Portraits

Zarganar – About Ko Aung Tun

ကုိေအာင္ထြန္း ဒါမွမဟုတ္ အပြားေလး (ေခၚ) ကိုခ်ိတ္ၾကီး

ဇာဂနာ၊ ဇူလိုုင္ ၃၊ ၂၀၁၃ (သူ႔ေဖစ့္ဘြတ္က ယူပါတယ္)

ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ အကုန္ျဖစ္တယ္။ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ အကုန္ျဖစ္တယ္ ။ ဘယ္သြားခ်င္လဲ ျဖစ္တာပဲ။ ၿပီးေတာ႔မွ တလြဲလုပ္တာ ကိုေအာင္ထြန္း။ ရွားရွားပါးပါး NLDထဲမွာ စိတ္အခ်ရဆံုး အစ္စၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ တတ္ၾကြသူ NLD သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္က ေန၀င္လာျပီး ဗဟိုမွာေရာ တုိင္းမွာေရာ ကုလားေလး ေအာင္ထြန္းလို႔ သတင္းေမႊးေလသူ ။ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ႔ က်ိဳက္မေရာ ဦးျမင္႔သိန္းက စိတ္ခ်လက္ခ် ကၽြန္ေတာ္႔ လက္ထဲ အပ္ေပးခဲ႔တဲ႔ သစၥာရွိ ႏွဳတ္လံုသူ ။ ေမ႔ေလွ်ာ႔ခံ ႏိုင္ငံေရး တက္ၾကြသူ ။ ကိုေအာင္ထြန္း (ဒါမွမဟုတ္) အပြားေလး (ေခၚ) ကိုခ်ိတ္ႀကီး ။

သူက မြတ္စၥလင္ဆိုလို႔ တခ်ိဳ႕က ကုလားေလးလို႔ ေခၚတယ္ ထင္ရဲ႕။ အမွန္က အပြားေလး ။ သူ႔မွာ လက္ပြားေလးပါလို႔။ အပြားေလးလုိ႔ ေခၚတာ ။ လက္ပြားပါတဲ႔ လူမ်ား လက္သြက္ ေျခသြက္ရွိတယ္ လို႕ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ႏွိပ္ရင္လဲ လက္ေပါက္တယ္လို႔ ဆိုၾကျပန္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ အရေတာ႔ ႏွစ္ခုလံုး မွန္ပါတယ္။ တစ္ခုပဲပိုတာပါ ။ လြဲတာ တစ္ခုပါပဲ။ 

အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ေထာင္၀န္ဒါမီယာ လို႔ေခၚတဲ႔ ငါးေစာင္တိုက္ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ အေရးေတာ္ပံုကာလ ၂၀၀ရခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလကုန္မွာကြ်န္ေတာ္ ေထာင္ထဲကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေပါ့။သူက ငါးေဆာင္တိုက္ထဲေရာက္ႏွင့္ေနပါျပီ။
အဲဒီမွာ အမ်ားစုက NLDေတြပါပဲ။ ရွားရွားပါပါး တန့္ဆည္အမတ္ ဦးေက်ာ္ဆန္းနဲ့လဲဆံုရပါတယ္။ သူကဗိုလ္မွဴးၾကီးေဟာင္း။ လူေျဖာင့္စိတ္တို၊ ေထာင္အာဏာပိုင္မွန္သမွ် တစ္ေယာက္ကိုမွ သူၾကည့္မရ။ေထာင္မွာ ေထာင္စကား နဲ့ တလာစီတယ္ ဆိုတာရိွပါတယ္။အခန္းထဲ၀င္ျပီး ရွာေဖြေရးလုပ္တာပါ။ ေထာင္ဥပေဒ နဲ့ မလြတ္ကင္းတဲ့ပစၥည္းရိွမရိွ ၀င္ရွာတာေပါ့။

ဦးေက်ာ္ဆန္း အခန္းလဲေရာက္ေရာ ဘာမေျပာညာမေျပာ ဘိုးေတာ္ၾကီးက ပုဆိုးကြင္းလံုးပံု ခြ်တ္ခ်လိုက္ျပီး ကိုင္း ၾကိဳက္သေလာက္သာ ရွာၾကစမ္း။ ေဟာဒီ ဖင္ၾကားထဲမွာပါ လာရွာၾက ဆိုျပီး သူ ့တင္ပါးပုတ္ျပလိုက္ပါေသးရဲ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြအားလံုးက ဦးေက်ာ္ဆန္း ဆိုလန္႔ ၾကပါတယ္။

 အဲဒီ ဦးေက်ာ္ဆန္း လန့္တာ ကိုေအာင္ထြန္းတစ္ေယာက္ပဲ ရိွပါတယ္။ကိုေအာင္ထြန္းက ဦးေက်ာ္ ဆန္း ကို သိတ္သေဘာက်တာ။ အဘအဘ နဲ .အနားကကို မခြာဖူး။ ဦးေက်ာ္ဆန္းဘာပဲ လုပ္ခ်င္ လုပ္ခ်င္ အနားမွာ ကိုေအာင္ထြန္းအဆင္သင့္ ရိွရိွေနတတ္ပါတယ္။ ျပီးေတာ႔ သူကေျပာေသးရဲ႕ ဒီလို ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕ျပီး တိုင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနတဲ႔ အဘတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က ႏိုင္သေလာက္ ပံ႔ပိုးေပးရမယ္တဲ႔ ။ ဒါေၾကာင္႔ထင္ပါရဲ႕ ။ ကိုေအာင္ထြန္းဟာ မနက္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးတာနဲ႔ ဦးေက်ာ္ဆန္း အခန္းေရွ႕ေရာက္ေနေတာ႔တာပါပဲ။ အဘဦးေက်ာ္ဆန္းကလဲ ေန႔လည္ ၁နာရီထိုးမွ အိပ္ယာထေလ႔ရွိတာပါ။ သူက အဘကို ေျခဆုတ္လက္နယ္ ျပဳေပးဖို႔ အခြင္႔ေစာင္႔ေနတာ။ တစ္ရက္ အဘဦးေက်ာ္ဆန္းက ဇာတ္ေက်ာ တတ္ေနတယ္ ေျပာတာနဲ႔ ။ ကိုေအာင္ထြန္းက ဘာမေျပာ ညာမဆို အဘဦးေက်ာ္ဆန္းကို ဆြဲၿပီး ႏွိပ္ေတာ႔တာပါပဲ။ အဘခမ်ာ လည္ပင္းၾကီး ေစာင္းသြားရွာပါေတာ႔တယ္ ။ အဲ႔ဒီေန႔ကစလို႔ ဦးေက်ာ္ဆန္းက ကိုေအာင္ထြန္းကို အေၾကာက္ၾကီးေၾကာက္သြားၿပီး သူ႔အခန္းကို ေအာင္ထြန္းမလာရလို႔ အမိန္႔ထုတ္ခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။ ကံအားေလွ်ာ္စြာ ကိုေအာင္ထြန္းကလည္း လြတ္သြားေတာ႔ သူတို႔ျပန္မဆံုခဲ႔ၾကေတာ႔ပါဘူး။ အခု အဘဦးေက်ာ္ဆန္းလည္း ဆံုးပါးခဲ႔ေလျပီ။ 

