သန္း၀င္းလႈိင္ – ဝဏၰေက်ာ္ထင္ဘြဲ႕ရ အကယ္ဒမီ ဖိုးပါႀကီး

အႏုပညာ အမ်ိဳးအစားေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ၌ ႐ုပ္ရွင္အႏုပညာသည္ ဆြဲေဆာင္မႈ အရွိဆံုး၊ လူႀကိဳက္အမ်ားဆံုး အႏုပညာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္မွာ ဂီတသေဘာ၊ ပန္းခ်ီသေဘာ၊ စာေပသေဘာ၊ ကဗ်ာသေဘာ အားလံုးအက်ံဳးဝင္ေနေသာေၾကာင့္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ကားသည္ ရသေပါင္းစံုကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ုပ္ရွင္သည္ အသက္အပိုင္းအျခားမေရြး၊ က်ားမ မေရြး လူတိုင္းခံစားသက္ဝင္ႏိုင္ေသာ အႏုပညာျဖစ္သည္သာမက အတုယူစရာ၊ သံေဝဂရစရာ၊ ေလ့လာမွတ္သားစရာ အေျခခံအခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း ႐ုပ္ရွင္ေငြေရာင္ပိတ္ကားမွ တဆင့္ ရရွိႏိုင္ေပေသးသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ညႇဳိ႕အားျပင္းေသာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ခု၌ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ား၊ ႐ုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္မ်ား၏ ပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသည္ ၾကည့္႐ႈသူ ပရိတ္သတ္ကို အနည္းႏွင့္အမ်ား ဆြဲေဆာင္လႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းရွိ၍၊ အလြမ္းအေဆြး၊ သဘာဝယုတၱိကို သာမက ဟာသပညာျဖင့္ ပရိသတ္ ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့ေသာ စြယ္စံုရ အႏုပညာရွင္တစ္ဦးကား ဝဏၰေက်ာ္ထင္ဘြဲ႕ရ အကယ္ဒမီဖိုးပါႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။ ဖိုးပါႀကီး ကြယ္လြန္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ (၃ဝ)ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔တိုင္ သူပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားကို ျမန္မာ့အသံမွ အခါအားေလ်ာ္စြာ ထုတ္လႊင့္ျပသသည့္အခါတိုင္း ပရိသတ္မ်ား ႏွစ္ၿခိဳက္အားေပးေနဆဲျဖစ္သည္။

႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ဖိုးပါႀကီး၏ အမည္ရင္းမွာ ေမာင္ညႊန္႔လႈိင္ျဖစ္သည္။ ၁၉၁၈ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၆ရက္၊ အဂၤါေန႔တြင္ ဧရာဝတီတိုင္း ပုသိမ္ၿမိဳ႕၌ အဖယစ္မ်ိဳးအမႈထမ္း ဦးစံေဖ၊ အမိ ေဒၚလွတို႔မွ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္းသံုးဦးအနက္ အလတ္ျဖစ္ၿပီး ညီမငယ္မွာ အမာစိန္ျဖစ္သည္။ အစ္ကိုျဖစ္သူမွာ ငယ္စဥ္ကပင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္။

ဟသၤာတၿမိဳ႕တြင္ အေနၾကာႀကီးျပင္းခဲ့သည့္အတြက္ ဖိုးပါႀကီးအား ဟသၤာတဇာတိဖြားဟု ထင္မွတ္ေနၾကသည္။

အသက္ (၆)ႏွစ္ အရြယ္တြင္ မိဘႏွစ္ပါး၏ အိမ္ေထာင္ေရးၿပိဳကြဲမႈေၾကာင့္ လူမမည္ဘဝအရြယ္တြင္ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ဒုကၡမ်ိဳးစံု ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္။ အပစ္ပယ္ခံဘဝတြင္ ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနသည့္ ဖိုးပါႀကီးကို ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ‘နိေျဂာဓါ’ ေက်ာင္းတိုက္ တလိုင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးသုမနက ေခၚယူေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည့္အတြက္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ လူလားေျမာက္ခဲ့ရ ေပသည္။

လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္တြင္ မိခင္ႏွင့္ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဥာဏ္ရည္ထက္ျမက္ေသာ္လည္း ဘဝေပးအေျခအေန မေကာင္းသည့္အတြက္ အ႒မတန္းအထိသာ ပညာသင္ၾကားႏိုင္ခဲ့သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ အဆိုအက၊ ျပဇာတ္၊ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ပန္းခ်ီအႏုပညာ ဝါသနာ ျပင္းျပခဲ့သူျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ရန္ကုန္သို႔ စတင္ေျခခ်စဥ္က အလုပ္ၾကမ္းသမားဘဝမွ စခဲ့ရသည္။ ႐ုပ္ရွင္ပိုစတာ ေၾကာ္ျငာလွည္းတြန္းသမား၊ ပိုစတာဆိုင္းဘုတ္ ေဆးၾကမ္းသုတ္သူ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေဆးၾကမ္းဖ်က္၊ ဆက္တင္လက္သမား စသည္ျဖင့္ စံုစီနဖာ၊ တိုလီမိုလီ၊ ဗူလိနတ္စ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ပင္ပမ္းမႈႏွင့္ ေငြရရွိေရးကို အဓိကမထားဘဲ ႐ုပ္ရွင္ကင္မရာမ်ား၊ ဆက္တင္မီးဆလိုက္ႀကီးမ်ားၾကား၌ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရသည္ကိုပင္ ေက်နပ္ေနခဲ့သူျဖစ္သည္။ အျခားအလုပ္သမားမ်ားကဲ့သို႔ အလကားမေန။ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာႀကီးမ်ား၊ ဓါတ္ပံုဆရာမ်ား၏ ႐ုိက္ကူးသင္ျပေနမႈကို ေဘးမွၾကည့္၍ ေလ့လာမွတ္သား ပညာယူခဲ့သည္။

ထို႔ျပင္ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား၏ ဟန္အမူအရာ၊ ဇာတ္ဝင္ခန္း ေျပာဆိုပံုတို႔ကိုလည္း အတုခိုး၍ ယင္းတို႔ႏွင့္ တထပ္တည္းက်ေအာင္ မွန္ေရွ႕တြင္ ေလ့က်င့္ခဲ့သည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူတို႔လို ေအာင္ျမင္ေသာ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမည္ဟု ခံယူထားသည္။

သူ၏ ဇြဲ၊ လံု႔လ၊ ဝီရိယသည္ အေဟာသိကံမျဖစ္ခဲ့ေခ်။ မ်ားမၾကာမီ အခ်ိန္အတြင္း၌ပင္ ဇာတ္ပို႔ဇာတ္ရံ ဘဝျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္ကင္မရာေရွ႕တြင္ လႈပ္ရွားသ႐ုပ္ေဆာင္ခြင့္ရခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ကမာၻေလး ဒုတိယကမာၻစစ္ေဘးေၾကာင့္ ပ်က္ပ်ယ္ကာ ဟသၤာတနယ္သို႔ စစ္ေဘးေရွာင္ခဲ့ရသည္။ စစ္ႀကီးအတြင္း အလုပ္ရွားပါးမႈေၾကာင့္ အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြဟု ခံယူကာ သမၺန္သမားဘဝေရာက္ခဲ့ရသည္။

ဂ်ပန္ေခတ္ (၁၉၄၂ မတ္လ ၈ ရက္မွ ၁၉၄၅ ေမလ ၃ရက္ေန႔အထိ) တြင္ ဒါ႐ုိက္တာ ဆရာခန္႔ ဦးေဆာင္သည့္ ေက်ာ္ေအး၊ ခင္ခင္ရီတို႔ ပါဝင္ေသာ ျပဇာတ္အဖြဲ႕ႏွင့္ ဆက္သြယ္မိၿပီး ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ခဲ့ရျပန္သည္။

ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ အာရွလူငယ္ အစည္းအ႐ံုး ရန္ပံုေငြအတြက္ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ထီးတန္းထိပ္ တ႐ုတ္ေက်ာင္း ျပဇာတ္႐ံု (ေနာင္ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ၾကည့္ျမင္တိုင္နယ္ေျမ)၌ ႐ုပ္ရွင္လူႀကမ္း ခ်စ္တင္ႀကီး ဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ တင္ဆက္ျပသေသာ ‘ရီရီ့ ကုသိုလ္’ ျပဇာတ္တြင္ မင္းသားေက်ာ္ေအး၊ မင္းသမီး ခင္ခင္ရီ၊ လူ႐ႊင္ေတာ္ စံပတို႔ႏွင့္ တြဲဖက္၍ ျပဇာတ္စင္ေပၚ ပထမဆံုး တက္ခြင့္ရခ့ဲသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ‘ဖိုးပါႀကီး’ နာမည္တစ္လံုး တြင္လာခဲ့ေလသည္။

