ေနသြင္
ေမ ၁၄၊ ၂၀၁၂
မၾကာခင္တုန္းကပဲ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ေဒသက ႏုိင္ငံတကာကုန္သြယ္ေရးနယ္ေျမျဖစ္တဲ့ လား႐ႈိးၿမိဳ႕က အသစ္ဖြင့္ထားတဲ့ တ႐ုတ္ စားေသာက္ဆိုင္တဆုိင္ကို သြားခဲ့ပါတယ္။ မိုးသက္မုန္တုိ္င္း စဲခါစပဲ ရွိပါေသးတယ္။
စားေသာက္ဆုိင္ရဲ႕ ဒုတိယထပ္ကိုတက္သြားတဲ့အခါမွာ လူရြယ္ ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္ေက်ာ္၊ စာပြဲတလံုးမွာ ၀ုိ္င္းထုိင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ မိုးရြာေနတဲ့အသံကို ဖံုးႏိုင္ဖို႔ထင္ပါရဲ႕။ သူတို႔ေတြ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔စကားေျပာေနၾကပါတယ္။
တ႐ုတ္စကားေတြတရစပ္ေျပာေနတဲ့ၾကားမွာ ဖဲခ်ပ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာေငြစကၠဴေတြက ပလူပ်ံေနသလား ေအာက္ေမ့ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အေလာင္းကစားလုပ္တာကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ပိတ္ပင္ထားေပမယ့္ ဒီလူရြယ္တအုပ္ကိုၾကည့္ရတာ အာဏာပိုင္ေတြကို အာခံၿပီး အတင့္ရဲ ရဲ၊ ေျဗာင္က်က်ပဲ အေလာင္းကစားလုပ္ေနၾကပါတယ္။
က်ေနာ္နဲ႔ပါလာတဲ့ဧည့္လမ္းညြန္က ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းဖို႔မ်က္ရိပ္ျပေပမယ့္ မဆင္းေသးဘဲ ဒီလူေတြရဲ႕ေနာက္ခံအေၾကာင္းကို အေသအ ခ်ာသိရေအာင္ ဆက္ေနလိုက္ပါတယ္။
လား႐ႈိးၿမိဳ႕က ဆုိင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တ႐ုတ္-ျမန္မာႏွစ္ဘာသာနဲ႔ဆုိင္းဘုတ္ေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဟိုတယ္မွာ တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြား ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားတေယာက္ဖြင့္ထားတဲ့ တရားမ၀င္ေငြလဲေကာင္တာကေန တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသံုး ယြမ္ေငြတခ်ဳိ႕လဲထားပါတယ္။ ေလဟာျပင္ေစ်းမွာ လမ္းေဘးသစ္သီးသည္ေလးကို တ႐ုတ္ယြမ္းေငြနဲ႔ေပး၀ယ္လုိက္ေတာ့ ေစ်းသည္ေလးက ျမန္မာေငြတခ်ဳိ႕ျပန္အမ္းလုိက္ပါတယ္။ ဒါသူ႔အ တြက္ လုပ္႐ုိးလုပ္စဥ္ပါပဲ။
စားေသာက္ဆုိင္မွာစားေသာက္ေနသူေတြက တီဗြီကေန တ႐ုတ္ဒရမ္မာကားကို စိတ္ပါလက္ပါ ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ စားေသာက္ဆုိင္က စာေရးမက “ဒီမွာ တ႐ုတ္စကားမတတ္ရင္ ေနႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ ျပဳံးရင္းေျပာပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒုတိယအႀကီးဆံုး မႏၱေလးၿမိဳ႕ကေန တ႐ုတ္ျပည္ ယူနန္ျပည္နယ္က ကူမင္းကိုဆက္သြယ္တဲ့လမ္းေၾကာင္းဟာ လား႐ႈိးၿမိဳ႕ကို ျဖတ္သြားပါတယ္။ အလြန္အေရးပါတဲ့ ကုန္သြယ္ေရးလမ္းမၾကီးပါ။ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕စီးပြားေရးဇုံဟာ ျမန္မာျပည္ဘက္ကို ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မွန္မွန္ ခ်ဲ႕ထြင္ေနပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အလယ္ဗဟိုက မႏၱေလးၿမိဳ႕ႀကီးေတာင္ ခ်ဳိင္းနားေတာင္း (တ႐ုတ္ၿမိဳ႕) ျဖစ္ေနပါၿပီ။