၁၉၉၀မွာ ကိုေအာင္ထြန္း NLD ပါတီထဲ ၀င္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲ႔ဒီတုန္းက သူ႔အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေတာင္ မျပည္႔ေသးပါဘူး ။ ေရြးေကာက္ပြဲကလည္း လုပ္ခါနီး NLDမွာလည္း တက္ၾကြတဲ႔ လူငယ္ေတြ စုေဆာင္းခ်ိန္ဆိုေတာ႔ ေအာင္ထြန္းတစ္ေယာက္ ခုန္ေပါက္လို႔ ၀င္ေရာက္သြားတဲ႔အခါ သူ႔အေဖက အၾကီးအက်ယ္တားခဲ႔ပါေသးတယ္။ သူ႔အေဖက ရိုးရိုးေအးေအး ။ ျပီးေတာ႔ သိပ္ေၾကာက္တတ္တာ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုေတာ႔ ပိုဆိုးတာေပါ႔။ အထူးသျဖင္႔ ျမန္မာ ျပည္မွာ အေဖတို႔ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ေတြဟာ ။ လူအျမင္ကတ္ေအာင္ လက္ယားလက္ယားလုပ္မေနသင္႔ဘူးလို႔ ။ ကိုေအာင္ထြန္းကို သူ႔အေဖက မၾကာမၾကာ ဆံုးမေလ႔ရွိပါတယ္။ ကိုေအာင္ထြန္းကေတာ႔ တားမရခဲ႔ပါဘူး။ ဖင္ေပါ႔တဲ႔အတြက္လဲ လူၾကီးေတြကလဲ ၾကိဳက္တယ္ ။ ရဲတင္းလို႔လဲ လူငယ္ေတြကၾကိဳက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕အေရးႀကီးဆံုး လကၡဏာကေတာ႔ ေနရာမရူးတာပါပဲ။ ဘယ္ေနရာမွာထားထား ေနတယ္။ ေရွ႕မထြက္ရလဲ ျဖစ္တယ္။ ထုိင္ခံုတစ္လံုးကို သူ႔ယံုၾကည္မွဳနဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ အလဲ အထပ္မလုပ္တဲ႔သူပါ။ 

NLDမွန္သမွ် ေထာင္ထဲ ပို႔ေနခ်ိန္မွာ ေရႊဂံုတိုင္ ရံုးက ေျခာက္ကပ္လို႔ေနေပါ႔။ ဘယ္သူမွ အ၀င္အထြက္ မလုပ္ရဲၾကဘူး။ ေထာက္လွမ္းေရးကလည္း မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင္႔ၾကည္႔လို႔ရယ္။ ဒါေပမဲ႔ ပါတီတစ္ခုဟာ ပါတီအလုပ္ကိုေတာ႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေနရမွာပါပဲေလ။ ဒီေတာ႔ NLD ျပန္ၾကားေရး က သတင္းေတြ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ကို စက္နဲ႔ လွည္႔ထုတ္ေန ရတာေပါ႔။ ပံုႏွိပ္ဖို႔က မျဖစ္ဘူးေလ ။ ဘယ္ပံုႏွိပ္စက္ကမွလည္း ရိုက္မေပးပါဘူး။ 

ကိုေအာင္ထြန္းက ရန္ကုန္ျမိဳ႕ (၃၂)လမ္းမွာ စကၠဴအေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ဖူးတယ္။ စာကူးစက္လဲ လွည္႔ဖူးတယ္ဆိုေတာ႔ ။ ဦးထြန္းျမင္႔က သူ႔ကိုေခၚျပီး NLD ျပန္ၾကားေရးမွာ လုပ္ခိုင္းခဲ႔ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေလာက္ျဖတ္ျပီးေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တုိင္းျပည္မွာ အဲ႔ဒီအခ်ိန္ေတြတုန္းက လက္ကမ္းစာေစာင္ တစ္ရြက္နဲ႔ ေထာင္၇ႏွစ္ ခ်ေနခ်ိန္ေပါ႔။ ပံုႏွိပ္ဥပေဒဆိုတာ လို သလို သံုးေနခ်ိန္ေပါ႔။ NLD ရံုးက ထြက္လာတာနဲ႔ ကိုေအာင္ထြန္းကို ေထာက္လွမ္းေရးက ဖမ္းစစ္ေတာ႔ တာပါပဲ။ စစ္တိုင္းလဲ ဘာစာရြက္မွ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ပါမလာပါဘူး။ ၾကာေတာ႔ ေထာက္လွမ္းေရးေတာင္ စိတ္ညစ္လာတယ္။ မင္းအဲ႔ဒီရံုးမွာ ဘာသြားလုပ္လုပ္ေနတာလဲလို႔ ေမးရတဲ႔အထိေအာင္ပါပဲ။ သူကလဲ လူၾကီးေတြ ပ်င္းမွစုိးလို႔ စကားသြားေျပာရင္း ထမင္းဟင္းခ်က္ေကၽြးတာပါလို႔ ေျဖခဲ႔တာခ်ည္းပါပဲ။ 

