ရသေဆာင္းပါးစုံ ေဒါက္တာဓမၼပီယ

လြပ္လပ္ေရးေန႔အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသ၀ဏ္လႊာကို မည္သူ႔ထံသ႔ို ေပးပို႔ရမည္နည္း

ေဒါက္တာဓမၼပိယ (ITBMU)
ဇန္န၀ါရီလ ၄၊ ၂၀၁၄

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး … ။ ေတြးေတာစရာေတြက အမ်ားႀကီး။ အမ်ားနားလည္ထားတဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို ၁၉၄၈-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရလ (၄)ရက္ေန႔မွာ ရရွိခဲျ့ခင္းျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ျပည္သူေတြအတြက္ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာႀကီးကို ယေန႔အထိ သဲသဲကြဲကြဲ မသိၾကေသးပါ။ ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း၌ လြတ္လပ္ေရးေန႔ကို အဓိပၸါယ္ေဖၚညႊန္းရာတြင္ – “တိုင္းတစ္ပါးတို႔၏ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ေသာ တိုင္းျပည္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္သို႔ ေရာက္သည့္ေန႔ကို လြတ္လပ္ေရးေန႔ ဟူ၍ အထြတ္အျမတ္ သတ္မွတ္ထားတတ္ေလသည္↔ဟု ေဖၚျပထားတာကို ေတြ႔ရတယ္။

 

သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္း ျပည္သူေတြရဲ့ဘ၀ေတြသည္ တကယ္ပင္ လြတ္ လပ္ခဲ့ၿပီေလာ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ျဖစ္လိုက္တဲ့ျပည္တြင္းစစ္ေတြကလည္း ယေန႔ထက္တိုင္ေအာင္ မၿပီး ဆုံးႏိုင္ေသးပါ။ တိုင္းျပည္တြင္း၌ ဘာေတြလိုေန၍ ျပည္သူေတြရဲ့ဘ၀ေတြဟာ ဆင္းရဲၿမဲဆင္းရဲေနရသလဲ။  ဘာေၾကာင့္ လြတ္လပ္ျခင္း၏အဓိပၸါယ္ကို ျပည္သူေတြ မသိႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၾကသလဲ။ တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္လာျခင္းမွ်ကိုပင္ လြတ္လပ္ေရးရျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လြတ္လပ္ေသာႏိုင္ငံဟု ဆိုရေတာ့မည္ေလာ။ ေတြးေတာစရာေတြက တစ္ေလွႀကီးပါ။

 

ထိုေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ရာမွာ – “လြတ္လပ္ ေရးရျခင္းဆိုတာ ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ ရုပ္၀တၳဳမွ်ေလာက္သာ လြတ္ေျမာက္မႈ ရျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ၊ စိတ္ဓာတ္ေရးရာႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားကိုပါ လြတ္လပ္မႈရျခင္းကို လြတ္လပ္ေရးရျခင္း↔လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆို ထားတာကို ေတြ႔ရတယ္။ (The independence achieved does not only mean a physical freedom from colonization but also a freedom in spirituality and mentality.) တစ္ေနရာမွာေတာ့-“လြတ္လပ္ေရး ရျခင္းဆိုတာ လူမ်ဳိးတစ္စု၊ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံတစ္ခု၊ သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္တစ္ခုရဲ့ အေနအထားဟာ ကိုယ္ပိုင္အစိုးရႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ တည္ရွိၿပီး၊ ကိုယ္ပုိင္နယ္ေျမအျဖစ္ ရရွိထားတဲ့လူမ်ဳိး (သို႔မဟုတ္) တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ လြတ္လပ္မႈရျခင္းကို လြတ္လပ္ေရးရျခင္း↔ဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားမ်ဳိးကိုလည္း ေတြ႔ရျပန္တယ္။ (Independence is a condition of a nation, country, or state in which its residents and population, or some portion thereof, exercise self-government, and usually sovereignty, over the territory.)

