ေပ်ာက္က်သြားေသာ ေႏြဦးအိပ္မက္

ေဇာ္ထက္ (ပ်ဥ္းမနား)
ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၂

ေႏြမရယ္
တကယ္ကိုုလွပ
ေလညာအရပ္ကတမ္းခ်င္း
ပန္းခင္းႀကီးမွာေလ
ပန္းမ်ိဳးေတြကစံုုလိုု႔
ပန္းတိုု႔က ကခုုန္လိုု႔
ေမႊးရနံ႔ေတြလည္းသင္းထံုုလိုု႔
လိပ္ျပာေတြလည္း အေရာင္စံုုလိုု႔
လိပ္ျပာေတြလည္း အေတာင္စံုုသမိုု႔
ဖူးတံစိုု႔စိုု႔ကလည္း
ရိုုးတံႀကဲႀကဲမွာ
ေမွ်ာ္လင္႔ဆဲ
ေမွ်ာ္ဆဲ……………..။

ျဗဳန္းကနဲ ဆိုုကာေလ
အညာေႏြဦးရဲ ႔
ျမန္မာေႏြဦး ဇာတ္လမ္းက
ညသန္းေခါင္ယံအဆံုုးမွာ
လတန္ေဆာင္မုုန္း
ေရွာင္ပံုုးလိုု႔မရ
မ်က္ႏွာဖံုုးအတင္းစြပ္ထားတဲ႔
ေတာ္သလင္းဖြတ္က်ားလည္း
ဘီလူးရုုပ္ကဘြားကနဲ
ဘူးေပၚသလိုုေပၚသြားခဲ႔ေပါ႔။

“ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္ဘူး
ဘယ္သံဃာမွ လူမထင္ဘူး”
အရူးပါးပါး
အမူးသမားကညံ
သံေသးသံေႀကာင္
ေခြးေဟာင္သံေတြနဲ႔
အေတြးေႀကာင္ကာ
ငါႏိုုးလာခဲ႔ရ
ျပန္အိပ္မရေတာ႔
ေဒါသေလ်ာ႔လည္း
ႏွေမ်ာရေပါ႔ေလ
အညာေႏြဦးအလွ
ျမန္မာေႏြဦးညရဲ ႔
အိပ္မက္လွလွမ်ား
ေပ်ာက္က်သြားခဲ႔ရေပါ႔။     ။