စားေသာက္ဆုိင္က အေလာင္းကစား၀ုိင္းၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ က်ေနာ့္ရဲ႕ဧည့္လမ္းညြန္က လူငယ္တေယာက္နားကိုသြားၿပီး ဗမာလိုေျပာပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူရြယ္က အဖက္ေတာင္မလုပ္ပါဘူး။ က်ေနာ့္ကုိလည္း ဂ႐ုေတာင္မစိုက္ပါဘူး၊ ဒီလိုပဲ တျခားလူေတြကလည္း က်ေနာ့္တုိ႔ ကိုရွိတယ္လို႔ေတာင္ မေအာက္ေမ့ၾကပါဘူး။
သူတို႔ထြက္သြားတဲ့အခါမွာ ဗမာစကားေျပာတဲ့စာေရးမကပဲ “ဒီလူေတြက ဒီမွာလာၿပီး အေလာင္းကစားလုပ္ေနၾကတာ ၄ ႏွစ္ရွိေနၿပီ” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ စီးမံကိန္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြျဖစ္တယ္။ ဒီအနားကဟိုတယ္မွာေနၾကတာလို႔ ေျပာျပပါတယ္။ ဒီစားေသာက္ဆုိင္ရဲ႕ပိုင္ရွင္ကလည္း တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြားျဖစ္ျပီး အေလာင္းကစား၀ုိင္းမွာ သူလည္းပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူ႔လို တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြား ေတြရဲ႕အေရအတြက္က ျမန္မာျပည္မွာ လူဦးေရရဲ႕ ၃ ရာခုိင္ႏွႈန္းေလာက္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ၂၀၀၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြကစလုိ႔ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြထြက္လာၿပီး၊ ဓာတ္ေငြ႔တင္ပို႔မႈဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အဓိကေငြ၀င္ေပါက္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ သဘာ၀သံယံဇာတေတြနဲ႔ ႂကြယ္၀လို႔ တကမၻာလံုးက စိတ္၀င္စားေနသလိုပဲ ၂၀၁၀ ဇြန္လမွာ တ႐ုတ္ျပည္က ရသြားတဲ့ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းစီမံကိန္းကလည္း အခုလက္ရွိေဆာက္လက္စပါပဲ။
လား႐ႈိးကိုသြားတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ လမ္းမႀကီးေဘးက ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းေတြကို အပံုလုိက္ေတြ႔ရပါတယ္။ တ ႐ုတ္ႏုိင္ငံလုပ္ပိုက္ေတြကိုတင္ထားတဲ့ ေနာက္တြဲယာဥ္ကိုဆြဲလာတဲ့ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြကို ျဖတ္သြားတာကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ တ ႐ုတ္ႏုိင္ငံကိုဆက္သြယ္မယ့္ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းနဲ႔အၿပိဳင္ ေရနံစိမ္းပုိက္လုိ္င္းႀကီးလည္း ေဆာက္လက္စပါပဲ။
အခုအခ်ိန္အထိ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံဟာ ေရနံစိမ္းေတြကို အာဖရိကနဲ႔ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းကေန တင္ပို႔ပါတယ္။ မလကၠာေရလက္ၾကားကို ျဖတ္ရ ပါတယ္။ အခုပိုက္လုိင္းကေတာ့ အဲဒီေရနံစိမ္းေတြကို ျမန္မာျပည္မွာခ်ၿပီး၊ ပိုက္လုိ္င္းကေန တဆင့္တင္ပို႔ႏုိင္ဖို႔ပါ။ ဒီလိုတင္ပို႔ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ခလည္း အကုန္အက်နည္းၿပီး လံုျခံဳေရးအရလည္း ပိုၿပီးစိတ္ခ်ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
“ပိုက္လုိင္းေတြေဆာက္ၿပီးသြားရင္ ျမန္မာျပည္က ဘာမွမလုပ္ရဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားေငြေတြ ဒရေဟာ၀င္လာမွာ” လို႔ သံတမန္တေယာက္က ေျပာ ပါတယ္။