 

အထက္၌ ရွင္းျပခဲ့ေသာ အဆိုမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္မႈအေနအထားသည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ သဲသဲကြဲကြဲ မရွိလွေသးပါ။ “ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီ↔လို႔ ေၾကြးေက်ာ္ခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရဲေဘာ္ျဖဴ၊ ရဲေဘာ္နီ၊ ကြန္ျမဴနစ္၊ လူမ်ဳိးစုေတာ္လွန္ေရး၊ အာဏာသိမ္းေတာ္လွန္းေရး၊ ေက်ာင္းသားေတာ္ လွန္ေရး၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး၊ ပါတီႏိုင္ငံေရးစေသာ ပဋိပကၡမ်ားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ႀကီးကို ျပည္သူအမ်ား နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ရွိေနၾကဆဲပါ။

 

တစ္ခါက ခ်င္းအဖိုးအိုႀကီး ေျပာခဲ့တဲ့စကားကို တစ္ဆင့္ၾကားျဖင့္ မွတ္သားထားမိျခင္းပါ။ ခ်င္းအဖိုး အိုက -“လြတ္လပ္ေရးမရခင္က တို႔နယ္ေျမေတြမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိတယ္။ ႏြားေပ်ာက္၊ ကၽြဲေပ်ာက္ ဆိုတာလည္းမရွိဘူး။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းဆိုတာကလည္း အေဖတစ္ေယာက္အလုပ္လုပ္ရင္ တစ္မိသားစုလုံးစား ေလာက္တယ္။ ညညမွာဆိုလွ်င္လည္း အိမ္တံခါးေတြ ဖြင့္အိပ္လည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီ ဆိုကတည္းက ေသာင္းၾကမ္းသူ သူပုန္ေတြ မ်ားလာတယ္။ တိုက္ပြဲေတြ ပိုျဖစ္လာတယ္။ ႏြားေပ်ာက္၊ ကၽြဲေပ်ာက္ေတြပိုမ်ားလာတယ္။ အစားေကာင္းျခင္းမစားရ၊ အအိပ္ေကာင္းျခင္းမအိပ္ရႏွင့္ ျပည္သူေတြရဲ့ဘ၀ ေတြဟာ မလုံမၿခဳံျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မင္းတို႔ေျပာတဲ့ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာႀကီးကို ျပန္ေပးလို႔ မရဘူးလား↔ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ျပတဲ့ ခ်င္းအဖိုးအိုရဲ့စကားဟာ မွတ္သားဖို႔ေကာင္းသလို၊ စဥ္းစားဖ႔ိုလည္း ေကာင္းေနျခင္းပါ။

 

လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတာ တိုင္းတစ္ပါး လူမ်ဳိးျခားမ်ားရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္လာရုံမွ်ႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို ကိုယ့္လူမ်ဳိးက အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရရုံမွ်ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးရေသာႏိုင္ငံဟူ၍ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ ထိုအဓိပၸါယ္သည္ ျပည့္စုံေသာအဓိပၸါယ္ဟု သတ္မွတ္ေျပာဆိုရန္ မ၀ံ့ရဲပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လြတ္လပ္ ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းစေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ကိုယ့္တိုင္း ကိုယ့္ျပည္ကို ကိုယ့္လူမ်ဳိးအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ၿပီးေရာ့ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မွ်ေလာက္ျဖင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၾကသည္မဟုတ္တန္ရာ။ တိုင္းျပည္ႀကီးလြတ္လပ္ေရးရၿပီး ခြင့္တူညီမွ်ရွိေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္မွာ ျပည္သူေတြရဲ့ဘ၀ေတြသည္ လုံၿခဳံမႈရွိျခင္း၊ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာ လုပ္ကုိင္ရွာေဖြစားေသာက္ ႏိုင္ျခင္း၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးၿပီး လြတ္လပ္ျခင္း၊ တရားမွ်တျခင္း၊ ခြင့္တူညီမွ်ရွိျခင္း၊ အာမခံခ်က္ရွိေသာ ပညာေရး စနစ္မ်ားကို ျပ႒ာန္းေပးျခင္း၊ လူေနမႈဘ၀မ်ား တုိးတက္ျမင့္မားေအာင္ အလုပ္အကိုင္မ်ားကို ဖန္းတီးေပးျခင္း၊ ျပည္သူမ်ား ရသင့္ရထိုက္ေသာ လူ႔အခြင့္ေရးမ်ားကို ရရွိေစျခင္း စေသာ စစ္မွန္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးသြားျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဒီလိုပဲနားလည္ထားျခင္းပါ။ ထိုေၾကာင့္ လြတ္လပ္ၿပီး၊ လုံၿခဳံမႈရွိၿပီး၊ တရားမွ်တေသာဥပေဒျဖင့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈရွိေသာ ႏိုင္ငံမ်ဳိးကိုသာ လြတ္လပ္ေရးရေသာႏိုင္ငံဟု ေခၚေ ၀ၚသမုတ္ျခင္းက ပိုမို၍ အဓိပၸါယ္ျပည့္စုံလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ထားမိျခင္းပါ။