တကယ္ေတာ႔ လူၾကီးေတြ ေျပာသမွ်၊ ခုိင္းသမွ်၊ အလြတ္က်က္ျပီး အိမ္ကိုျပန္ ။ သဃၤန္းကၽြန္းက သူ႔လူေတြကို ျပန္ေျပာျပီး ညတြင္းခ်င္းစာစီၾကတာပါ။ အဲ႔ဒီတုန္းက ကြန္ပ်ဴတာ စာစီတာလည္းမရွိေသးေတာ႔ ဖေယာင္းစကၠဴေပၚ လက္ေရးနဲ႔ေရးျပီး စာကူးစက္နဲ႔ လွဲ႔ရတာေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ေလ လက္ႏွိပ္စက္နဲ႔ ရိုက္ျပီး ထုတ္ရတာလဲ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ နယ္ကိုပို႔ေတာ႔လဲ ေတာ္ေတာ္စြန္႔စားရတာပါ။ ရန္ကုန္ကေန လြိဳင္ေကာ္ကိုသြားတဲ႔ ခရီးသည္တင္ကားေပၚမွာ NLDကစာေတြ အထုတ္လိုက္ ဖမ္းခံထိျပီးသြားေတာ႔ ဘယ္သူမွ လိုင္းကားေပၚအတင္မခံေတာ႔ပါဘူး။ ဒီေတာ႔ ကိုေအာင္ထြန္းတို႔ေတြ အၾကံ အဖန္လုပ္ရတာေပါ႔။

ကုန္ကားေတြနဲ႔ပို႔ရသလို အထည္ထုတ္ေတြ ပိတ္စေတြထဲ လိပ္ပို႔ရတက္ပါတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ကိုေအာင္ထြန္းရဲ႔ ကြန္ယပ္က က်ယ္လာပါတယ္။ ယုဇနပလာဇာ ၊ မဂၤလာေစ်းတို႔ထိ သူ ႏွံ႕စပ္သြားပါေတာ႔တယ္။ ကားဂိတ္ ၊ေလွဆိပ္ ၊လွည္းဆိပ္ ေတြလဲ သူမေရာက္ဖူးတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ပိုျပီးေကာင္းသြားတာက သူ႔ရဲ႔ ဗန္းျပအလုပ္ပါပဲ။ နယ္ျမိဳ႔ေတြကို စာရြက္ေတြ ကဒ္ျပားေတြ ပို႔တဲ႔ အလုပ္ပါ။ တဖက္တလမ္းကလဲ မိသားစု၀င္ေငြရ ၊ ပါတီရဲ႕တာ၀န္လဲ ထမ္းေဆာင္ျပီးသားျဖစ္ဆိုေတာ႔ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိတာေပါ႔ေလ။

 ၾကာလာေတာ့ သူ ့အေဖက မျဖစ္ေခ်ေတာ့ဖူး ငါ ့သားေျချငိမ္ေအာင္ လုပ္မွဆိုျပိး အိမ္ေထာင္ခ်ေပးလိုက္ပါေလေရာ။ကိုေအာင္ထြန္းတို့ကေတာ့ ပိုျပီးေတာင္ေျခရွုတ္လာေသး။သူ့မိန္းမ ကိုပါ နိုင္င့ေရး နယ္ထဲဆဲြထည့္ သြားပါေလေရာ။သူ့မိန္းမခမ်ာ ဆာရီ တဖားဖား နဲ့ စာပို့သမားလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။

ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ က်ိဳက္မေရာ က လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စာလွယ္ ဦးျမင္႔သိန္းဆိုရင္ ကိုေအာင္ထြန္းကို အသည္းစြဲေပါ႔ ။ ပါတီရဲ႕ အေရးၾကီး လွ်ိဳ၀ွက္စာဆိုလို႔ကေတာ႔ ကိုေအာင္ထြန္းလက္ထဲသာ ထည္႔ေပးလိုက္ ။ လိုတဲ႔ ေနရာေရာက္ကိုေရာက္ေစရမယ္လို႔ အပြားေလးဘက္ကေန အျမဲ အာမခံသူပါ။ သည္ေတာ႕႔လဲ NLD ျပန္ၾကားေရးမွာ ကိုေအာင္ထြန္းဟာ သူ႔လက္သူ႔ေျခ ျဖစ္လာေတာ႔တာေပါ႔။ ေထာက္လွမ္းေရးကလဲ သူ႔ကိုတစ္ခါမွ မ်က္ေျခၿပတ္မခံခဲ႔ပါဘူး။ လစ္ရင္ လစ္သလို ခဏခဏ ၀င္ဆြဲျပီးစစ္တာပါပဲ။ တစ္ခါမွေတာ႔ လက္ပူးလက္က် မမိခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ယုန္ေထာင္မမိ ေၾကာင္မိေပါ႔ေလ။ NLD လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူေရးကိစၥမွာ တန္းအဖမ္းခံရေတာ႔တာပါပဲ။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ NLD က တစ္ႏိုင္ငံလံုး လႊတ္ေတာ္ေခၚဖို႔ ကိစၥ ေၾကျငာလိုက္ပါတယ္။ အစိုးရက အငိုက္မိသြားတာေပါ႔ ။ ဒီေတာ႔ စစ္အစိုးရရဲ႕ အက်င္႔အတိုင္း ရွက္ရမ္းရမ္းျပီး အကုန္ဖမ္းေတာ႔တာပါပဲ။ NLD ဆို တစ္ေယာက္မွ မက်န္ေစနဲ႔ ဆုိေတာ႔လည္း ကိုေအာင္ထြန္းပါသြားရွာပါေတာ႔တယ္။ ရဲမြန္မွာထားျပီး ထုလိုက္ေထာင္းလိုက္ ၊ စစ္လိုက္ နဲ႔ (၄)လေက်ာ္ၾကာသြားေတာ႔မွ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။