အေမရိကန္သမၼတ ဘားရတ္အုိဘားမားက ျမန္မာျပည္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒကို ေျပာင္းလဲလုိက္ပါတယ္။ သူ႔အရင္ သမတေဂ်ာ့ ဒဗလ်ဴ ဘုရွ္ကေတာ့ ျမန္မာအစိုးရကို ဖိႏွိပ္တဲ့အစိုးရဆုိၿပီး တင္းတင္းမာမာပဲ ရပ္တည္ဆက္ဆံခဲ့ပါတယ္။ သံတမန္ကေတာ့ အုိဘားမားလက္ ထက္မွာ အခုလိုမူ၀ါဒေျပာင္းသြားရတဲ့အေၾကာင္းက ျမန္မာျပည္ကို အေမရိကန္နဲ႔အီးယူတို႔က စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိ႔ထားတဲ့ေပၚလစီ မထိမေရာက္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ တ႐ုတ္ကလႊမ္းမိုးလာတာကို လ်စ္လ်ဴရႈထားဖို႔ မျဖစ္ႏုိ္င္ေတာ့တာေၾကာင့္လို႔ ဆုိပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆုိရင္ လာ႐ႈိးကစားေသာက္ဆုိင္မွာ တ႐ုတ္လူငယ္ေတြ ဘာျဖစ္လို႔ေျဗာင္က်က်ပဲ ေလာင္းကစားလုပ္ေနၾကသလဲဆုိတာကို ဇာတ္ရည္လည္သြားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္လို လံုျခံဳေရးအရ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ေနရာမွာရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ႏွစ္ႏိုင္ငံအစိုးရေတြရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ ေပၚလစီေတြနဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ့စီမံကိန္းက လူေတြက အေလာင္းကစားလုပ္႐ုံေလာက္နဲ႔ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြကို ဘာအေရးစိုက္စရာလို ေတာ့မလဲေလ။ စိတ္ခ်လက္ခ် ကစားႏုိင္ၾကၿပီေပါ့။
ဒါေပမယ့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ တ႐ုတ္ျပည္သူေတြ၊ တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြားေတြအေပၚမွာ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားေတြက အျမင္ၾကည္လွတာေတာ့ မဟုတ္ ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ တ႐ုတ္ပစၥည္းေတြကိုသံုးေနတာက ေနာက္တပုိင္းပါ။ အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ရန္ကုန္မွာ ၿမိဳ႕ခံေတြက ေစ်းခ်ဳိတဲ့ တ႐ုတ္ လုပ္ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ေတြကို စီးၾကပါတယ္။ ေစ်းဆုိင္ေတြ၊ ေလဟာျပင္ေစ်းေတြမွာ တင္ေရာင္းေနၾကတာလည္း တ႐ုတ္ျပည္လုပ္ အ ၀တ္အစားေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္သံုးပစၥည္းေတြခ်ည္းပါပဲ။
“တ႐ုတ္ပစၥည္းေတြေၾကာင့္ (တ႐ုတ္ေက်းဇူးေၾကာင့္) ျမန္မာျပည္က လူေတြရဲ႕အေျခအေန တုိးတက္လာၿပီး၊ ေန႔စဥ္ဘ၀ေတြမွာလည္း အ ဆင္ေျပမႈရွိလာတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ” လို႔ ဧည့္လမ္းညြန္ကေျပာပါတယ္။
သူ႔ စကားက မဆံုးေသးပါဘူး။ “ ဒါေပမယ့္ တ႐ုတ္ေတြကို ျမန္မာေတြက တ-ယုတ္လို႔ ေခၚၾကတယ္၊ အင္မတန္ဆုိးယုတ္တဲ့ လူေတြဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပါ့” လို႔ ဆက္ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က လူကုန္ထံေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြားေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္းဂြင္႐ုိက္၊ တေယာက္ကို တ ေယာက္ကူညီရင္း ေမွာင္ခုိစီးပြားေရးလုပ္ငန္းကအစ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ဳိးစံု ကြြန္ယက္ႀကီးထူေထာင္ၿပီး ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနၾကပါတယ္၊ ျမန္မာျပည္က တျခားတုိင္းရင္းသားေတြက မနာလိုျဖစ္မယ္ဆုိလည္း ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးရကတည္းက ဗမာလူမ်ဳိးေတြေခါင္းေဆာင္တဲ့အစိုးရက ျမန္မာျပည္က တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြားေတြရဲ႕စီးပြားေရးအက်ဳိးစီးပြားေရးကို အရွိန္သတ္ဖို႔ အစဥ္တစုိက္စဥ္းစားခဲ့တာရွိပါတယ္။
