>need to find the solution for the country

အဲဒီေတာ့ ေရွးတုန္းက ေရြးေကာက္ပဲြဆုိတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ရြာေတြ၊ ၿမိဳ႕ေတြ၊ ရပ္ကြက္ေတြထဲမွာ အစုလိုက္ အစုလိုက္ ဟိုနားတစု၊ ဒီနားတစုနဲ႔ တုိင္ပင္ၾက။ ဘယ္သူ႔ေပးမလဲ၊ ဘာေပးမလဲ။ ဘယ္လုိတုန္း။ အဲလို ေလွ်ာက္ ေဆြးေႏြးၾက၊ ဒီလို ျဖစ္ခဲ့တာ။

ေနာက္ တခ်ဳိ႕ရြာေတြ ဆိုလို႔ရွိရင္ တည္ၿမဲ… သန္႔ရွင္း… ပ၊ မ၊ ည၊ တ ကဲြတုန္းက ဆိုရင္ ထမီအနီေတြနဲ႔ … အဝါေတြနဲ႔ …အျပာေတြနဲ႔ … မိန္းကေလးေတြ လႈပ္ရွားေနတာ ပဲြေတာ္ က်ေနတာပါပဲ။

ပီးေတာ့ ႏြားေတြ ဘာေတြ ဆိုရင္လည္း ႏြားအလွေတြကို ဂ်ဳိေတြမွာ အလံေတြ၊ ပ၊ မ၊ ည၊ တ တို႔ တည္ၿမဲအလံတို႔ သန္႔ရွင္းအလံတို႔ ဆိုတာေတြ ခ်ိတ္ၿပီး ရြာထဲမွာ ေမာင္းၾက ျပဳၾက အဲသလို ၿပိဳင္ေနၾကတာ။

အခု ဒီေရြးေကာက္ပဲြကေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုေတာ့ လူေတြၾကားထဲ သြားၾကည့္လိုက္တယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြအေၾကာင္း ေျပာမယ့္လူ ဆိုတာ ရွားရွားပါးပါးပဲ။ ေျပာမယ့္လူကို မေတြ႔ဘူး။

ကုိယ္က စၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ကိုယ္က ရင္းႏွီးတဲ့ သူေတြနဲ႔ ေတြ႔လိုက္ေတာ့လည္း သူတို႔က မေျပာခ်င္ ေျပာခ်င္နဲ႔ ဘယ္လို ျပန္ေျပာတုန္း ဆိုေတာ့ – ေရြးေကာက္ပဲြက အေျဖရၿပီးသားႀကီးဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ား ဘာထူးမွာတုန္း-တဲ့။ အဲဒီလို စိတ္ကုန္ေနၾကတယ္။ အရပ္ထဲမွာ၊ ေစ်းထဲမွာ အကုန္လံုးပဲ။ စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ ဘယ္မွာမွ ဝင္စားတာ မေတြ႔ဘူး။

အဲဒီေတာ့ အခုဟာက ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပဲြမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လည္း မထားၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ ဒီေရြးေကာက္ပဲြကေတာ့ – ၿပီးရင္ အစိုးရတရပ္ေတာ့ ေပၚလာမွာပဲ။ အဲဒီ ေပၚလာတဲ့ အစိုးရရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေတာ့ ခံေနရမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေရြးေကာက္ပဲြကို လူထုကေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး။

လူထု အသိအမွတ္မျပဳတဲ့ အရင္ တရားမဝင္အာဏာသိမ္းထားတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးလိုပဲ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္သြားမွာပဲ။ လူေတြ ေသမထူး၊ ေနမထူး ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြ ဝင္လာၿပီးရင္ တိုင္းျပည္မွာ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ျပႆနာမ်ဳိးႀကီး ႀကီးက်ယ္တဲ့ ေပါက္ကဲြမႈႀကီး ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒီလုိ ျပႆနာေတြ တုိင္းျပည္မွာ ႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ေအာင္ နည္းလမ္းရွာဖို႔ ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။