အျပင္ျပန္ေရာက္လာေတာ႔လည္း NLD ရံုးကိုပဲ ကိုေအာင္ထြန္းျပန္သြားခဲ႔ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ျပန္ၾကားေရးပဲေပါ႔။ တစ္ခုထူးတာေလးရွိပါတယ္။ စစ္အစိုးရဟာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကို အေၾကာင္းမဲ႔ စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ ဖမ္းျပီး။ ေကာင္းေကာင္းဗ်င္းေလ႔ရွိပါတယ္။ သူတို႔သေဘာကေတာ႔ ေၾကာက္သြားေအာင္လုပ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ရသေလာက္ကေတာ႔ လြတ္လာရင္ ပိုပိုမာလာၾကတယ္။ ငါးဖယ္ေတြေပါ႔ေလ။ 

အပြားေလးလဲ ပိုမာလာတယ္။ ေျခပိုသြက္လာတယ္။ သူ႔ကိုဖမ္းဖို႔ ေတာ္ေတာ္ရွာရတယ္။ လွစ္ခနဲ လွစ္ခနဲပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က စာေပးခ်င္လို႔ ေခၚလိုက္တယ္ဆိုရင္ ဖ်က္ခနဲေပၚလာ လွစ္ခနဲေပ်ာက္ပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လြတ္လာျပီး နယ္ခရီးစဥ္ ထြက္မယ္ဆိုေတာ႔။ သူဟာ ေရွ႕ေျပးပဲ။ အန္တီသြားမဲ႔ လမ္းေၾကာင္း သူ႔ေျခရာေတြ ခ်ည္းပဲ။ 

ဒါေၾကာင္႔လဲ ဘူတာၾကီးအေရးခင္းမွာ သူအဖမ္းခံရတာေပါ႔။ အန္တီက အထက္ျမန္မာျပည္ ခရီးစဥ္ထြက္ဖို႔ ရထားလတ္မွတ္၀ယ္ျပီး ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးကိုဆင္းတယ္။ အန္တီ စီးရမဲ႔ ရထားစၾကၤံက ပလတ္ေဖာင္း နံပါတ္ (၁) ဒါေပမဲ႔ အဲ႔ဒီေန႔က စၾကၤံနံပါတ္ (၂) (၃) (၄) (၅) ေတြကပဲ ရထားထြက္တယ္။ ပလတ္ေဖာင္း နံပါတ္(၁)ကိုေတာ႔ ပိတ္ျပစ္တယ္။ ရထားလတ္မွတ္ေရာင္းတုန္းက ေရာင္းျပီး ။ အခုရထားဘာေၾကာင္႔ မထြက္တာလဲ ဆိုေတာ႔ ေျဖမဲ႔လူမရွိပါဘူး။ အန္တီကလည္း ရထားမထြက္ မခ်င္း ေစာင္႔မယ္ဆိုျပီး ဘူတာထဲက မထြက္ဘူး။ အေျခအေနေတြက တင္းမာကုန္တယ္ ။ တပ္ကလည္း ေနရာယူထားတယ္။ NLDကလဲ အန္တီ႔လုံျခံဳေရးမို႔ အျပည္႔ကာတယ္ ။ ဒီေနရာမွာ NLDက အတြင္းစည္း အျပင္စည္းဆိုျပီး ႏွစ္ထပ္ကာတယ္။ အတြင္းစည္းက အန္တီ႔ကို၀န္းရံထားတာ။ အျပင္စည္းကေတာ႔ ကင္းပုန္းပဲ။ ဘူတာေရွ႕ရပ္ထားတဲ႔ အန္တီတိ႔ု ကားသံုးစီးကို ကရိန္းနဲ႔မျပီး သယ္သြားဖုိ႔ လုပ္ေနၾကခ်ိန္ေပါ႔။

တကယ္႔တကယ္ ထိပ္တိုက္ေဆာ္ၾကေတာ႔လဲ လက္နက္ ရွိတဲ႔လူကပဲ သာသြားတာေပါ႔ေလ။ ကိုေအာင္ထြန္းတို႔အားလံုး အဖမ္းခံရေတာ႔တာပါပဲ။ ေသနတ္ကိုင္ျပီး သတၱိရွိသူေတြက ခဲတံခၽြန္စက္ေတာင္ မပါတဲ႔ ျပည္သူေတြကို ေစာင္႔ကန္ထုိးၾကိတ္ျပီး ကားေတြေပၚ ပစ္တင္ ဖမ္းသြားတာကို ရန္ကုန္လူထုကေတာ႔ ၾကည္႔လို႔ေကာင္းေနၾကေလရဲ႕။ 

ဒီလိုနဲ႔ အင္းစိန္ေထာင္ေရာက္သြားခဲ႔ၾကျပန္ေပါ႔။ တစ္ပတ္တိတိ တိုက္ပိတ္ ထမင္းမေကၽြးပဲ။ ဒီအတိုင္းပစ္ထားခဲ႔တာပါ။ တစ္ခါ တိုက္ခန္းထဲကေန အျပင္ထုတ္ျပီး စစ္ေၾကာတဲ႔ အခါမွာလဲတေနကုန္ မထိုင္ရပါဘူး။ အေျဖကိုမၾကိဳက္ရင္ ေစာင္႔ကန္ခံရပါေသးတယ္။ အခုထက္ထိ ကိုေအာင္ထြန္းရဲ႕ ဘယ္ဘက္နံပါးမွာ အမာရြတ္ရွိေနပါေသးတယ္။ ေထာက္လွန္းေရးက ဗိုက္ကို ေစာင္႔ကန္လိုက္လို႔ စာပြဲေစာင္းနဲ႔တုိက္မိျပီး စုတ္ျပဲသြားခဲ႔တာပါ။ ဘာေဆးမွလဲ မေပးပါဘူး။

 ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ကိုေအာင္ထြန္းကို အဲ႔သလို ကန္ခဲ႔တဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရး ဗုိလ္ၾကီးနဲ႔ ပုသိမ္ေထာင္မွ ဆံုခဲ႔ၾကပါေသးေရာ။ သူလဲ အက်ဥ္းသား၊ ကိုယ္လဲ အက်ဥ္းသား ကိုေအာင္ထြန္းက တရားေတြက်တာ မက်တာ မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ထမင္းပန္ကန္ၾကီးကိုင္ျပီး အဲ႔ဒီလူထိုင္ငိုေနတဲ႔ ျမင္ကြင္းကိုေတာ႔ မေမ႔ႏိုင္ခဲ႔တာ အမွန္ပါ။ ဘာလို႔ငိုေနတာလဲလို႔ သြားေမးေတာ႔ မစားႏိုင္လို႔ ဒီလို ဘ၀မ်ိဳးေရာက္တာ ခံစားရခက္လြန္းလို႔တဲ႔။ ကိုေအာင္ထြန္းရင္ထဲမွာေတာ႔ ေျပာမိလိုက္ရဲ႕။ ခင္ဗ်ားတို႔တုန္းက ဒီလို ထမင္းေတာင္ ကၽြန္ေတာ္႕ကုိ မေကၽြးခဲ႔ပဲ။ တပတ္တိတိပစ္ထားခဲ႔တာေလလို႔။ ဒါေပမဲ႔ ေျပာမထြက္ခဲ႔ပါဘူး။ ကိုေအာင္ထြန္းဆီမွာရွိေနတဲ႔ ငါးေျခာက္ကေလးနဲ႔ ေဆးဘဲဥေလးေတာင္ သြားေပးခဲ႔ပါေသးတယ္။ 

ဒုတိယအၾကိမ္ေထာင္ကလြတ္ေတာ႔လည္း ကိုေအာင္ထြန္း NLD ျပန္သြားခဲ႔တာပါပဲ။ အိမ္ေထာင္က်ထားျပီး သားတစ္ေယာက္ သမီးတစ္ေယာက္ဆိုေတာ႔ စား၀တ္ေနေရးကလည္း လိုလာတာေပါ႔။ ဒီေတာ႔ က်ပန္းအလုပ္ကေလးေတြလုပ္ရင္း NLD ျပန္ၾကားေရးမွာပဲ ဆက္လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔ဘ၀ အမွတ္တရေတြက မ်ားလိုက္တာ။ စကၠဴဆိုင္မွာ၀င္လုပ္ရင္း တစ္လေလာက္ၾကာေတာ႔ သူ႔ကို NLD ကမွန္းသိသြားလို႔ အလုပ္က ထုတ္ပစ္လိုက္ပါေရာ။ အဲ႔ဒီဆိုင္ပိုင္ရွင္ လူၾကီးနဲ႔ NLD ပညာေရးကြန္ယက္ပြဲမွာ ေတြ႔ေတာ႔ ကိုေအာင္ထြန္းကို မမွတ္မိရွာပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အဲ႔ဒီစကၠဴဆိုင္ပိုင္ရွင္ၾကီးက အလွဴရွင္ၾကီးေလ။ 

စားေသာက္ဆိုင္မွာ ပန္ကန္ေဆး ၊ စားပြဲထိုးလဲ လုပ္ခဲ႔ပါေသးတယ္။ အဲ႔ဒီတုန္းကေတာ႔ အလုပ္ထုတ္မခံခဲ႔ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဆိုင္ရွင္ကို ႏွစ္လံုးထီေရာင္းမွဳနဲ႔ ရဲက ဖမ္းသြားေတာ႔ အလုပ္ျပဳတ္ခဲ႔ရျပန္ပါေရာ။

ဒီလိုနဲ႔ ကိုေအာင္ထြန္း တစ္ေယာက္ ပန္ရံလုပ္ရင္း ၊ လက္သမားလုပ္ရင္း NLD ျပန္ၾကားေရးအလုပ္ကိုပါ မပ်က္ကြက္ခဲ႔ရွာပါဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ၂၀၀၇ ဓါတ္ဆီေစ်းတက္တဲ႔ကိစၥ ၊ ပခုကၠဴ ကစတဲ႔ သံဃာေတာ္အေရးအခင္းတို႔ ဆက္တုိက္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ကိုေအာင္ထြန္း တစ္ေယာက္ မပါလိုက္ဘူးဆုိတာ ဘယ္ရွိပါ႔မလဲ ။ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပတဲ႔ အထဲမွာလဲ ပါလိုက္တာပဲ။ ဘုန္းၾကီးဆြမ္းကပ္ေတာ႔လဲ ထိပ္ဆံုးကပါတာပါပဲ။ 

ကၽြန္ေတာ႔မွာ ျခင္းေတာင္းဖုန္းတစ္လံုးရွိပါတယ္။ အဲ႔ဒီဖုန္းကို HAND SET နဲ႔ ေျပာင္းခ်ိတ္ေပးျပီး သူ႔ကိုေပးကိုင္ထားပါတယ္။ ျမင္းကို GSM တပ္ေပးလိုက္သလိုေပါ႔ဗ်ာ။ တျမိဳ႕လံုးႏွံေနေအာင္ အပင္ပန္းခံႏိုင္မွဳကိုေတာ႔ အံအားသင္႔ပါတယ္။ သူ႕အကူအညီေၾကာင္႔လည္း ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပြဲဟာ အရွိန္ေကာင္းခဲ႔တာပါ။ 

မင္းကိုႏိုင္ဖမ္းသြားျပီး ကိုထြန္းျမင္႔ေအာင္တို႔ ၊ ကိုစိုးထြန္းတို႔ လည္းပုန္းေနျပီ နီလာသိန္း ၊ ျဖဴျဖဴသင္း ၊ နီမိုလွိုင္တို႔လည္း ေရွာင္ေနၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ဦးတည္းေသာ ဆက္သားဟာ ကိုေအာင္ထြန္းပါပဲ။ ဒီကစလို႔ သူ႔နံမည္လဲ ကိုခ်ိတ္ၾကီးလို႔ တြင္သြားတာပါ။

ကိုထြန္းျမင္႔ေအာင္တုိ႔က ဘယ္ဘုန္းၾကီးနဲ႔ ခ်ိတ္ေပးပါဦးဆုိလဲ သူေျပးခ်ိတ္တာပါပဲ။ နီလာသိန္းက ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းေအာင္ ဖုန္းတစ္လံုးရွာေပးပါဦးဆိုလဲ သူပဲ ၊ မဂၢင္ဆရာေတာ္ ဦးဇင္း ပနားမားက တျခားဆရာေတာ္ေတြဆီ ခ်ိတ္ပါဦးဆိုလဲ သူပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ေျပာင္ေနၾက စကားရွိပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းေတြနဲ႔ အဆင္ေျပဆံုး ကိုေအာင္ထြန္းက အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ဆိုေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ အစၥလာမ္ ညႊန္႔ေပါင္းတပ္ဖြဲ႔ေနသလားလိုေပါ႔။ 

ဆရာေတာ္ေတြ ေမတၱာပို႔လမ္းေလွ်ာက္ေတာ႔လဲ ေရွ႔ကေန လမ္းေၾကာင္းရွာသူက ကိုေအာင္ထြန္း ။ ဘုန္းၾကီးတပ္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းဆုၾကည္ အိမ္ေရွ႔ကို ေခၚသြားတာလဲ ကိုေအာင္ထြန္းပါပဲ။ သူ႔ေၾကာင္႔ ဘုန္းၾကီးေတြ လမ္းပိုေလွ်ာက္ရလို႔ ၀ိုင္းဆူေတာ႔လဲ ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္ အကိုရာ ဟဲဟဲ ဟဲဟဲနဲ႔ ျပီးသြားတာပါပဲ။ ၾကည္႔ေလ မူလလမ္းေၾကာင္းက ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚက ဆင္းျပီးရင္ ကမၻာေအးဘုရား၊ ျပီးမွ ဆူးေလ ဘုရားမွာ ေမတၱာပို့ျပီး လူစုခဲြမယ္ေပါ့။ဆရာသမား က ေရွ့ကေန လမ္းေၾကာင္းျပျပီး ၾကည့္ျမင္တိုင္ကမ္းနားဖက္ေခၚသြားပါေလေရာ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ နဲ႔ကိုေက်ာ္သူ က ဒါ၇ိုက္တာ ကိုေအာင္မင္းသိ္မ္း ေဆးရံုတက္ေနလို့ ေျမာက္ဒဂံု က ပင္လံုေဆး၇ံုကိုေရာက္ေနတာပါ။ကိုေအာင္ေ၀းနဲ့ကိုစိုးျမင့္ထိန္က ဘုန္းၾကီးေတြလမ္းေၾကာင္းလဲြသြားျပီိလို့ အေၾကာင္းၾကားလာေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္ တို့မေနသာေတာ့ပဲ ေျမာက္ဒဂံုကေန ထြက္ခဲ့ရပါေရာ။သူ့ဆီဖုန္းလွမ္းဆက္ေတာ့ ဆရာသမားက “ဟဲဟဲဟဲ ျဖစ္ပါတယ္ အကိုရာ ခု လွည္းတန္းကေန တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းအတိုင္း ဘြားေတာ္အိမ္ေရွ့မွာ ေမတၱာသြားပို့မလို့ပါ ” တဲ့။

သူကေတာ့ ေအးေအး ပဲ၊ကၽြန္ေတာ္က ေတာ္ ေတာ္ ပူသြားတယ္။ အေမရိကန္သံရံုးေရွ့မွာလဲ အေစာင့္ေတြက မနည္းမေနာ၊အန္တီိအိမ္ေရွ့မွာလဲ တပ္ ခ် ထားတာ နည္း မွတ္လို႕။ ကိြဳင္ပူနိုင္တယ္ ဆိုျပီး တကၠသိုလ္ ရိပ္သာလမ္းအေရာက္ အငွားကား နဲ့ ဒုန္းစိုင္းရပါေတာ့တယ္။ မိုးေလးကလဲ တဖဲြဖဲြ နဲ့ဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီးေတြ အေအးမိေတာ့မွာပဲလို့ စိုးရိမ္ရ ၊ ကမၻာေအးဘုရားလမ္း တေလ်ာက္ အေအး၊ ေဖ်ာ္ရည္၊ ေဆး၊ ေခ်ာင္းဆိုးေပ်ာက္ငံုေဆး (VICKS) ကပ္လွဴဖို႕ ေနရာ ယူထားၾကတဲ့သူေတြကလဲ မနည္း၊ အစီအစဥ္ ေတြေတာ့ လဲြကုန္ပါျပီ ဆိုျပီးကၽြန္ေတာ္ က ဖုန္းေတြလိုက္ဆက္ရ ၊စာေရးဆရာ ကိုတင္သစ္ နဲ့အဖြဲ႔ က ေနရာ ခ်ထားေရး တာ၀န္ယူထားေလေတာ့ အလွဴရွင္ ေတြကို လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားလို႔ ႏွင္းဆီကုန္း ဘိုးဘြားရိပ္သာေရွ့ ေရႊ႕ေပးပါလို႔ အေၾကာင္းၾကားရျပန္တာေပါ့။

ဆရာသမား ကိုခ်ိတ္ၾကီး က ေတာ့ အန္တီ အိမ္ေရွ့က အတားေတြ အဆီးေတြ ကို ဖယ္ျပီး ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ ေတြကို အန္တီ အိမ္ေရွ့ေရာက္ေအာင္ ေခၚသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အန္တီကလဲဲဲျခံတ့ခါးဖြင့္ျပီး တ့ခါး အတြင္းဖက္ကေန တရားထြက္နာလိုက္ေတာ့ လူအုပ္ၾကီး ငိုပဲြဆင္ေပါ့။ သမိုင္း၀င္ ဓါတ္ပံုအျဖစ္ နဲ့ ခ်က္ခ်င္း ON LINEေပၚတက္လာေတာ့တာပါပဲ။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အန္တီအိမ္ေရွ့ကေန ထြက္ခြာလာေတာ့မွ ပဲ ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းခ် နိုင္ပါေတာ့တယ္။ကိုခ်က္ၾကီးကေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္ ျဖစ္ပါတယ္ နဲ့ ေပ်ာ္လို့ျပံဳးလို့။

တန္းစီျပီး အကုန္ဖမ္းေတာ့မွ သူ မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဖူး။ သူ့မိန္းမ က ေန႔ေစ့လေစ့ နဲ႔ကိုး။ ကေလးေမြးဖို႕ ေန႔လား ညလားပဲေလ။ သူ့မိန္းမ ကိုထားခဲ့ျပီးေထာင္ထဲ ေရာက္လာေတာ့ သူ့မ်က္ႏွာ မရႊင္လန္းရွာပါဖူး။ သူနဲ႔တူတူ NLDက မဥမၼာ၊ ကိုသန္းထိုက္ေအာင္ တို႔ပါ ပါလာပါတယ္။ ေထာင္ဘူးတံခါးၾကီးမွာ ကြ်န္ေတာ္ နဲ့ ဆံုေတာ့ မ်က္ႏွာေလး ပ်က္တက္တက္ နဲ႔ ေဆာ္ ျပီထင္တယ္ အကိုေရ တဲ့။

ဒါေပမဲ႔ သူထင္သလို ျဖစ္မလာပါဖူး။ တစ္လခဲြေလာက္ အၾကာမွာ ျပန္လြတ္လာပါေတာ့တယ္။ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ လြတ္လာၾကေလေတာ့ တူတူရာ စုတတ္ၾကတဲ႔ သဘာ၀ အတိုင္း ေထာင္၀င္စာေပးပို႔ေရးအပိုင္းမွာ ေပါင္းမိၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ကလဲ သီးေလးသီး အဖဲြ႔ကို ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းမွာ က ျပဖို့ စီစဥ္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ ကိုခ်ိတ္ၾကီးေရာက္လာတာ တအားတိုးခဲ့ပါတယ္။ ေမွ်ာ္စင္ကြ်န္းအျငိမ့္ကို DVB ကေန ျပဖို႕ေရာ ခိုးကူးေတြနဲ႔ ေပါင္းျပီး အျငိမ့္ေခြ ျဖန့္ဖို႔အတြက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔တူတူလုပ္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ ရန္ကင္းမွာ၊ ေတာင္ဥကၠလာမွာ၊ သဃၤန္းကြ်န္းမွာ၊ သု၀ဏၰမွာ အေခြေတြ ျဖန္႕ျပီး ကူး။ ျပီးေတာ့ နယ္ပို႔။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ ယုဇန ပလာဇာ ကိုပိို႕၊ ဒီနည္းနဲ့ သီးေလးသီးကို တစ္ႏိုင္ငံလံုးျပန္႔ေအာင္ျဖန့္ခဲ့ၾကတာပါ။

သီးေလးသီးေတြ စင္ကာပူ၊ ထိုင္း၊ ကိုးရီးယား ေရာက္ေတာ့လဲ သူတို႔ အျငိမ့္ေတြ ကြ်န္ေတာ့္ဆိပို႔ေပးတာပါပဲ။ ဒီအေခြေတြကို ျပန္ပြားဖို႔ နဲ႔ ျဖန္႔ဖို႔ကေတာ့ ကိုခ်ိတ္ၾကီးတာ၀န္ေပါ့။
ေထာင္ထဲကို ေထာင္၀င္စာပို႔ဖို႕ကလဲ သူ ပဲ ဦးေဆာင္ရတာ။ မဥမၼာက ဒိုင္ခံခ်က္၊ ကိုခ်ိတ္ၾကီးက ေထာင္ကိုစားစရာ ၀တ္စရာ ဖတ္စရာေတြ တစ္ပတ္ မွာေလးေခါက္ ပို့ရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ NLDက တီရွပ္ ေတြ တံဆိပ္ရိုက္ပါဆိုလဲ သူပဲ။ Vote No ဆိုတဲ႔ စတစ္ကာေတြ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ လုပ္ပါဆိုလဲ သူပဲ။ ကိုေအာင္ထြန္းတစ္ေယာက္ရွိ ေနတာဟာ လူတစ္ရာစာ အလုပ္လုပ္တာနဲ႔ ညီတယ္ ဆိုရင္ ပိုမယ္ မထင္ပါဖူး။ ဒီၾကားထဲ ေျခရာေဖ်ာက္ ပုန္းေနတဲ့ နီလာသိန္းတို႕ နီမိုလိွုင္တို႕ေတြဆီကို စားစရာ ၀တ္စရာေတြပို႔ ေပးေတာ့လဲ သူပါပဲ။

အကုသိုလ္ က ၀င္ခ်င္ေတာ့ သူတို႕NLDက ရဲေဇာ္ထိုက္ ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးက ေတာထဲက ျပန္လာတယ္။ ရဲေဇာ္ထိုက္ဟာ မဲေဆာက္မွာ သင္တန္း သြားတက္တာပါ။ သူျပန္လာေတာ့ ေဖာက္ခြဲေရး ကိစၥေတြမွာ သံုးေလ့ရိွတဲ့ ဒီတိုေနတာ တစ္ခု ပါလာတယ္။ ဘာရယ္ မဟုတ္ဖူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ေတြ႔ရင္ ငါ ဗံုးနဲ႔ ထုလိုက္ရမလား လို႔ေနာက္ေနၾကတာ။ ေထာင္စကားနဲ႔ဆိုရင္ ဘာမွ မျဖစ္ရင္ ဘာမွ မျဖစ္ဖူး ဆိုသလိုပါပဲ။ တစ္ေန႔ ရဲေဇာ္ထိုက္ကို ရဲက ဖမ္းတဲ႔အခါ သူ႔ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ဒီတိုေနတာ ကို တန္းေတြ႔ ေတာ့တာပါပဲ။
ဒီမွာတင္ ရဲေဇာ္ထိုက္ နဲ့ပတ္သက္တဲ့သူ အားလံုး ဆဲြေစ့ေတာ့တာေပါ့။

အဲဒီအထဲမွာ ကိုေအာင္ထြန္းလဲ ပါသြားပါေလေရာ။ သူ့ကိုဖမ္းတဲ့အခ်ိန္က ည ဖက္ၾကီး။ ကၽြန္ေတာ္ ေပးထားတဲ့ လက္ကိုင္ဖုန္းေလး နဲ့ သူက ေက်ာက္ပန္းေတာင္းကို လွမ္းခ်ိတ္ေနတုန္း ျဗဳန္းဆို သူ့အိမ္ေရွ႕ ေထာက္လွမ္းေရးကားက ထိုးဆိုက္လာပါေလေရာ။ တစ္ခါထဲ လက္ကိုင္ဖုန္းကေလး ကို ေရေျမာင္းထဲ ပစ္ခ် လိုက္တာ သြားရွာျပီေပါ့၊ ပလံု။

ရဲေဇာ္ထိုက္နဲ႔အမွဳတဲြ ဆိုျပီး သူ႔ကိုသတင္းထိန္ခ်န္မွဳ နဲ႔ ေထာင္ေလးႏွစ္ ခ်လိုက္ပါတယ္။ နာဂစ္ ကိစၥ နဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ေထာင္ထဲ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ သူက အိမ္ရွင္ျဖစ္ေနျပီ။ ေထာင္ထဲ ေရာက္တာေတာင္ ဟိုအေဆာင္ ဒီအေဆာင္ ဟိုတိုက္ ဒိတိုက္ လွမ္းခ်ိတ္ေနေသးတယ္။ရွားရွားပါးပါး ေထာင္ထဲမွာ ပုဇြန္ဟင္းစားရတာ ကိုခ်ိတ္ၾကီး အခ်ိတ္ေတာ္လို႔ပါ။ ေထာင္ေဆးရံုကို လွမ္းခ်ိတ္ျပီး ေဆးရံုက ေစ်းကားနဲ့ ပုဇြန္ထုပ္ ႏွစ္ေကာင္မွာလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ သူ့အခန္း နံရံ နားကပ္ျပီး ေကာ္ပန္းကန္ ကို မီးစာ လုပ္လို့ ဟင္းအိုးတည္ပါေတာ့တယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ရိွေနခ်ိန္မွာ ဟင္းပူပူ စားရတာ အမွန္ပါပဲ။

ဒီကေန မွ သူ့ကို ပုသိမ္ေထာင္ေရွ႕၊ကြ်န္ေတာ့္ကို ျမစ္ၾကီးနားေထာင္ ေရႊ႔ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္ နဲ႔တစ္ေယာက္ မေတြ႔ၾကေတာ့ပါဘူး။၂၀၁၂ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးေန႔မွာ သူလြတ္လာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တို့ The art of freedom film festival က်င္းပရာ ေတာ္ ၀င္စင္တာကို ေရာက္လာတယ္။

သူ႕ထံုးစံအတိုင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္ခ်ိတ္ေနေတာ့တာပါပဲ။
ျပီးေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္ နဲ႔အတူတူ ေထာင္ေတြကို ေထာင္၀င္စာ လိုက္ပို႔တဲ့အထဲ သူလဲ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ သူတစ္ေယာက္ထဲ နဲ့ ေထာင္ သံုးေထာင္စာေလာက္ကို တာ၀န္ယူႏိုင္သူပါ။ အပင္ပန္းလဲခံႏိုင္ရွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္အရြယ္ကလဲ ရလာ ကေလးေလးေယာက္အေဖ လဲ ျဖစ္လာေတာ့ သူဘ၀ ရပ္တည္ေရးအတြက္ကလဲ ရိွေနေသးတာေပါ့။ NLDအေပၚမွာေတာ့ သစၥာၾကီးဆဲပါပဲ။ ဒီလိွဳင္းစာေစာင္ ျဖန္႔တဲ့အထဲမွာလဲ သူ ၀င္ပါပါေသးတယ္။

NLD ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ လုပ္ေတာ့လဲ စြပ္က်ယ္ တစ္ထည္တည္းနဲ႔ ရန္ကုန္တစ္ျမိဳ႕လံုးပတ္ေနတာပါ။ သူေနထိုင္ရာ သဃၤန္းကၽြန္းမွာ NLD အဖြဲ႕၀င္ေတြ အသစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ ပါမလာ ရွာေတာ့ပါဖူး။ သူ့ကိုယ္သူ လဲေျပာပါတယ္။ ပညာတတ္သူေတြ အတြက္ အခ်ိန္အခါေကာင္းပါတဲ့။ သူကေတာ့ ခုံ ထမ္း ဆို ထမ္းပါ့မယ္ ေျမေပါက္ ဆိုေပါက္ပါ့မယ္ တဲ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၇န္ကုန္ျမိဳ့ထဲ ဟိုနားသည္နားမွာ စက္ဘီးေလး နင္းျပီး သူ့ကို ေတြ႔ေနရဆဲပါ။ သူ့သမီးေလး လက္ကိုဆြဲလို႔ စာအုပ္ဆိုင္ေတြတစ္ဆိုင္၀င္ တစ္ဆိုင္ထြက္ စာေစာင္ေရာင္းေနတာကိုလဲ ေတြ႔ေတြ႕ေနရတတ္ပါတယ္။ သူ ထံုးစံကိုေတာ့မဖ်က္ပါဖူး။ လက္ပြားမွာ ဖုန္းခ်ိတ္ျပီး
(ေဟး ကိုမ်ိဳးၾကီး ေရႊစင္စၾကာၤနဲ့ စာေစာင္ သံုးရာပို႔လိုက္ျပီေနာ္။ ျမင္းျခံက ကိုလတ္တို႔ကိုို လဲ လွမ္းခ်ိတ္လိုက္ဦး၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ခ်ိတ္ျပီးျပီ။ မိတၳီလာကေတာ့ ခ်ိတ္လို့မရေသးဖူး။ ေညာင္ေရႊက ကိုေအာင္စိုးဆီ လွမ္းခ်ိတ္လိုက္ဦးမယ္)လို႔ ခ်ိတ္ေနတုန္းပါပဲ။

ဇာဂနာ
ေမ ၁၇၊ ၂၀၁၃

(Illustration – Yvetta Fedorova, NY Times Page ကေန ယူပါတယ္)


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts