ဖုိးထက္ – ကိုေသာင္းျမင္႔ႏွင့္ ဆရာႀကီးလုပ္နည္းမ်ား

ကိုေသာင္းျမင္႔ႏွင့္ ဆရာႀကီးလုပ္နည္းမ်ား

“အသြင္မတူ အိမ္သူမျဖစ္” ဟူေသာ ျမန္မာစကားသည္ ေယဘူယ် ဆန္လြန္းသည္ ဟု ဆိုရေပမည္။ ခင္ပြန္္းျဖစ္သူက စကားနည္းသေလာက္ ဇနီးျဖစ္သူက အေပါက္အစပ္ အလြန္မ်ားေသာ စံုတြဲ ေတြ ရိွတတ္ၾကသည္။ ဇနီးျဖစ္သူ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သေလာက္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ဆူဆူပူပူ အလြန္လုပ္ေသာ စံုတြဲေတြလဲ မရွား။ သို႔ေပေသာ္လည္း စံုတြဲေတြမွာ တူညီေသာ စိတ္ထားေလးေတြ၊ သေဘာထားေလးေတြ၊ အၾကိဳက္ေလးေတြ ရိွတတ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ဥပမာ ထုတ္ႏွဳတ္ျပရေသာ္ ကိုေသာင္းျမင္႔ႏွင္႔ မသူဇာတို႔ စံုတြဲတည္း။

၄င္းတို႔ လင္မယားတြင္လဲ အလံုးစံု အသြင္တူညီေနသည္ေတာ႔ မဟုတ္။ မသူဇာက ျပတ္သားသေလာက္ ကိုေသာင္းျမင္႔က အားနာတတ္သည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က သူသနားသင္႔သည္ဟု ထင္သေသာ အရာမ်ား (ဥပမာ သူ႔အမ်ိဳးအေဆြမ်ား ဒုကၡေရာက္ေနလွ်င္) သနားသေလာက္ မသူဇာက စိမ္းကား ရက္စက္ႏိုင္လြန္းလွသည္။ ဒါေတြက စိတ္ခံစားမွဳႏွင္႔ ဆိုင္ေသာ မတူညီသည္႔ အရာမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ တူညီေသာ အရာမ်ားထဲတြင္ စာဖတ္၀ါသနာပါျခင္းသည္ တစ္ခု အပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီ စာဖတ္ျခင္းမွာလဲ သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားက မတူညီသည္႔ အေၾကာင္းျခင္း အရာၾကီး တစ္ခု ရိွေသးသည္။ ရွင္းေပအံ႔။

မသူဇာက စာတစ္အုပ္ဖတ္လွ်င္ အခ်ိန္ယူသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ႔ေစ႔စပ္စပ္ ဖတ္သည္။ မရွင္းမလင္းေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို “အို..ငါနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး” ဆိုသည္႔ စိတ္ထား မေမြးျမဴဘဲ အေသအခ်ာ နားလည္ေအာင္ၾကိဳးစားသည္။ သူဘယ္လိုဘဲ ၾကိဳးစား ၾကိဳးစား ဘယ္လိုမွ နားမလည္ေသာ စာအုပ္မ်ားဆိုလွ်င္ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ဖတ္မေနေတာ႔။ ဆိုရလွ်င္ ဆရာျမသန္းတင္႔ ဘာသာျပန္သည္႔ အီလ်ာရင္ဘတ္၏ “လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား၊ ဘ၀” ဆိုသည္႔ စာအုပ္အတြဲေတြ။ ရွရွားလူမ်ိဳး စာေရးဆရာ အီလ်ာရင္ဘတ္သိေသာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက ဥေရာပမွ ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ ပန္းခ်ီဆရာမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ားသည္ မသူဇာအဖို႔ အလွမ္းကြာေ၀းလြန္းလွသည္။ မသိတဲ႔သူေတြမ်ားသည္။ ဒီလိုစာအုပ္မ်ိဳးက်ေတာ႔ မသူဇာက အခ်ိန္ကုန္မခံေတာ႔ဘဲ ေနာက္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ဖို႔ရွာသည္။ သူ မသိ နားမလည္ေၾကာင္းကိုလဲ  သူ႔ေယာကၤ်ား ကိုေသာင္းျမင္႔ကို ရိုးရိုးသားသာ ဖြင္႔ဟ ၀န္ခံရွာသည္။