၁၉၉၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ စစ္အစိုးရက စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြပြဲစားလုပ္ေပးတဲ့အုပ္စုေတြကို အထူးအခြင့္အေရးေတြ၊ စီးပြားေရး လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြတိုးေပးလိုက္တာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလည္း ႀကီးသထက္ ႀကီးမားလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ကို စစ္အစိုးရက အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္လုပ္တာလို႔ ေ၀ဖန္တာလည္းခံရပါတယ္။
ရန္ကုန္က အုိင္တီကုမၼဏီကဥကၠဌကေတာ့ “ဒါက ျမန္မာျပည္္မွာ ေနရာစံုမွာ အခြင့္ထူးရေနတဲ့ တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြားေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ အစိုးရက ေရွ႕တလွမ္းတိုးလုိက္တဲ့ နည္းပရိယာယ္တခုပါပဲ” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရဟာ ျမန္မာျပည္ထဲက တ႐ုတ္ေတြကိုသာမက နယ္စပ္မ်ဥ္းဟိုဘက္က တ႐ုတ္ျပည္ထဲက တ႐ုတ္ေတြေၾကာင့္လည္း စိတ္အ ေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၈၉ မွာ ဖ်က္သိမ္းခံထားရတဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္း လက္ နက္အကူအညီေတြေပးခဲ့တာက တ႐ုတ္အစိုးရပါပဲ။
“ျမန္မာအစိုးရက တ႐ုတ္ကိုအေၾကာက္ဆံုးပဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ဆုိရင္ အေမရိကန္၊ ဥေရာပတို႔အပါအ၀င္ ဘက္ေပါင္းစံု သံတမန္ဆက္ဆံေရးကို ျမႇင့္တင္ထူေထာင္ႏုိင္မွ တ႐ုတ္ကိုထိန္းထားႏို္င္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ေနတယ္” လို႔ သံတမန္တဦးက ေျပာပါတယ္။
ဖြ႔ံၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ားေလ့လာေရး Institute of Developing Economies အဖြဲ႔က တိုရွိဟီ႐ိုကူဒိုက တ႐ုတ္ျပည္က ျမန္မာျပည္အတြက္ သက္ ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့ မိတ္ဖက္လို႔ ႐ႈျမင္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ တ႐ုတ္အစုိးရဟာ အေမရိကန္၊ ဥပေရာႏုိင္ငံေတြလို ျပည္တြင္းေရး ကိစၥေတြမွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေလ့မရွိတာေၾကာင့္၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီအေရးကိုေလးစားဖို႔ ေတာင္းဆုိလာမွာကို ျမန္မာအစိုးရ အတြက္ ပူစရာမလိုဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။
စီးပြားေရးတုိးတက္မႈကို ဆက္ထိန္းထားႏိုင္ဖုိ႔ကေတာ့ ျမန္မာျပည္အတြက္ တ႐ုတ္ျပည္က ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမွႈေတြ အလံုးအရင္းနဲ႔လိုအပ္ပါတယ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုသက္ေတာင့္သက္သာ မဟာမိတ္ comfortable partner ကလည္း အႏၱရာယ္ေပးတတ္တယ္ဆုိတာကို ျမန္မာျပည္သူေတြက ေနာေက်ေအာင္ သိထားၾကပါတယ္။
မုိင္နီခ်ီ ရွင္ဘြန္းမွာပါတဲ့ မူရင္းေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။
……………..