 

အထက္ပါအဓိပၸါယ္မ်ားကို စံထားလွ်က္ ေျပာဆိုၾကတဲ့အခါ – တစ္စုံတစ္ေယာက္က ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား (တိုင္းရင္းသူ၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားအပါအ၀င္) လြတ္လပ္ေရး တကယ္ရၿပီလားလို႔ ေမးလာ ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ထိုသူအား ျပန္၍ေမးရေပေတာ့မည္။ လြတ္လပ္ေသာႏိုင္ငံ၊ လြတ္လပ္ေသာလူမ်ဳိး ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံႏုိင္ဖို႔အတြက္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကို ဆုတ္ကိုင္၍ လြတ္လပ္ေရးရၿပီလို႔ ေျပာရမွာလား။ သို႔မဟုတ္ လြတ္လပ္ေရးေန႔မွာ အားကစားပြဲေတြ၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ က်င္းပေနတာကို ေထာက္ျပၿပီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီလို႔ ေျပာရမွာလား။ သို႔မဟုတ္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကုိ ကိုယ့္လူမ်ဳိးက အုပ္ခ်ဳပ္ေနျခင္းကို ေထာက္ျပၿပီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီလို႔ ေျပာရမွာလား။ ထိုသူအား ျပန္ေမးဖို႔ပင္ရွိေတာ့၏။

 

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ မတည္ၿငိမ္ေသးပါ။ လုံၿခဳံမႈလည္း မရွိလွေသးပါ။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ (ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိသည္မွာ) ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသူ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ အားနည္းေနေသးသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေနရဆဲ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ပါ။ တိုင္းျပည္တြင္း၌ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ျပန္လည္ေလ့လာသုံးသပ္ၾကည့္တဲ့အခါ တခ်ဳိ႔လူမ်ားသည္ တိုင္းျပည္၏ အက်ိဳးကို လိုလားေနသေယာင္ေယာင္ ဟန္ျပၿပီး အဖ်က္လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေနသူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနျခင္း။ အင္းအားဖြဲ႔လွ်က္ ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ားအား အင္အားသုံး၍ ၿခိမ္းေျခာက္ေနသူမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားထံမွ ဆက္ေၾကးမ်ားကို ဆက္လက္ေကာက္ခံေနသူမ်ား၊ ၀န္ေဆာင္ေၾကးမ်ားကို အတင္းအဓမၼ ဆက္လက္ေကာက္ခံ ေနသူမ်ား၊ တစ္စံုတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ အစိုးရႏွင့္ျပည္သူ အတူလက္တြဲ၍ ေျဖရွင္းၾကရမဲ့အစား၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး မယုံသကၤာစိတ္ျဖင့္ ကုိယ့္လက္ညႈိးက သူ႔ထိုး၊ သူ႔လက္ညိႈးက ကိုယ္ထိုးႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း အျပစ္ေတြကို ပုံခ်ေနတတ္ၾကသူမ်ား၊ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြအမ်ားႀကီးရွိေနေသးျခင္း စေသာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႀကီးသည္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းႏိုင္ဦးမည္မဟုတ္ပါ။ ဒီလိုသာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးသည္ ရွင္သန္ေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးတစ္ႏုိင္ငံအျဖစ္သို႔ ဘယ္ေသာခါမွ ေရာက္ရွိလာႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။

 

