) အဖြဲ႔မ်ဳိးရွိသကဲ့သို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ရွိေစခ်င္ေၾကာင္း၊ ျပည္သူက ေလးစားခ်စ္ခင္ ယံုၾကည္ အားကိုးထိုက္ေသာ တပ္မေတာ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလုိသူတိုင္း စဥ္းစားႏိုင္ရန္ တင္ျပထား သည္မွာလည္း ေၾကာင္းက်ဳိးဆီေလ်ာ္လွပါဘိ။
သို႕ႏွယ္ အစစ ေနာက္က်န္ေနေသာ အမိေျမကို စြမ္းသေလာက္ ျဖည့္ေပးစြက္ေပးလုိေသာ သူ႔ေစတနာသည္ ေဆာင္းပါးတိုင္းမွာလိုလို ထင္ဟပ္ေနေတာ့သည္။ ေနာင္လည္း ျမန္မာအရွိကို ကမၻာ့အသိႏွင့္ယွဥ္၍ ကမၻာ့အရွိကိုလည္း ျမန္မာအသိႏွင့္ တြဲလ်က္ အက်ဳိးျပဳစာေပမ်ား ဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ပါေစဟု ဆႏၵျပဳမိသည္။
၇
စာဖတ္သူသည္ သည္စာအုပ္ကို ေစ့ငုမွဳေသခ်ာ ဖတ္ၿပီးျပီဆိုလ်ွင္ေတာ့ အထက္တြင္ဆိုခဲ့ေသာ “ေခတ္ကာလအတြက္ လုိအပ္၍ ေပါက္ဖြားလာေသာ၊ သို႔မဟုတ္ လက္ရွိအမိျမန္မာျပည္ကို အေမွာင္ေခတ္မွ လြန္ေျမာက္ရန္ ဘ၀အသက္အေသြးတို႔ျဖင့္ ရင္း၍ တြန္းေရႊ႕ေနၾကေသာ သမုိင္း၀န္ေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္အတူ မ်ွေဆာင္ရန္ ေပၚထြက္လာေသာ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္သည္” ဟူေသာ အဆိုအတြက္ သာဓကတို႔ လံုေလာက္ၿပီဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။
ထုိေၾကာင့္ သည္စာအုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္ဖို႔ အခ်ိန္ေပးရန္ ဆႏၵျပဳပါသည္၊ သင္ေပးလုိက္ရ၍ ကုန္သြားေသာအခ်ိန္သည္ သင္၏ ယံုမွားျခင္း ရြံ႕ရွားျခင္း စသည္တို႔ကို ယူေဆာင္သြားကာ အျမင္သန္ျခင္း၊ ယံုၾကည္ခ်က္ခိုင္မာျခင္း၊ ၀ံ့စားျခင္း စသည့္ အေတြးအျမင္တို႔ကို ခင္းက်င္းေပး ခဲ့မည္မွာ ဧကန္ဟုု ဆိုလုိက္ရင္း အမွာစာကို နိဂံုးသတ္ပါရေစ။
ကံထြန္းသစ္
Milwaukee ၿမိဳ႕
Wissonsin ျပည္နယ္
U.S.A
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
I am not sure if u nu was allowed to be the head of the gov in 1988 and be reconized as the new gov, may be the fate of the country might have been different? now we are worse than ever before. i am not sure if daw su will be a competent leader. she lacks the experience , now she seems to forget about the people and the imp issues. she seems to be more focused on getting the power. i am sure she had sacrificed her life and time etc but one needs experience to lead a country. I think people worship her personally too much that they cannot see other things/factors.
I do not get what Nilar wants to specifically say. If’d be great if she,a Burmese, could express her opinion in Burmese text.
What I am trying to say is if u nu s gov was recognized as the legal gov back in 88 and Burma became a democratic country, things can be different. But people were not united back then.