ဖိုးပါႀကီး ျပဇာတ္စင္ေပၚသို႔ အခေၾကးေငြျဖင့္ ဦးစြာတက္ေရာက္ကခြင့္ရခဲ့ေသာ ျပဇာတ္မွာ ဂ်ပန္ေခတ္ လြင္လြင္႐ံု (ယခုအာဇာနည္ကုန္းအနီး)တြင္ တင္ဆက္ျပသခဲ့ေသာ ဒါ႐ိုက္တာ ဆရာခန္႔၏ ‘ဤစစ္ႀကီးမွာ’ ျပဇာတ္ျဖစ္သည္။ မင္းသားေက်ာ္ဝင္း၊ မင္းသမီး ခင္ခင္တင့္၊ လူၾကမ္း ဦးေမာင္ကေလး၊ မင္းသားႀကီး ဦးဘအုန္း၊ မင္းသမီးႀကီး ေဒၚဖြားႏွစ္တို႔ႏွင့္အတူ ဖိုးပါႀကီးသည္ လူ႐ႊင္ေတာ္အျဖစ္ ပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့ေလသည္။

ဖိုးပါႀကီးသည္ ‘ကမာၻ႕ဇာတ္ခံု’၊ ‘ေၾသာ္မိန္းမ’၊ ‘ေၾသာ္ေယာက္်ား’၊ ‘ကမာၻ႕ရန္သူ’၊ ‘ရတနာသိုက္’ စသည့္ ျပဇာတ္ေပါင္းမ်ားစြာတြင္ ပါဝင္ကျပခဲ့ရာမွ ဖိုးပါႀကီးဟူေသာ နာမည္သည္ ပရိသတ္ႏႈတ္ဖ်ားဝယ္ သီးခဲ့ရေလသည္။

ထို႔ေနာက္ စစ္ႀကီးအၿပီး ျပဇာတ္မ်ား ေမွးမွိန္လာ၍ အသံတိတ္႐ုပ္ရွင္မ်ား ေခတ္စားလာခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ဆက္မိၿပီး ဒါ႐ုိက္တာ ဦးခ်စ္ေဖ ႐ိုက္ကူးသည့္ ‘လူပ်ိဳသိုး’ အသံတိတ္ ဇာတ္ျမဴးဇာတ္ကားျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ျပဇာတ္ႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္သည္ ဆက္ႏြယ္ေနသည့္အတြက္ ႐ုပ္ရွင္သည္ သူ႕အဖို႔ မစိမ္းေပ။ ဆက္လက္၍ ‘ဂ်စ္တူးေမာင္’၊ ‘ေၾသာ္ဖူးစာ’ ‘ခင္နဲ႔ေမာင္’၊ ‘သူလိုလူ’၊ ‘ေ႐ႊမ်က္မွန္’ စေသာ အသံတိတ္ ဇာတ္ကားမ်ား ႐ိုက္ကူးခ့ဲသည္။ ဤသို႔ ႐ိုက္ကူးေနစဥ္ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ျပဇာတ္မင္းသမီး ေမခ်စ္ႏွင့္ နဖူးစာဆံုခဲ့သည္။

ယင္းေနာက္ ျပဇာတ္မ်ား ျပန္လည္ေခတ္ထလာရာ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးရင္း တဖက္မွ လက္ဦးဆရာ ဒါ႐ိုက္တာ ဆရာခန္႔၊ အလကၤာေက်ာ္စြာ ဒဂုန္ဆရာတင္၊ ဘုိကေလး တင့္ေအာင္၊ ဦးသုခ၊ သန္းႏြ႕ဲ၊ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေမာင္ စသည့္ ျပဇာတ္ဆရာ အေက်ာ္အေမာ္တို႔၏ စီစဥ္ညႊန္ၾကားမႈျဖင့္ ပန္းဆိုးတန္း ဝင္းဝင္း႐ံု (ယခု စာေပေလာက စာအုပ္ဆိုင္အနီး) လမ္းမေတာ္ အေနာက္ပိုင္း ‘ကာေဌး’ ျပဇာတ္႐ံု (ေနာင္ေကသြယ္ ႐ုပ္ရွင္႐ံု) တို႔တြင္ ဖိုးပါႀကီး ပါဝင္ကျပခဲ့ေသာ ျပဇာတ္မ်ား ပလူပ်ံခဲ့သည္။