အိမ္နီးျခင္း ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံကို သုံးသပ္ၾကည့္ပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သုံးလာခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ဆယ္ရွိလာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ားရဲ့ ဒီမိုကေရစီ စိတ္ဓာတ္မ်ားသည္ ရင့္က်က္လွသည္ဟု မဆိုႏိုင္ေသးပါ။ ထိုင္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚလိုၾကတဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ မေလွ်ာ္ညီတဲ့ အလြန္အကၽြန္ ဆႏၵျပမႈေတြေၾကာင့္ ထိုင္ႏုိင္ငံေရးသည္ မရႈပ္ေထြးသင့္ေသာ အရာမ်ား၌ ျပႆနာေတြက ပိုမိုရႈပ္ေထြးေနျခင္းပါ။ ဥပမာ၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚၾကရာ၌ ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ မေလွ်ာ္ညီတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ႀကီးကို ၀င္စီးျခင္း၊ ၀န္ႀကီးအိမ္ကို ၀ိုင္းရန္ျခင္း၊ ေလဆိပ္ကို ၀င္ေရာက္ သိမ္းပိုက္ျခင္း၊ ကုန္တိုက္မ်ားကို မီတင္ရႈိ႔ျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျခင္းပါ။ ထိုထိုသုိ႔ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို မ်ားစြာ ထိခိုက္နစ္နာေစျခင္းပါ။ ထိုထိုသုိ႔ေသာ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ဆယ္အတြင္း စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့သည္မွာလည္း အႀကိမ္ေပါင္း (၁၈)ႀကိမ္တိတိ ရွိလာခဲ့ျခင္းပါ။ ယခုျဖစ္ပ်က္ေနသာ လက္ရွိအေျခအေနမ်ားကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေနဆဲဟုဆို၏။ ျပည္သူေတြ ဖက္က ဒါထက္ပို၍ အကန္းတက္လာၾကမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ … ။

 

ျမန္မာျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ားသည္လည္း အီမိုးရွင္း (emotion) မ်ားေသာ လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္၍ စီဗစ္ အက္ဒ်ဴေကးရွင္း (Civic Education) လို႔ေခၚတဲ့ ျပည္သူမ်ား တိုင္းျပည္၌ က်င့္သုံးေနေသာ ေပၚလစီႏွင့္ ျပည္သူေတြ အခ်ိန္အခါအလိုက္ ရပိုင္ခြင့္ရွိေသာ လူ႔အခြင့္ေရးမ်ားကို၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္၌ အားသာခ်က္ရွိေသာ လူေနမႈစနစ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ပညာေရးပုိ႔ခ်ခ်က္မ်ား၊ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားသိသင့္တဲ့ အေျခခံ တရားဥပေဒ ဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးမ်ားကို တီဗီပရိုဂရမ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရပိုင္၊ ျပည္သူပိုင္ သတင္းဌာနမ်ားမွ မၾကာမၾကာ ထုတ္လႊင့္ ေပးသင့္ျခင္းပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မီးကို ေလာင္မွ ၿငိမ္းသတ္ရျခင္းမ်ဳိးထက္ မေလာင္ခင္က ႀကိဳတင္၍ တားျမစ္ထားျခင္းမ်ဳိးက ဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ပိုမိုထိေရာက္ႏိုင္လို႔ပါ။ ဒီအခ်က္သည္ တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးသလို၊ ျပည္သူေတြအတြက္လည္း အလြန္အေရးႀကီးေနျခင္းပါ။

 

ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရဲ့ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္တဲ့ ဆူပူလုပ္ရွားမႈေတြကို ျဖစ္လာေအာင္ တိုင္းျပည္တြင္း၌ မည္သူ ေတြက ဖန္တီးေပးေနၾကသနည္း။ အမ်ဳိးမ်ဳိးထင္ေနၾကဆဲပါ။ ဆူပူလုပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္ရျခင္းအတြက္ အနီးစပ္ဆုံး ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိေသာအေၾကာင္းမ်ားမွာ တုိင္းျပည္သည္ ျပည္သူအတြက္လို႔ သေဘာမထားႏိုင္ပဲ၊ တိုင္းျပည္သည္ တို႔အတြက္သာ ျဖစ္ရမည္ဟု အယူစြဲမ်ားရွိလွ်က္ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္  ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ အျမတ္ထုတ္ခ်င္သူေတြ၊ တိုင္းျပည္အေပၚမွာ ကတိသစၥာမထားႏုိင္ပဲ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ညိွႏႈိင္းလို႔မရႏိုင္ပဲ ထင္ရာစုိင္းခ်င္သူေတြ၊ ကိုယ္၀န္းက်င္က လူေတြအေၾကာင္း အျဖဴအမဲ မသဲကြဲပဲ ဖားသမွ်ယုံ၊ ယံုသမွ်ဖား၊ ယုံႏွင့္ဖား မသဲကြဲတဲ့သူေတြ၊ ဒီလိုလူေတြရွိေနလို႔ အၾကမ္းဖက္မႈဆိုတာေတြဟာလည္း ဆက္လက္ျဖစ္ရွိ ေနျခင္းပါ။ ဒီေနရမွာ ဗုဒၶဘာသာရႈေထာင့္ကေနၾကည့္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာကိုလည္း အေလးမထား၊ (ဘာသာေရးအရေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေစ၊ လူမ်ဳိးေရးအရေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေစ) ဒုစရုိက္မႈမ်ားကို ျပဳရာမွာကိုလည္း မရွက္မေၾကာက္၊ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြ မ်ားေနလို႔၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြကို ညွာေနလို႔၊ တရားဥပေဒအရ စနစ္တက် အေရးမယူႏုိင္ၾကလို႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနလိုတဲ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ကိုယ္အိုး၊ ကိုယ္အိမ္မွာ မလုံမၿခဳံ ေနထိုင္ေနၾကရျခင္းပါ။