ကိုေသာင္းျမင္႔က မသူဇာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္။ မသူဇာလိုဘဲ စာဖတ္၀ါသနာပါေပမယ္႔ စာဖတ္ျမန္သည္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေၾကာင္ပုဇြန္စားသကဲ႔သို႔ အခ်ိန္ခဏေလးႏွင္႔ အၿပီးဖတ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ ဒီေလာက္ ျမန္ေအာင္ စာဖတ္ႏိုင္သနည္းဟု ေစာေၾကာလိုက္ေသာ္ စာအျမန္ဖတ္နည္း သင္တန္း တက္ထားလို႔လဲ မဟုတ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြ စာျပန္သလို အာ..နံ…နံ…အာ…နံ…နံ ဆိုသည္႔ ရြတ္ဖတ္တာ ျမန္လြန္းလို႔ ၾကားၾကရေသာ အသံမ်ိဳးႏွင္႔ အသံထြက္ စာဖတ္ေသာေၾကာင္႔လဲ မဟုတ္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ သူလိုခ်င္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ား ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ ဖတ္ရွဴေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။

ဟစ္တလာ၏ အထၱဳပတၱိ စာအုပ္ကို မသူဇာဖတ္ၿပီးေတာ႔ ကိုေသာင္းျမင္႔ ဖတ္သည္။ မသူဇာ၏ ေခါင္းထဲတြင္ ဟစ္တလာ ဘာေၾကာင္႔  အာဏာရွင္ ျဖစ္လာၿပီး ေျပာမရ၊ ဆိုမရ ျဖစ္သြားသနည္းဆိုသည္႔ အေၾကာင္းကို သူဥာဏ္မီွသေလာက္ စဥ္းစားသည္။ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားသည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က ဟစ္တလာ၏ တစ္ေသြး တစ္သံ တစ္မိန္႔ေတြကို အားက်သည္။ ဟစ္တလာ၏ အပုပ္အစပ္ေတြက သူ႔ေခါင္းထဲမွာ ေနရာပိုယူထားသည္။ ဟစ္တလာ ရည္းစား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရိွသလဲ ဆိုတာ စာေရးဆရာေျပာသေလာက္ အကုန္ယံုသည္။ ၿပီးေတာ႔ သူ႔မိန္းမ မသူဇာကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူ႔ သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူ႔ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ားကို ေသာ္လည္းေကာင္း ဖတ္ထားေသာ စာအုပ္ေတြထဲက အေၾကာင္းအရာေတြႏွင္႔ ငါပိုသိတယ္ဆိုသည္႔ အခ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ိဳးသည္။  ရိွေစေတာ႔။ ဒါက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက အသြင္တူသလိုလို ရိွေသာ္လည္း အႏွစ္သာရ ကြာျခားခ်က္ကို ထုတ္ႏွဳတ္ျပရျခင္းသာ။

ကိုေသာင္းျမင္႔၏ စာအုပ္ စာေပေတြဖတ္ၿပီး ဆရာ႔ ဆရာၾကီး လုပ္လိုသည္႔ ၀ါသနာက ပို၍ ပို၍ ဆိုးရြားလာသည္။ လြန္လြန္ ၾကဴးၾကဴးျဖစ္ လာသည္။ သူ၏ ထိုမေကာင္းေသာ အက်င္႔ကို ဓာတ္ဆီေလာင္း  အားေပး အားေျမွာက္ ျဖစ္ေစသည္႔ အရာလဲ ရိွေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ အဘယ္အရာနည္းဟု ဆိုေသာ္ ၂၁ ရာစု၏ ေနာက္ဆံုးေပၚ နည္းပညာ အင္တာနက္မွ Facebook (၀ါ) စာမ်က္ႏွာမ်ားတည္း။

အရင္က ကိုေသာင္းျမင္႔သည္ ကဗ်ာဆိုလွ်င္ လွည္႔ေတာင္ မၾကည္႔။ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ ေကာက္ကိုင္လိုက္လွ်င္ သူအရင္ဆံုး လွန္သည္႔ စာမ်က္ႏွာက ကာတြန္းေတြ ရိွေသာ စာမ်က္ႏွာ။ ၿပီးမွ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြ၏ အတင္း၊ အဖ်င္း။ ၿပီးလွ်င္ ေၾကာ္ျငာ။ ထို႔ေနာက္ ၀တၳဳတို။ ေနာက္ဆံုးမွ ၀တၳဳရွည္ေတြကို မဖတ္ခ်င္ ဖတ္ခ်င္ႏွင္႔ ဖတ္သည္။ ကဗ်ာေတြပါသည္႔ စာမ်က္ႏွာေတြ ဆိုလွ်င္ ေယာင္လို႔ေတာင္ မၾကည္႔။ မင္းသု၀ဏ္ ဆိုတာ ဦးသုမဏ အစ္ကိုလားဟု ေမးခဲ႔ေသာသူ။ အခုေတာ႔ Facebook ေပၚလာကတည္းက ဘယ္စာအုပ္ဖတ္ဖတ္ ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ရွာေဖြ ဖတ္ရွဴၿပီး သူ႔ Timelines ေပၚမွာ အပင္ပန္းခံ၊ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး တင္သည္။ ကူးခ်သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကဗ်ာဆရာ၏ နာမည္ကိုေတာင္ မထည္႔ဘဲ ခပ္တည္တည္ျဖင္႔ သူဘဲ ေရးသလိုလို လုပ္သည္။ အဆင္း မသိ၊ အတြင္း မသိေသာ သူမ်ားက ကိုေသာင္းၾကီးက ေတာ္လိုက္တာ၊ ခံစားတတ္လိုက္တာဟု ေအာက္က မွတ္ခ်က္မ်ား လာေရးလွ်င္ မဟုတ္ဘူးလို႔ တစ္ခြန္း မျငင္းဘဲ ဖရဏာပီတိ ဂြမ္းဆီထိသည္႔ ရုပ္ၾကီးျဖင္႔ ေနတတ္သည္။ အေကာင္းဘက္က လွည္႔ေတြးရလွ်င္ Facebook ေပၚလာေသာေၾကာင္႔သာ ကဗ်ာအမိုက္စား၊ အေကာင္းစားေတြကို ရွာေဖြ ဖတ္ရွဴသည္႔ ပရိတ္သတ္ တစ္ဦးတိုးလာသည္ဟု ဆိုရမည္ေလာ။ ကဗ်ာဆရာမ်ား မက္ဘက္ဇူကာကို အလြန္ေက်းဇူးတင္သင္႔၏။

ႏိုင္ငံေရးမွာေရာ ကိုေသာင္းျမင္႔ အသို႔ရိွသနည္းဟု ေလ႔လာရလွ်င္ Facebook မေပၚခင္က ကိုေသာင္းျမင္႔တစ္ေယာက္ ႏိုင္ငံေရး စာအုပ္ေတြ ဖတ္ၿပီးလွ်င္ ေလကန္သည္႔ ဒဏ္ခံရေသာ လူမ်ားက လက္ခ်ိဳးေရတြက္လုိ႔ရသည္။ အခုေတာ႔ စာအုပ္ကို မဖတ္ခင္ကတည္းက ဓာတ္ပံုရိုက္၊ စာမ်က္ႏွာေပၚ တင္ၿပီး “ငိွ..ငိွ…ဖတ္ေတာ႔မယ္တြ…” လို႔ မပီကလာ ပီကလာ သူ႔အသက္အရြယ္ၾကီးမွ မေထာက္ထားဘဲ လူအထင္ၾကီးေစသည္။ ဆရာ႔ ဆကာၾကီး ထင္ေစသည္။ စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီးလွ်င္လဲ စာအုပ္ကို ေစာေၾကာေ၀ဖန္သည္႔ သူ႔ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္ေတြကို ဘယ္သူကမွ မေမးဘဲ အသားလြတ္ ေရးသည္။ ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါက ထိုကဲ႔သို႔ ေ၀ဖန္ေရးေကာင္းေသာေၾကာင္႔ သူ႔ကို ရစရာ မရိွေအာင္ ေ၀ဖန္တာ ခံလိုက္ရသည္။  အဲဒီတံုးက  “အေရွ႕က ေန၀န္းထြက္သည္႔ ပမာ” စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး “ဆရာသိန္းေဖျမင္႔ ရဲ႕ စာအုပ္ ေကာင္းတယ္ဆိုလို႔ ဖတ္လိုက္တာ ၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ လိုက္အိပ္ေနတဲ႔ အခန္းေတြ မ်ားေနပါလား..ငင္…အဟတ္…အဟတ္” ဟုေရးမိလိုက္သည္။ ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ေအာက္မွာလာၿပီး.. “ေႀသာ္…ဒီေလာက္ စာအုပ္ အထူၾကီးကို အခ်ိန္ကုန္ခံဖတ္ၿပီးမွ ဒါေတြဘဲ ေခါင္းထဲ က်န္ခဲ႔တာလား..ငင္…အဟတ္..အဟတ္” ဆိုသည္႔ မွတ္ခ်က္ေၾကာင္႔ အလ်င္အျမန္ Block လိုက္ရဘူးသည္။ မိတ္ပ်က္ရဘူးသည္။

အခုေတာ႔ ကိုေသာင္းျမင္႔တစ္ေယာက္ ပိုမိုဆိုးရြားလာသည္။ like ေတြကို သာယာလာသည္။ ပရိတ္သတ္ တယ္အားေပးတဲ႔ ငါ ဟု ထင္ျမင္ယူဆလာသည္။ နာမည္ၾကီး ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို အျပစ္ရွာၿပီး ေ၀ဖန္သည္႔ သူ႔ကို ေဖာက္ထြက္ေတြးတယ္၊ အေတြးရဲတယ္ဟု အခၽြန္နဲ႔ မသည္႔ သူမ်ားေၾကာင္႔လဲ ပိုဆိုးလာသည္။ Facebook ေပၚမွာ ဘယ္လိုမ်ိဳး like ရေအာင္ ယူရမလဲ ဆိုသည္႔ ပညာရပ္မ်ားလဲ ပိုမို ၾကြယ္၀လာသည္။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေ၀ဖန္စရာ မရိွေတာ႔ဘူးဆိုလွ်င္ “ေနပူေတာ္က စာဖတ္ေနသူဂ်ီးကို ေခၚေပးၾကပါလား..ငွင္…ေတေတခ်ာခ်ာ ေမးခ်င္ႏြန္းႏို႔ပါဂ်ာ” ဆိုသည္႔ Status မ်ိဳးႏွင္႔ ပြဲဆူေစသည္။

ဒါေတြက ကိုေသာင္းျမင္႔ တစ္ေယာက္၏  Facebook ေပၚက ဘ၀။ မသူဇာကေတာ႔ သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္ ေပ်ာ္ရင္ၿပီးေရာ႔လို႔ ေတြးထားသလားမသိ။ တစ္ေရးႏိုးလဲဒါ၊ အိမ္သာတက္လဲ ဒါ၊ ထမင္းစားရင္းလဲ ဒါ၊ အိပ္ခါနီးလဲ ဒါ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလဲဒါ။ သူတို႔ ႏွစ္ဦး သမီးရည္စား ဘ၀တံုးက သူ႔ကို စြဲလမ္းသလို  ျဖစ္ေနသည္႔ Facebook ေရာဂါၾကြမ္းေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ကို သီးခံသည္။ ၿငိမ္ေနရင္ ၿပီးေရာလို႔ စိတ္ထားသည္။ တကယ္ဆိုလွ်င္ မသူဇာ၏ နားေအး ၿပီးေရာ စိတ္ထားေၾကာင္႔ ဒီကိစၥက ဒီမွာတင္ျပီး ဖို႔ ေကာင္းသည္။ ကိစၥက ဒီမွာတင္ မၿပီးျပတ္။ ကိုေသာင္းျမင္႔၏ Facebook ဘ၀သည္ အျပင္ေလာက မိသားစု ဘ၀ထဲအထိ ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္လာသည္။

အစကေတာ႔ မသူဇာက သတိမထားမိ။ သမီးရည္းစား ဘ၀ကတည္းက အရာရာမွာ ဆရာၾကီး လုပ္လိုသည္႔ ကိုေသာင္းျမင္႔၏ ၀ါသနာကို လက္ထပ္ၿပီးေသာအခါ အိမ္ေထာင္ေရး၊ လူမွဳေရး၊ စီးပြားေရးေတြႏွင္႔ လံုးျခာရိုက္ေနေသာ မသူဇာ အတြက္ ထူးျခားၿပီး အံ႔ႀသမေနႏိုင္အား။ သို႔ေသာ္ အခုတစ္ေလာ ပိုဆိုးလာသည္။ ဆရာလုပ္တာက ရိုးရိုးသားသား မဟုတ္ဘဲ မိသားစု၀င္ေတြကို သူကဘဲ ေခါင္းတစ္လံုး ပိုျမင္႔ေနသလိုလို ေျပာသည္။ ဆက္ဆံသည္။ နားမလည္ရေကာင္းလား၊ ဒါေလးေတာင္ မသိရေကာင္းလား ဆိုသည္႔ ပံုစံျဖင္႔ ေငါက္ဆတ္ဆတ္ျဖင္႔ ေျပာဆို ဆက္ဆံသည္။ မသူဇာက စကားနည္း ရန္စဲ။ ျပန္ေျပာေနလို႔ အခ်ိန္ကုန္တာဘဲ အဖတ္တင္မွာမုိ႔ ဘာမွ တုဖက္ေျပာမေနေသာေၾကာင္႔ ျပႆနာက ၾကီးထြားမလာ။

မေန႔ကေတာ႔ မသူဇာ အေဖျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္တစ္ေယာက္ သမီးအိမ္ လာအလည္မွာ သမက္ျဖစ္သူ ကိုေသာင္းျမင္႔က Facebook ေပၚက ကိစၥတစ္ခုႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး သေဘာထား ကြဲလြဲကာ “အသက္ၾကီးၿပီး…ဘာမွ မသိရင္…ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ မျခားဘူးဘဲဗ် အေဖရ” ဟူေသာ မွတ္ခ်က္ေၾကာင္႔ စိတ္ၾကီးေသာ ဦးခင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ အထုပ္ဆြဲၿပီး ညတြင္းခ်င္း အိမ္ျပန္သြားသည္။ “နင္႔ေယာကၤ်ား ဘ၀င္ရူး ေနသလား သမီးရယ္။ ဒီေကာင္ေလး အရင္က သိပ္ရိုးရွာပါတယ္။” လို႔ စိတ္မေကာင္းေသာ မ်က္ႏွာျဖင္႔ သမီးျဖစ္သူ မသူဇာကို ေျပာသြားေပ မယ္႔ မသူဇာကေတာ႔ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ႏိုင္ဘဲ ကိုေသာင္းျမင္႔ကို ပြဲၾကမ္းေပးလိုက္သည္။

“ဒီမွာ ကိုေသာင္း…ရွင္ဟာ…ကၽြန္မလုပ္စာကို အခန္႔သားထိုင္စားေနတာ ကၽြန္မက သဒၵါတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ ကိုယ္႔ေယာကၤ်ားကို လုပ္ေကၽြး ခြင္႔ရတာ နည္းတဲ႔ကုသိုလ္လားဆိုတဲ႔ စိတ္မ်ိဳးေမြးတယ္။ Facebook ေပၚမွာ အရည္မရ၊ အဖတ္မရ ေတြ႔သမွ် တီေကာင္ေတြ၊ ပိုးဟပ္ေတြ၊ သစ္ပင္ေတြ၊ တိမ္ေတြ ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီးတင္။ အႏုပညာခံစားမွဳ အားေကာင္းသူၾကီးလို႔ လူေတြ အထင္ၾကီးေအာင္ လုပ္ေနတာလဲ ကၽြန္မနဲ႔ ဘာဆိုင္တာ မို႔လို႔လဲ ဆိုတဲ႔ စိတ္မ်ိဳး ေမြးခဲ႔တယ္။ ဖတ္သမွ် စာအုပ္ေတြ အဖံုးေတာင္ လွန္မၾကည္႔ရေသးခင္ ေသာက္အထင္ၾကီးေအာင္ ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး တင္ေနတာလဲ ရွင္႔ ၀ါသနာပါေလ ဆိုတဲ႔ စိတ္ထားတယ္။ တစ္ေန႔ ၂၄ နာရီရိွတာမွာ အိပ္ခ်ိန္မွာေတာင္ အိပ္မက္ေယာင္ရင္း Facebook ကို ထ ထ ေယာင္ေနတာ က်မက ရွင္႔ကို သနားတာဘဲ ရိွတယ္။ အျပစ္မျမင္ဘူး။ အခုေတာ႔ ရွင္က ပိုပိုၿပီး ဆိုးလာတယ္။ ရွင္႔ကို ရွင္ ဆရာၾကီး ထင္လာတယ္။ စာတစ္အုပ္ကို ဖတ္ၿပီး တစ္မ်က္ႏွာဖတ္လိုက္ စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို Status တင္လိုက္ နဲ႔ ဘာလဲ ရွင္စာဖတ္တာ။ စာဖတ္လို႔ ရွင္ရတာဆိုလို႔ အဲဒီ အားနာလို႔ ၿပီး ၿပီးေရာ Click လုပ္လိုက္တဲ႔ like ေတြဘဲ ရိွတယ္။ ရွင္႔ေခါင္းထဲ ဘာက်န္သလဲ။ ဒါလဲ ရေသးတယ္။ ရွင္ေပ်ာ္ရင္ၿပီးတာဘဲ။ ရွင္က ဒါတင္ မရပ္ဘူး။ ကၽြန္မကို ဆရာလုပ္တယ္။ သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ကေလးေတြဆိုတာ ေမ႔ထားၿပီး မသိရေကာင္းလား အခ်ိဳး မ်ိဳး ခ်ိဳးတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေမသေဘာမတူလို႔ အေမ႔ကို ဆူပူ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ရွင္နဲ႔ ကၽြန္မကို ေပးစားခဲ႔တဲ႔ အေဖ႔ကို ရွင္က အဲဒီ Facebook က ေသာက္ခ်ိဳးေတြနဲ႕ ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒါ ေကာင္းလား ရွင္႔ဘာသာ စဥ္းစား။ အရမ္းလြန္လာရင္ ကၽြန္မကေတာ႔ သီးခံလိမ္႔မယ္ မထင္ေလနဲ႔။ ဒါေနာက္ဆံုး ျဖစ္ပါေစ။ မနက္ျဖန္မနက္ အေဖ႔ကုိ သြားေတာင္းပန္ပါ။ မေတာင္းပန္ႏိုင္ရင္ သမီးႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေခၚ၊ ၾကိဳက္တာယူၿပီး အိမ္ေပၚက ဆင္း…ဒါဘဲ” ဟု ေျပာကာ မသူဇာက ကိုေသာင္းျမင္႔ကို ဒိုင္လႊတ္ခါနီး လက္ေ၀ွ႔သမားကဲ႔သို႔ အသင္႔အေနအထားျဖင္႔ ျပဳမူေသာအခါ ကိုေသာင္းျမင္႔ က ျပန္ေျပာသည္။  “ ေအးပါကြာ” တဲ႔။ တစ္ခြန္းတည္း။

ေနာက္ရက္ မနက္ေစာေစာမွာ ကိုေသာင္းျမင္႔ သူ႔ေယာကၡထီးၾကီးဆီကို သြားၿပီး “အေဖ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မဆင္ မခ်င္ ေျပာမိတာ ခြင္႔လႊတ္ပါ” ဟု ထိုင္ကန္ေတာ႔ေသာအခါ အဘိုးၾကီးက ေျမးေတြ မ်က္ႏွာေၾကာင္႔ထင္႔။ “ခြင္႔လႊတ္ပါတယ္ကြာ” လို႔ ေျပာ ရွာသည္။

အဘိုးၾကီးကုိ ေတာင္းပန္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔ မသူဇာ ေစ်းကိုထြက္သြားသည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က သူ႔တယ္လီဖုန္းကို ယူ၊ Facebook ဖြင္႔၊ Timelines ေပၚမွာ Status တင္သည္။ “ငိွ…ငိွ…ကိုယ္႔ ေယာကၡထီးၾကီး ကေလးဆန္လို႔ စိတ္ခ်ိဳးတာ ေခ်ာ႔လိုက္ရဒယ္…အိုကြယ္..ဟိုေနပူေတာ္က အဘိုးၾကီး စိတ္ခ်ိဳးရင္သာ တို႔က မေခ်ာ႔မွာ…ေယာကၡထီးကုိေဒါ႔ တို႔က ေခ်ာ႔ဒါေပါ႔…ငိွ…ငိွ..ငိွ” ဟု ေရးၿပီး တင္သတတ္။ ထို႔ေနာက္ နာရီ၀က္အတြင္း သူ႔ Status အတြက္ like ေပါင္း ရာေက်ာ္သြားသည္ဟူ သတတ္။

မည္သုိ႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ကိုေသာင္းျမင္႔သည္ကား ဆရာၾကီးျဖစ္ေနၿပီး ဆရာလုပ္နည္းမ်ားကိုလဲ ဆရာ႔ ဆရာမ်ားဆီက သင္ယူေလ႔လာ ထားေသာ ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေတာ႔သည္ တကား…..

Like ခ်ဴတဲ႔ ဖိုးထက္

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