ပါဝင္ကျပခဲ့ေသာ ျပဇာတ္မ်ားအနက္ ‘လာလာေလ လိုက္ခဲ့ေတာ့’၊ ‘ေနရီရီ’၊ ‘ငယ္ကြ်မ္းေဆြ’၊ ‘ဝါကၽြတ္လက္ေဆာင္’၊ ‘ေၾသာ္မိန္းမ’၊ ‘အၿပံဳးလက္ေဆာင္’၊ ‘ကိုယ္ႀကိဳက္တာကိုယ္လုပ္’ စသည့္ ျပဇာတ္မ်ားသည္ အထူးလူႀကိဳက္မ်ားခဲ့သည္။

အႏုပညာ ဇနီးေမာင္ႏွံျဖစ္သည့္ ဖိုးပါႀကီးႏွင့္ ေမခ်စ္တို႔သည္ သားႀကီး ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေဇယ်ာႏွင့္ သားငယ္ ေမာင္ျမတ္ေဝတို႔ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ေမခ်စ္ ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ေဒၚခင္ၿမိဳင္ႏွင့္ လက္ထပ္ကာ သားသမီး (၄)ဦး ထြန္းကားခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ ကျပခဲ့ေသာ ျပဇာတ္မ်ားအနက္ ဒါ႐ိုက္တာ ဘုိကေလး တင့္ေအာင္၏ ‘ျခင္ေထာင္ငါးလံုး’ ျပဇာတ္၊ ‘အမိန္႔ေတာ္ရ ေရွ႕ေနဦးေသာၾကာ’ ျပဇာတ္ အျပင္ ‘ဂုဏ္နဲ႕မာန’ ျပဇာတ္မ်ားတြင္ မင္းသား မ်ိဳးခ်စ္၊ မင္းသမီး ျမင့္ျမင့္ေ႒းတို႔ႏွင့္ တြဲဖက္၍ သီခ်င္းမဆို၊ အေျပာအဆိုမပါဘဲ ဟန္မူရာႏွင့္ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ ႐ုပ္ရွင္ဆန္ဆန္ ကျပရာတြင္ ဖိုးပါႀကီးသည္ အေကာင္းဆံုး သ႐ုပ္ေဆာင္ သြားႏိုင္ခဲ့သည္။ ဖိုးပါႀကီးသည္ ‘တေရာင္ထဲျခယ္’ ျပဇာတ္တြင္မူ ကိုယ္တိုင္ ဒါ႐ိုက္တာ မင္းသား လုပ္ခဲ့သည္။

ဖိုးပါႀကီးႏွင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသားစာေပဆု၊ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ျပဇာတ္ဒါ႐ိုက္တာ ဘိုကေလး တင့္ေအာင္က ဖိုးပါႀကီးသည္ စိတ္ထားအလြန္ေကာင္း၍ အမ်ားက ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကသည္။ ဟိတ္ဟန္မရွိ၊ မာန္မာနမထား၊ ဒုကၡမ်ိဳးစံု ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ္လည္း မည္သူ႕ကိုမွ် အျပစ္မျမင္ ဘဝအက်ိဳးေပးတစ္ခုသာ မွတ္ယူ၍ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ေကာင္းေအာင္ ဆင္ျခင္ျပဳျပင္ခဲ့သည္။ ဆင္းရဲျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းစသည့္ ေလာကဓံတရား ရွစ္ပါးကို အမႈမထား၊ ေငြေၾကးကို မမက္၊ သူ႕အႏုပညာအေပၚ၌သာ သစၥာရွိသည္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ေနထိုင္တတ္ၿပီး အားလပ္သည့္အခါ ပန္းခ်ီဆြဲ၊ စာဖတ္၊ ငွက္ပစ္၊ ငါးမွ်ား၊ ဘိလိယက္ထိုး၊ မ်က္လွည့္ျပျခင္းျဖင့္ အပန္းေျဖေလ့ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

အကယ္ဒမီဝင္းဦးသည္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသို႔ မေရာက္မီကပင္ ဖိုးပါႀကီးႏွင့္ ရင္းႏွီးခဲ့ၿပီး၊ မိတ္ေဆြလို၊ ဆရာသမားလို ဖိုးပါႀကီးအား အေလးထားဆက္ဆံခဲ့သည္။ ဖိုးပါႀကီးသည္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အလြန္ေတာ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဇာတ္႐ုပ္မေရြး က်ရာကို ပီျပင္စြာ သ႐ုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ အခုငို၊ အခုဆန္႔က်င္ဘက္ အမူအရာကို ခ်က္ခ်င္းလုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာေၾကာင့္ ဝင္းဦး ပါဝင္ေသာ ဇာတ္ကားတိုင္း၌ ဖိုးပါႀကီးကို ေခၚယူအသံုးျပဳသည္။

ဖိုးပါႀကီးသည္ လူ႐ႊင္ေတာ္ ဟာသမင္းသားအျဖစ္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေပါင္းမ်ားစြာ ႐ိုက္ကူးခဲ့သည့္အနက္ ေ႐ႊဝယ္သီရိ ႐ုပ္ရွင္မွ တင့္တယ္၏ ဝတၳဳကို ဒါ႐ိုက္တာ ေအဝမ္း ျမေမာင္ ႐ိုက္ကူးခဲ့သည့္ ‘ဖိုးၿပံဳးခ်ိဳ’ ဇာတ္ကား၌ ပီျပင္စြာ သ႐ုပ္ေဆာင္ႏိုင္၍ အေကာင္းဆံုး သ႐ုပ္ေဆာင္မင္းသား ေ႐ႊစင္႐ုပ္ဆုကို ၁၉၅၅ခုႏွစ္တြင္ ရရွိခဲ့သည္။ အဆိုပါဇာတ္ကား၌ ဖိုးပါႀကီးႏွင့္ ဖိုးၿပံဳးခ်ိဳသည္ ခြဲမရေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ၾကည့္႐ႈသူ ပရိသတ္အေပါင္းသည္ မ်က္ရည္က်သူက်၊ ဝမ္းနည္းသူဝမ္းနည္း ျဖစ္ကာ လူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ား၌ ေရပန္းစားခဲ့သည္။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္သမိုင္း၌ စံျပဳရသည့္ ဂႏၱဝင္ဇာတ္ကားေကာင္း တစ္ကား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ေသာ အႏုပညာ ထူးခၽြန္ဆု ‘ဝဏၰေက်ာ္ထင္’ ဘြဲ႕ကို ရရွိခဲ့သည္။

ဖိုးပါႀကီးသည္ ဟာသလူ႐ႊင္ေတာ္၊ သ႐ုပ္ေဆာင္မင္းသား၊ ဇာတ္ပို႔၊ ဇာတ္ရံ စသည္ျဖင့္ အသံတိတ္၊ အသံထြက္ ဇာတ္ကားေပါင္း (၁၀၈)ကားကို ႐ိုက္ကူးခဲ့ၿပီး အသံတိတ္ေခတ္ကပင္ ‘ဖိုးပါႀကီး’ ႐ုပ္ရွင္ ကုမၸဏီကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ယင္းကုမၸဏီမွ ကိုယ္တိုင္ ဒါ႐ိုက္တာ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္အျဖစ္ ‘ထူးတဲ့ဇာတ္ခံု’၊ ‘ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခုိင္’၊ ‘ခိုင္သဇင္’၊ ‘ျမာဋီကာ’ ႏွင့္ ‘ေမတၱာမိုးတေပါက္’ စသည့္ ကားမ်ားကို ႐ိုက္ကူးခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ၁၉၇၈ခုႏွစ္တြင္ ဒါ႐ိုက္တာ အကယ္ဒမီ ေမာင္တင္ဦး ႐ိုက္ကူးခဲ့ေသာ ‘တစ္ခါက တစ္ဘဝ’ ဇာတ္ကားျဖင့္ အေကာင္းဆံုး အမ်ိဳးသား ဇာတ္ပို႔ဆုကို ထပ္မံရ႐ိုခဲ့ျပန္သည္။

ျပဇာတ္ေပါင္း ၃ဝေက်ာ္၊ ႐ုပ္ရွင္ကားေပါင္း ၁ဝဝေက်ာ္ ႐ိုက္ကူးခဲ့ေသာ အကယ္ဒမီ ေ႐ႊစင္႐ုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆု ႏွစ္ထပ္ကြမ္းရ ဝဏၰေက်ာ္ထင္ ဖိုးပါႀကီးသည္ ၁၉၈ဝျပည့္ႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁၄ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေလသည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ဇနီးေဒၚခင္ၿမိဳင္ႏွင့္ ကေလးေလးေယာက္၊ ကြယ္လြန္သူ မင္းသမီးေဒၚေမခ်စ္ႏွင့္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။