Myanmar warily rolls out red carpet to ‘comfortable’ China
Takayuki Kasuga (Mainichi Japan)
I recently went into a fresh Chinese restaurant in Lashio, an area situated in northeastern Myanmar and known as a base for international trade, after a squall eased off. I went up to the second floor where I saw more than 10 young people surrounding a roundtable. They were talking loudly as if to drown out the sound of the rain.
Cards and Myanmar banknotes were literally flying about amid the flurry of spoken Chinese. Even though gambling is strictly prohibited in Myanmar, the group was boldly and openly betting in defiance of authorities. A tour guide accompanying me winked to urge me to go downstairs, but I stayed there because I wanted to confirm the background of these people.
In Lashio, many signboards at shops bear both Burmese and Chinese. I obtained Chinese yuan at an illegal money change booth in a hotel run by a Myanmar national of Chinese descent. I handed some of the bills to a fruit vender at an open-air market to buy fruit, and the vender gave me a change in Myanmar bills as a matter of course.
At the restaurant, customers were earnestly watching a Chinese TV drama.
A female clerk at the restaurant said with a smile, “You can’t live here unless you understand Chinese.”
A road that extends from Mandalay, Myanmar’s second largest city, to Kunming in China’s Yunnan province via Lashio is an arterial highway. China’s economic zone is gradually but steadily spreading into Myanmar, and the central part of Mandalay is becoming a Chinatown.
The session of betting on cards at the restaurant finally came to an end, and my guide spoke to one of the youths in Burmese. However, the man brushed aside my guide. He paid no attention to me and the others also completely ignored me.
A Burmese male clerk at the restaurant who saw them off told me, “They’ve been gambling here for the past four days. They are Chinese nationals staying at a nearby hotel and are involved in a natural gas project.” The owner of the restaurant, who is also of Chinese descent, also reportedly participated in the gambling. Those of Chinese descent, who are Myanmar nationals, reportedly account for about 3 percent of Myanmar’s total population.
In the 2000s, natural gas development rapidly progressed in Myanmar, and has since become the nation’s key source of earnings from exports. As Myanmar has drawn worldwide attention as a country rich in natural resources, work to lay a natural gas pipeline to China got under way in June 2010. On my way to Lashio, I saw pipes piled up along roads in many locations and passed many oncoming trucks pulling trailers loaded with Chinese-made pipes.
A crude oil pipeline to China is also under construction alongside the natural gas pipeline.
Until now, China has transported crude oil from Africa and the Middle East by way of the Straits of Malacca. The pipeline will allow China to discharge the oil in Myanmar, and thereby reduce the transportation expenses and improve its security.
The completion of the pipelines will allow “a massive amount of foreign currency to flow into Myanmar without doing anything,” according to a diplomatic source.
The U.S. administration of Barack Obama has transformed the country’s policy toward Myanmar from the hard-line stance adopted by the government of his predecessor George W. Bush — which branded Myanmar as an oppressive country — into one of engagement. The diplomatic source explained that this is because the United States can no longer ignore China’s influence on Myanmar as economic sanctions imposed by the U.S. and Europe have become ineffective.
I then understood why these young Chinese people were openly gambling in Lashio. Although Myanmar is a country that places particular importance on security, Chinese people who are involved in both countries’ crucial national policies are confident that Myanmar’s authorities have no business accusing them of gambling in public.
Myanmar wary of ‘comfortable’ China. The country of China, its people and residents of Chinese descent do not enjoy a good reputation among other ethnics groups in Myanmar.
This is despite the fact that people in Myanmar use many Chinese products. In Yangon, the largest city in the country, local residents mainly use low-priced, Chinese-made motorcycles. On sale at shops and open-air markets in the city are Chinese clothes and daily necessities.
“It’s true that the quality and convenience of people’s daily lives have improved (thanks to China),” my tour guide admitted.
However, the guide added, “Chinese are called ‘Tayo’ in Burmese, but we call them ‘ta yo.’ It means the worst people.”
Many wealthy people in Myanmar are of Chinese descent. They have formed a network in the business world, including underground business and nurtured a spirit of mutual assistance, thereby succeeding in their business activities in Myanmar. Other ethnic groups in Myanmar may be jealous of them.
Since the country won independence, the Burmese-led administration has constantly considered ways to break down the economic interests of residents of Chinese descent.
In the 1990s, the military regime at the time gave defense contractors special privileges to help them form conglomerates and expand their business activities. Such a practice was criticized as a way to bolster the military regime’s foundations.
The president of a Yangon-based IT company said, however, “In a way, it was the military regime’s attempt to step up its control of residents of Chinese descent who have enjoyed various privileges.”
Myanmar’s government has been annoyed by not only “internal Chinese” but also the China situated just across a long national border. It was China that provided weapons to the Burmese Communist Party, which was disbanded in 1989, after Myanmar won independence.
“Myanmar is most wary of China, and believes improving its relations with the United States and Europe and promoting omni-directional diplomacy as a counterbalance against China will serve its own national interests,” says the diplomatic source.
Others feel China is a “comfortable partner for Myanmar,” as pointed out by Toshihiro Kudo of the Institute of Developing Economies, because Beijing never intervenes in its internal affairs like the United States and European countries, which have demanded that it respect human rights and restore democracy.
To sustain its economic growth, Myanmar needs a massive amount of investments by China. However, people in Myanmar are apparently aware that such a comfortable partner could also pose a threat.
(Mainichi Japan) January 25, 2012
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
တာ၀န္ရွိသူမ်ားသိလ်က္ႏွင့္တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္းမ်ားကုိေနရာတကာလုပ္ခြင္႔မေပးသင့္ပါဘူး။မိမိတုိင္းျပည္ေရစုံေမ်ာမွာကုိစုးိရိမ္လွပါတယ္။နုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ဥပေဒ၊နည္းဥပေဒမ်ားျဖင့္ထိန္းခ်ဳပ္ျပီးလုပ္ကိုက္ခြင္႔ေပးသင့္ပါတယ္။နားလည္သူတုိ႔ရဲ့ေျပာႀကားခ်က္မ်ားကုိလည္းသုံးသပ္ျပီးေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ေဆာင္ပုဒ္ရွိေနရုံနဲ့မျပီးပါ။ျမန္မာမ်ားစည္းကမ္းမဲ့ႀကတယ္ေငြကုိခုံမင္ႀကတယ္။တရားဥပေဒကုိေလးစားလုိက္နာတတ္ေအာင္ တရားဥပေဒအတုိင္းဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွမႀကည့္ပဲေဆာင္ရြက္လွ်င္ အားလုံးစည္းကမ္းေလးစားလုိက္နာႀကမည္သာ။ေငြမ်ားတရားနုိင္မရွိသင့္ပါ။
ျမန္မာနိုင္ငံအေျခအေနသည္စုိးရိမ္စရာအေျခေနသို႕ေရာက္ေနသည္။တရုတ္မ်ားျမန္မာနိုင္ငံတြင္းရဲတင္းမႈ႕သည္ျမန္မာနိုင္ငံ၏တရားေရးနွင့္ဥပေဒမ်ားေၾကာက့္စရာေကာင္းေအာင္ယိုယြင္းေနသည္။ျမန္မာျပည္ၾကီးတရုတ္၀ါးျမိဳျခင္းခံေနရျပီး။သက္ဆိုင္ရာလူၾကီးမ်ားျမန္မာအေရးၾကည့္ၾကပါ။ေရွးကေပၚခဲ့ေသာတေဘာင္ျဖစ္္တဲ့တရုတ္ကဖိကုလားအိ ျမန္မာေနစရာမရွိ။