 

ဒီေနရာမွာ သိပၸံဆရာႀကီး အုိင္းစတုိင္းအျမင္က ဆန္းသစ္ေနျခင္းပါ။ သိပၸံဆရာႀကီးအုိင္းစတိုင္းက ကမၻာႀကီးဟာ ဒုစရုိက္အမႈေတြမ်ားလာၿပီး၊ လူေတြအတြက္ တစ္ေန႔တစ္ျခား အႏၱရာယ္ေတြ ပိုမိုမ်ားလာျခင္းဟာ  ဒုစရုိက္အမႈေတြကို ျပဳေနတဲ့ သူေတြေၾကာင့္ခ်ည္းမဟုတ္ပဲ၊ ထိုမေကာင္းမႈျပဳေနသူမ်ားကို ထိုင္၍ (လက္ပိုက္) ၾကည့္ေနသူ၊ (တရားဥပေဒျဖင့္ မတားဆီးပဲ) လုပ္ခြင့္ေပးထားသူမ်ားေၾကာင့္ ေလာကႀကီးထဲမွာ ေနဖို႔ အႏၱရယ္ေတြ ပိုမ်ားျပားလာျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ သိပၸံဆရာႀကီး အိုင္းစတုိင္းကေတာ့ သုံးသပ္ျပထားျခင္းပါ။ (The world is too dangerous to live in, not because of people who do evil, but because of people who sit and let it happen.) တကယ္ကို ေလးေလးနက္နက္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားသင့္တဲ့အခ်က္ပါ။

 

ဇန္န၀ါရလ (၄)ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လြတ္လပ္ေရးေန႔လုိ႔ဆိုရမွာပါ။ လြတ္လပ္ေရးရျခင္း၊ မရျခင္း ဆိုတာကေတာ့ ျပည္သူမ်ားရဲ့ ခံစားမႈအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အဓိပၸါယ္အသီးသီး ထြက္ဆိုလာႏိုင္ျခင္းပါ။ အကယ္ ၍မ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားသူတစ္ေယာက္က လြတ္လပ္ေရးေန႔အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသ၀န္လႊာကို ေပးပို႔လို တယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူထံသို႔ ေပးပို႔ရမလဲဆိုတာ အႀကံျပဳေပးၾကဖို႔ပါ။ တစ္တိုင္းျပည္လုံးမွာရွိတဲ့ ျပည္သူ၊ ျပည္ သားေတြအတြက္ ခြင့္တူညီမွ်ရွိတဲ၊့ စည္လုံးညီညြတ္မႈရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးရဲ့ အလံေတာ္ ေအာက္မွာ သစၥာဓိ႒ာန္ကို သံၿပဳိင္သီဆိုၿပီး၊ လုံၿခဳံမႈရွိတဲ့ ဘ၀မ်ဳိး၊ အေၾကာက္တရားကင္းရွင္းတဲ့ ဘ၀မ်ဳိးႏွင့္ ေန ထိုင္လိုၾကတဲ့ ျပည္သူ၊ ျပည္သားေတြအတြက္ လြတ္လပ္ေရးေန႔သ၀ဏ္လႊာကို  ေပးပို႔လိုက္ျခင္းပါ။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ႏိုင္ၾကပါေစ။


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts