>
ဗမာဴပည္ဳကီးရဲႚ ရပိုင္ခၾင့္ေတၾသိုႚ
ပၾင့္ဴဖႃနႎၬာ ( ၁၀ ႎႀစ္၊ ၅ တန္း)
မတ္ ၂၊ ၂၀၀၈
ဗမာဴပည္ဆိုတာ ဳကီးကဵယ္တဲ့ေနရာ။ ပန္းေရာင္စုံအလႀ။ ခမ္းနားတဲ့ သဘာ၀။ ေရၿေစတီ အုတ္ေကဵာင္း၊ ေဖၞေရၾတဲ့ဴပည္သူ နဲႚႛ ဒၸာရီဆန္တဲ့ သားရဲတိရစာၥန္မဵား
ဗမာဴပည္ကို စဥ္းစားလိုက္ရင္ သဲေသာင္ဴပင္ေတၾ ဴမင္ေယာင္၊ ဒၝတင္ပဲလားလိုႚေတာ့ ရပ္မထားလိုက္ပၝနဲႛ။ ဗမာဴပည္ဆိုတာ ဳကီးကဵယ္တဲ့ေနရာ ဒၝေပမယ့္ …
ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဴပည္သူမဵား၊ ဴပီးေတာ့ သံဃာေတၾေရာ …
အတိတ္က ေကာင္းတဲ့ကံေတၾေဳကာင့္ အခုပစၦဵပၯန္မႀာ ေကာင္းတာေတၾ ဴဖစ္လာရမယ္ေပၝ့။ ဴဖစ္လာလိမ့္မႀာေပၝ့။ ငၝတိုႚစိုက္ခဲ့သမ႖ဟာ တကယ္လား၊ အမႀန္တရားလား။ ဘယ္ဟာက ေသခဵာသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ေစာင့္ဆိုင္းရအုံးမႀာလဲ။
ေသခဵာတာ၊ သိတာ တခုကေတာ့ – ဗမာဴပည္သူေတၾခံစားေနရတဲဲ့ ဒုကၡေတၾက အမႀန္တကယ္ေတၾပၝပဲ။ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဴပသနာေတၾ၊ ခၝးစီးခံေနရတဲ့ ႎႀိပ္စက္ညႀင္းပန္းမႁေတၾကို အစိုးရက ဴပႂလုပ္ေနတာေတၾဟာ အမႀန္တကယ္ပၝ။ အေဴဖဆိုတာ တကယ္ရႀိရမယ္။
မဳကာေသးခင္က အေဴဖထၾက္လုနီးခဲ့။
သံဃာေတာ္ေတၾက ဴငိမ္းခဵမ္းစၾာ ဳကၾခဵီခဲ့ဳက။ အစုိးရကို ေမတၨာရပ္ခံခဲ့။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အိမ္၀မႀာ ရပ္တန္ႚဳက၊ ေမတၨာပိုႚ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ဳက။ အဲဒီကဵမႀာ ဴပည္သူက ေဒၞစုကို လေပၝင္းမဵားစၾာ အဆက္ဴပတ္ေနရာက ေတၾႚဳကရ။ အစိုးရက ဒၝေတၾကို ခၾင့္မဴပႂခဲ့။ ခၾင့္မဴပႂႎိုင္ခဲ့။
အခုခဵိန္ထိ အေဴဖကို အာလုံးက ရႀာေနဆဲ။ အားလုံးကလည္း အေဴဖကို ရႀာေတၾႚဖိုႚ ၀ိုင္း၀န္း ေဆာင္ရၾက္ဳကပၝစိုႚ။ ဘယ္လို ရႀာဳကမလဲ။ ဘယ္လို ေတၾႚဳကမလဲ။
တရုတ္စကားပုံေလး တခု ေဴပာဴပပၝရေစ။
ဳကားရုံမ႖နဲႚေတာ့ လူဆိုတာ ေမ့တာပဲ
မဵက္ဴမင္မႀသာ လူဆိုတာ သတိတရ ရႀိဳကတာ
သိုႚေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ဳကမႀ လူေတၾမႀာ နားလည္မႁေတၾနဲႚ စၾဲဴမဲလိမ့္မယ္ … တဲ့
ထပ္ဴပီး ရႀင္းရရင္ …
ဒုကၡဆိုတာ ဳကားဴပီးရင္ ေမ့တာ
ဴဖစ္တာကို ဴမင္ရမႀ သတိတရ ရႀိဳကမႀာ
လူေတၾရဲႚ စိတ္ဒုကၡကို နားလည္ႎုိင္ဖိုႚ ကိုယ္တိုင္ ၀င္ေရာက္ေဆာင္ရၾက္ဳကမႀသာ … တဲ့
Rights of the People of Burma
Pwint Phyu Nandar
March 2, 2008
Burma is a great place to be, with all the beautiful flowers, and majestic views, and the stories of the golden pagodas and brick temples, and helpful people and legendary animals.
When one thinks of Burma, they might think of the beaches. But that is not the only things they should think of.
Yes, Burma is a great place, but what about all the Burmese in trouble, and what about the monks? People might say, “Oh, how we did good things in the past and now goods things will happen to us. We just have to wait.” How do we the good things we did are true or real?
We know one thing: the problems of Burmese people are real. The troubles and the tortures that the government put on us are real. And the solutions should be real.
Once we were close to the solution:
The monks did a peaceful walk and urged the government to go into the house of Daw Aung San Suu Kyi to pray to her. And she came out and made her first public appearance in so many months. The peaceful march went on for days but the government wouldn’t allow it.
To this day we are trying to find a solution. So please help as much as you can. How should we know about them? This is an old Chinese proverb:
I hear and I forget
I see and I remember
I do and I understand
This is “to help people” version:
I hear and I forget about the trouble
I see and I remember what has happened
I do and I understand how the people in trouble feel
Love Always
lP \W II IN T IP IH Y UI ( Age 10)
