ေနာက္က်တဲ့စာ (၄) [ေၾကာက္ဘီလူး]
ကိုရာဇာ၊ ေမ ၈၊ ၂၀၁၄
ကိုရစ္
ႀကားထဲမွာခရီးထြက္လိုက္လို႕ အဆက္ျပတ္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ သြားတာလည္းမိုးကုတ္ ဖက္အလွဴပါ။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ဆုိတာမ်ိဳးျဖစ္မလားလုိ႕ ပိုဆိုးသြားတယ္ဗ်ာ။ အဘကလည္းခရီးသြားရတာကိုႏွစ္သက္ စံု မက္သူမဟုတ္လား။ ခရီးသြားလာျခင္းနဲ႕ပတ္သက္လို႕ အဘရဲ႕အေတြးေတြ အေျပာေတြ တစ္လမ္းလံုးႀကား ေယာင္ေနရတယ္။ သူက လူသူမသိခရီးသြားတာကို သေဘာက်တာကိုး။ သူ႕ေနာက္ဆံုးခ်ိန္မေရာက္ခင္ ခရီး ထြက္ျခင္တယ္။ ဒါေပမယ့္သူ႕ကို လူတိုင္းကသိေနေတာ့ ခရီးသြားလည္းပါတီကိစၥ နိုင္ငံေရးကိစၥေတြေျပာဆုိေန ရအံုးမွာပဲ။ ငါကလြတ္လြတ္လပ္လပ္ကေလးသြားခ်င္တာ။ အဘခရီးထြက္ရင္လည္း အလုပ္ျဖစ္တယ္ေလ။ သူခရီးတစ္ခါထြက္ စာတစ္အုပ္ျဖစ္တာမ်ိဳးမဟုတ္လား။
ခရီးသြားစာေပဆိုတာေတြကိုလည္း အေတာ္ေလးသေဘာက်တယ္။ ၀ါႀကြားခရီးသြား ဓာတ္ပံုအေဖြး သားကိုေျပာေနတာမဟုတ္ဘူးဗ်။ ဥပမာ…ဆရာျမရဲ႕ ဟြန္ဒါယဥ္ေက်းမႈ၊ ေငြေသာင္ယံဦး လို တကယ့္ကိုပဲ ေဒသ မွာရွိေနတဲ့ျပည္သူလူထုအေျခေနထင္ဟပ္ ေနတာမ်ိဳးေတြကိုသေဘာက်တယ္ေလ။ ခရီးသြား အမွတ္တရဆိုပါ ေတာ့။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေဆးရံုတက္ရခ်ိန္ အာရွေတာ္၀င္အခန္းေလးထဲမွာအဘနဲ႕က်ေနာ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေန႔စြဲတစ္ခုကိုျပန္မွတ္မိတယ္ဗ်ာ။
ကဗ်ာဆရာဖ်ာပံုနီလံုဦးက အဘေရးခဲ့တဲ့ခရီးသြား စာအုပ္ပါးကေလးထုတ္ခ်င္တယ္။ အဘဆီကအမွာ ေတာင္းထားတာရွိတယ္။ အဘကအာရံုေႀကာနဲ႕ဆက္စပ္ ပတ္သက္ျပီးတက္ရတာဆိုေတာ့ စာေရးဖို႕သိပ္မျဖစ္ ေသးဘူး။ ဟိုကဗ်ာဆရာဖက္ကလည္း အဘအမွာရတာနဲ႕ စာအုပ္ကထုတ္ေတာ့မွာ။ အားနာဟန္တူပါရဲ႕ အသံ သြင္းဖုိ႕ႀကိဳးစားတယ္။ ရက္ေကာဒင္းလုပ္ႀကည့္တယ္ သူ႕ဖာသာအားမရဘူး က်ေနာ့္ကြန္ျပဴတာနဲ႕သြင္းတယ္ အသံမႀကည္ဘူး။ အဓိကေတာ့ စာကိုလက္နဲ႕ေရးခ်င္တာပဲ။ လက္နဲ႕ေရးမျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ့္လက္ငွားေတာ့ေပါ့။ က်ေနာ့္ကိုတစ္လံုးခ်င္း တစ္ပါဒခ်င္း တစ္ေႀကာင္းခ်င္း တစ္ပုိဒ္ျခင္းေျပာတယ္။က်ေနာ္ကလက္နဲ႕လိုက္ေရးရ တယ္။ သူ႕ဘ၀မွာပထမဆံုး ပါးစပ္ကေနစာေရးတာပဲတဲ့ ။ အဲ့ဒီစာအုပ္ကလည္းခရီးသြားစာေပ။ က်ေနာ့္ခရီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလို႕ခင္ဗ်ားထင္သလား။
အဲ့ဒီအမွတ္တရေတြနဲ႕ပဲ က်ေနာ့္မွာ ႏြမ္းေခြ၊ ပန္းေန၊ လြမ္းေႀကလ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္အဘသေဘာ ထားေတြျဖစ္တဲ့ ေအာက္ေျခလူထုဘ၀ ေစ့ငုရတာေပါ့ဗ်ာ။ မိုးကုတ္ဆိုတဲ့ေနရာဟာ ေက်ာက္မ်က္နဲ႕ပတ္သက္ လို႕ကမၻာေက်ာ္ေဒသမဟုတ္လား။ လူနတ္ခ်မ္းသာေတြေနထုိင္ရာလို႕ထင္ရင္ေတာ့မွားသြားမယ္ဗ်။အေတာ္ႀကီး ခ်မ္းသာတဲ့ တုိင္းရင္းသားေဒသခံေတြရွိသလုိ အေရွ႕ေျမာက္ဖ်ား ပုဂၢိဳလ္ေတြပိုမ်ားတယ္လို႕ ေဒသခံေတြကေျပာ တယ္။ ေျပာဆုိက်ေနာ္တို႕ေနာက္ဆံုးေနျပည္ေတာ္ ေရႊမန္းတေႀကာကေန သူတုိ႕နယ္ေျမထိ သူတုိ႕ေတြခ်ည္းပါ ပဲတဲ့။ ေဒသခံေတြကေတာ့ဒီလိုပဲ ေနရပ္စြန္႕ခြာနိုင္ငံျခားေတြသြားႀက။ အရပ္ေဒသအသီးသီးမွာ အိမ္ေထာင္က် ႀက၊ ျပန္မလာႀကတာ မ်ားပါတယ္တဲ့။ ဒါကိုသိလို႕အဘကအေစာႀကီးက သတိေပး …။ က်ေနာ္စာေရးေသးမဟုတ္လား ‘ဇာတိေျမခ်စ္စိတ္’ ဆိုတာ။
အေရွ႕ေျမာက္ဖ်ားပုဂၢိဳလ္မ်ားအျပင္ မွဴးေတြ ခ်ဳပ္ေတြလည္း အေတာ္ရႈပ္ဆိုပဲ။သူတုိ႕ေျမကြက္ေတြ ေဒသခံမ်က္ႏွာေသေလးေတြ ရွင္းျပတယ္ ဟုိေတာင္ေႀကာ ဒီေတာင္ႀကား ဟုိနားလုပ္ကြက္ အကုန္သူတုိ႕လက္ ခ်က္ခ်ည္းလို႕ေျပာတယ္ဗ်ာ။ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ေဒသခံကေလးငယ္ေတြ အပါအ၀င္အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေက်ာက္ေဆးဗန္းေလးေတြနဲ႕ ခုနလုပ္ကြက္ကထြက္တဲ့ က်စ္စာကေလးေတြကိုလုိက္ရွာေနႀကရရွာတာ။ စိတ္ ေပါက္ေပါက္နဲ႕ကိုယ့္အိမ္ထဲသာ ကိုယ္တူး ဆိုေတာ့ဖမ္းတယ္တဲ့။ ေနာက္ရွိေနတာေသခ်ာရင္ ရွာခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ေက်ာက္မေတြ႕ အိမ္ျပဳိ၊ ေနစရာကိစၥကပိုလာအံုးမယ္ေျပာတယ္။
စိတ္မေကာင္းဘူး စိတ္မခ်မ္းသာဘူး ဆိုတာဖက္ခ်ည္းေျပာေန ႏွလံုးေရာဂါနဲ႕ အဘေနာက္လိုက္ေသဖို႕ သာေကာင္းေတာ့တယ္ဗ်ာ။ လုပ္ထားကိုင္ထားလိုက္ႀကတာ လူမဆန္ဘူးဆိုတဲ့စကား အားနာစရာေတာင္ ေကာင္းပါ့။ လူမဆန္ … ဘာဆန္သလည္းမေမးနဲ႕ လူမဆန္တဲ့ဟာမွန္သမွ် လူမဆန္တာပဲဗ်ာ။
ထားပါေတာ့ဗ်ာ လိုရင္းနဲ႕ဆုိတင္းႀကတာပဲေကာင္းပါတယ္။ ဒီလိုေလ ေမျမိဳ႕နဲ႕မိုးကုတ္အသြား ေတာင္ႀကားလမ္းမတစ္ေနရာ ေရာက္ေတာ့။ ေဒသခံဆရာသမားက ကားရပ္ေပးတယ္ဗ်။ ဓာတ္ပံုရုိက္ႀက ဆုိေတာ့ ဘာပါလိမ့္ေပါဗ်ာ။ က်ေနာ္ကကားေနာက္ဖံုးထဲ၀င္စီးတာ ဆိုေတာ့ရုတ္တရက္မျမင္ရဘူးဗ်။ ေနာက္ဖံုး အသာလွပ္၊ ဟိုမွာႀကည့္ဆုိေတာ့မွ ေစတီတစ္ဆူေတြ႕တယ္ဗ်။ က်ေနာ္ကလည္းဘုရားတရားသမား မဟုတ္လား၊ ေဒသခံကႀကမ္းတယ္ ေစတီျပတာမဟုတ္ဘူး ဟိုေက်ာက္ရုပ္ႀကီးျပတာဗ် ဆုိေတာ့မွ ေစာင္းေတာင္းေတာင္း လဲက်မတတ္ ေက်ာက္တံုးႀကီးေတြ႕တယ္။ ဘာလုပ္ရမွာလည္းအဲ့ဒါႀကီးဆုိေတာ့။ ဟုိကေက်ာက္တုံး ခင္ဗ်ားက လူတံုးတဲ့။
အဲ့ဒါ သမိုင္းဗ်။ သမိုင္း။
ရွင္းျပလင္းစျပဳပါအံုးငါ့လူရာ။ ဒီေက်ာက္ႀကီးျပ ေဟာက္ခံေနရတာ … မဟုတ္ေသးဘူးဆိုေတာ့။
ဒါအင္း၀ေခတ္က လက္ရာဗ်ာ။ ေနာက္ထပ္ထူးျခားတာက ဘုရင္မင္းေခါင္လက္ထက္ စစ္ရံႈး တရုတ္မ်ား ထုသြားတာ…တဲ့။ လဲက်မခန္းေစာင္းေနတာကုိေတာင္ တရုတ္က ရုပ္တုျဖစ္ေအာင္ထုသြားတာဗ်။
လက္ရာလည္းအေတာ္ေလးေကာင္းေကာင္းဗ်။ အဘသာရွိေနရင္ေတာ့ ဘာမွတ္ခ်က္ေပးမလည္းမသိဘူး။ အဘလည္း အဲ့ဒီတေႀကာ ေျခလ်င္ေမ်ာဖူးတယ္ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ဒီ ေက်ာက္ဘီလူးကိစၥေတာ့လံုး၀မေျပာ ျဖစ္တာ။
က်ေနာ္ကေတာ့ အဘရွိ … သူေျပာမယ့္စကား မွန္းဆမိတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ဒီလိုေျပာခ်င္တယ္၊ ကိုရစ္ေရ။ တရုတ္္ထုသြားတဲ့ဘီလူးဟာ ဘီလူးေတာ့ဘီလူးပဲ လဲက်မတတ္ျဖစ္ေနတဲ့ေက်ာက္ဘီလူးႀကီး။ ဒီေက်ာက္ဘီလူးႀကီးနဲ႕ က်ဳပ္တို႕ျပည္သူကို ေႀကာက္ရူးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတာ။
တကယ့္စစ္စစ္မွန္မွန္ကေတာ့ေက်ာက္ဘီလူး ႀကီး။ လဲက်ေတာ့မယ့္ေက်ာက္ဘီလူးႀကီး။ ဒီေက်ာက္ဘီလူးကိုျမင္ေအာင္ႀကည့္ႀက မေႀကာက္တမ္းႀကည့္ႀက ေစာင္းေနျပီ လဲေနျပီ ျပိဳေနျပီ။ က်ဳပ္တုိ႕ျပည္သူေတြအသိတရား သတိထားလက္တြဲညီညီသြားျပီး တြန္းခ်ရင္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မယ္။ ျပည္သူညီရင္ မင္းပါတင္းမခံနုိင္တာမဟုတ္ဘူး အေယာင္ေဆာင္ဘီလူး ေက်ာက္ရူးကို ပါတြန္းလွန္နုိင္တယ္လို႕ ေတာ္လွန္ေရး ျငာသံေပးလိုက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။
ဒါကို ဒါဆုိအဘလည္း သေဘာတူမယ္ထင္ပါရဲ႕။ က်ေနာ္လည္း မွတ္မွတ္သားသားေလးရွိတယ္ဆုိတာ အဘကုိေျပာခ်င္ ျပခ်င္ေနတဲ့ အာသာလည္း ေျပပါျပီ။ ေနာက္ေနာင္ေတြခရီးသြားရင္ သတိထားမွတ္သားရမယ့္ ခရီးသြားစာေပေတြ မ်ားမ်ားေပၚလာပါေစဗ်ာ။ အဘကေတာ့ ေမယုကြ်န္းကုိ ေလွကေလးနဲ႕ထြက္သြားျပီး စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ေရးသြားတဲ့ ခရီးသြားစာေပဟာ ဗမာျပည္ခရီးသြားစာေပထဲက အေကာင္းဆံုးထဲမွာ တစ္ခုပါတယ္လို႕မွတ္ခ်က္ေပးသြားတယ္။ က်ေနာ္လည္းေနာက္ခရီးထြက္ျဖစ္ရင္ အဆက္ဘယ္ေလာက္ျပတ္ ျပတ္ … ခင္ဗ်ားဆီစာေရးေနပါ့မယ္။
ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
ကိုရာဇာ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
