ေမာင္စြမ္းရည္ – အေမလူထုေဒၚအမာရဲ႕ေမြးေန႔
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၈
လြပ္လပ္ေရးေဖခင္ သခင္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ ၁၉၁၅ ျဖစ္ေၾကာင္း ကေလးေတြကို ေက်ာင္းဆရာ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ရဖူးပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ သခင္ေအာင္ဆန္း ေက်င္းသားဘဝမွာ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ေတာ့ သူနဲ႔အတူ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္မ အင္းလ်ားေဆာင္သူ မအမာရဲ႕ ေမြးႏွစ္ဟာ လည္း ၁၉၁၅ ပဲလို႔ မွတ္သားခဲ့ပါတယ္။ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္၊ ေဒၚအမာ ၁၉၁၅ ခုႏွစ္ေမြး ဖြားသူမ်ား။
အေမလူထုေဒၚအမာရဲ႕ေမြးေန႔မွာ ရန္ကုန္က အေမ့သားႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ အေမနဲ႔ ‘ေမြးလတူသူ’ ႏွစ္ဦးကလည္း မႏၱေလးကို မီးရထားနဲ႔ ခရီးႏွင္ေလ့ရွိခဲ့ၾကတာကို အၿမဲသတိရေနမိပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေပါက္စည္နဲ႔ ကဗ်ာဆရာတင္မိုးတို႔ဟာ ႏို၀င္ဘာလမွာ ေမြးဖြားသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ တေယာက္က ႏို၀င္ဘာ ၉။ တစ္ေယာက္က ႏိုဝင္ဘာ ၁၉၊ အေမလူထုေဒၚအမာက ႏိုဝင္ဘာ ၂၉။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူတို႔နဲ႔အတူပါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က သခင္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေမြးလတူတဲ့လူလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီမွာ ျဖစ္လို႔ပါ။
ေမာင္သာႏုိး၊ တင္မိုး၊ ေမာင္မိုးသူ၊ ေမာင္စြမ္းရည္ စတဲ့ ရန္ကုန္ေရာက္ သားတပည့္ေတြက အေမ့ေမြးေန႔ကို ပ်က္ကြက္ခဲပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ေတာ္ဘုရားေလးဦးေအာင္ေဇ၊ သခင္အုန္းျမင့္၊ ေလထီး ဦးအုန္းေမာင္ စတဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးေတြလည္း ပါတတ္ပါတယ္။ ကိုပညာရဲ႕ေက်ာင္းကို ေရာက္လွ်င္ ေရာက္ခ်င္း ေရွ႕ဆံုးကေန “မမမာ” လို႔ ေအာ္သူက သခင္အုန္းျမင့္ေလ။ လူထုအေမက “ေမာင္အုန္းျမင့္ေနာ္ မင္းဟာေလ ငယ္ငယ္ကအတိုင္းပဲ။ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္နဲ႔။ သြား … သြား ဘုန္းႀကီးကန္ေတာ့ေခ်။” လို႔ အျမန္ႏွင္ ထုတ္တက္ပါတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ အၿမဲေျပာေလ့ရွိတာက “ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆာရင္ ႀကီးပြားေရးတိုက္က ကိုလွဆီကို သြားၾကတာ။ ကိုလွက ဧည့္သည္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ကလူငယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို႔ပဲခိုင္းတာ။ ေန႔စဥ္ သူေရးေလ့ရိွတဲ့စာကို စာအိတ္နဲ႔ပိတ္ၿပီး မီးရထားမီေအာင္ စာထည္ခိုင္းတာေလ။ စာထည့္ၿပီးျပန္လာရင္ မုန္႔ဟင္းခါး ေကၽြးတာ၊ စာက မအမာ ဆီကိုေပးတဲ့ ရည္းစားစာေလ။” အဲ့ဒီေတာ့ အေမလူထုေဒၚအမာက အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ ၉၀ ကိုး။ ေဘးမွာပရိ္သတ္ကလည္း ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး။ သခင္အုန္းျမင့္က လူၾကားမေရွာင္၊ သူၾကားမေရွာင္ ေအာ္ဟစ္ၿပီး “ကိုလွက မအမာကိုေပးတဲ့ ရည္းစားစာ”ကို သူထည့္ေပးခဲ့ရေၾကာင္း ႂကြားေလ့ရွိတာကိုး။
လာၾကတဲ့ပရိတ္သတ္က ျမစ္ႀကီးနားကလည္းပါ၊ ေမာ္လၿမိဳင္ကလည္းပါ၊ သံတြဲ စစ္ေတြကပါသလို ေတာင္ႀကီး က်ိဳင္းတံုကလည္း ပါခ်င္ပါတာကိုး။ တခါတရံ ဘိလပ္က ဧည့္သည္ပါသလို တိုက်ိဳကဧည့္သည္ လည္း ပါခ်င္ပါတတ္တာကုိး။ တခါေတာ့ ကိုေက်ာ္ရင္ျမင့္က ဘိလပ္သူတဦးကို အေမ့ေမြးေန႔ပြဲလိုက္ခဲ့ဖို႔
ေခၚသြားသတဲ့။ ဘိလပ္သူကလည္း ျမန္မာစာေရးဆရာမႀကီးရဲ႕ ေမြးေန႔ဆိုတာကို အဖိတ္မခံရေပမယ့္ ႀကံဳတုန္းေလးေလ့လာဖို႔ လိုက္ခဲ့သတဲ့။ လာၾကတဲ့ဧည့္သည္ေတြက မိတၳီလာကတဲ့၊ မံုရြာကတဲ့၊ ျမင္းၿခံကတဲ့၊ ျမစ္ႀကီးနားကတဲ့၊ ေမာ္လၿမိဳင္ကတဲ့။ ဖိတ္စာရလို႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕က လူခ်င္းသိလို႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ ျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးဘူး။ အေမလူထုရဲ႕ သားသမီးေတြနဲ႔လည္း သိတာမဟုတ္ဘဲ လာၾကတာတဲ့။ ဘုန္းႀကီး ေတြလည္းပါတယ္။ ဒီဧည့္သည္ေတြ ကြင္းလံုးျပည့္လာၾကတာကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဒိုင္ခံေကၽြးသတဲ့။ အိပ္ခ်င္တဲ့ေနရာ၊ အိပ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ဆို အိပ္ၾက။ ဘုရားလိႈင္ေခါင္းေတြထဲ သြားအိပ္ခ်င္အိပ္ၾက။ မအိပ္ဘဲ ဦးပိန္တံတားေပၚသြားထိုင္ညၿပီး စကားေျပာခ်င္ ေျပာၾက။
ဒီလို စာေရးဆရာအဘြားအိုႀကီးတေယာက္ဆီကို မသိဖူး မျမင္ဖူးတဲ့၊ မဖိတ္ဘဲ လာၾကသူေတြထဲမွာ စာေရးဆရာႀကီးေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေတြ ပါလာၾကၿပီး ပ်ားရည္၊ ႏြားႏို႔ခဲ၊ ထန္းလ်က္၊ လိေမၼာ္သီး၊ ဒညင္းသီး စသျဖင့္ လက္ေဆာင္ေတြ ပါလာတတ္ၾကေသးတာ။ ေရာက္လာရင္ ဝင္ကန္ေတာ့ၾက၊ ျပန္ေတာ့လည္း ဝင္ကန္ေတာ့ၾက။ ဘာဆုေတြေပးသတဲ့လဲ။ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ေဘးအႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းပါေစေပါ့။ ေက်ာ္ရင္ျမင့္ ရွင္းျပတာကို ဘိလပ္သူေလးက ယံုခ်င္ယံု နတ္သမီးပုံျပင္လို မ်က္လံုး ေလးေတြျပဴးၿပီး နားေထာင္ေနရွာတာ။ ေက်ာ္ရင္ျမင့္က အေမေဒၚအမာေရွ႕ကို ေခၚသြားေတာ့လည္း မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္း တူမ သမီးလို ႏႈတ္ဆက္တာ။ ကမၻာ့အႀကီးဆံုးစာအုပ္လို၊ အဂၤလိပ္လို စာအုပ္ရွိရင္လည္း ေပးလိုက္မွာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ႏိုင္ငံျခားဘာသာတကၠသိုလ္ကို လာတက္ၾကသူေတြဆိုရင္ ျမန္မာလိုစာအုပ္လည္း ေပးမွာေပါ့။ ဒီေလာက္ႀကီးက်ယ္စည္ကားတဲ့ေမြးေန႔မ်ိဳး ဘယ္ကမၻာမွာမွ ရွိမွာမဟုတ္ ဘူးတဲ့။ ကမၻာလွည့္ေနတဲ့ ဘိလပ္သူေလးရဲ႕ အျမင္ေပါ့။
လူေတြက တခ်ိဳ႕လည္း ခဏပဲလာၿပီး ျပန္သြားၾကတာ။ တခ်ိဳ႕က တေနကုန္လာၾကတာ။ ဟိုလူက အစိုးရရဲ႕ေထာက္လွမ္းေရးစံုေထာက္လို႔ လက္ညိႇဳးထိုးျပသူကျပ၊ အံ့ၾသ႐ံုမွတပါး ဘာမွမတက္ႏိုင္။ တခ်ိဳ႕က အေမမာနဲ႔ တခဏပဲႏႈတ္ဆက္ၾကၿပီး တေနကုန္ ဧည့္သည္ခ်င္းပဲ စကားေျပာၾက၊ တခ်ိဳ႕က ညအိပ္ၿပီး ဧည့္သည္ခ်င္းစကားေျပာၿပီး ေနာက္ေန႔မွာ အေမမာကို ကန္ေတာ့ၿပီး ျပန္ၾကသတဲ့။
တခါေတာ့ အေမမာရဲ႕ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာကို အၿပိဳင္ရြတ္ဆိုၾကေသးတာကိုး။ တေယာက္က ဗမာျပည္ေနာက္ဆံုးဘုရင္ရဲ႕ေျမး ေတာ္ဘုရားေလး၊ စုဖုရားလတ္ရဲ႕ေျမး တဲ့။ သူက အဂၤလိပ္လိုကဗ်ာရြတ္တာကိုး။ ဒီေတာ့ ေနာက္တေယာက္ကလည္း အားက်မခံ ထရြတ္တယ္။ အဂၤလိပ္လိုပဲ ရြတ္တာေလ။ “က်ဳပ္ကလည္း စုဘုရားလတ္ရဲ႕ ညာလက္႐ုန္း တိုင္တားမင္းႀကီးရဲ႕ေျမး”တဲ့။ ေက်ာက္ေဆာက္ၿမိဳ႕စားမ်ိဳးႏြယ္ ေက်ာက္ေဆာက္သာႏိုး … တဲ့။ ဒီေတာ့လည္း အမ်ိဳးသားစာေပဆုေတြ၊ ႏွစ္ထပ္ သံုးထပ္ရထားတဲ့ ကဗ်ာဆရာတင္မိုးကလည္း ကဗ်ာေတြလက္တန္းစပ္ၿပီး ရြတ္ေတာ့တာေပါ့။ သူကေတာ့ ဗမာလိုပဲ ရြတ္တာပါ။ ကဗ်ာဆရာေတြကလည္း အမ်ားသားမဟုတ္လား။ မႏၱေလးကဗ်ာၿမိဳ႕ေလ။ တေနကုန္ရြတ္ၾကမလား။ လာခဲ့ေပါ့။ လာၾကတဲ့ကဗ်ာဆရာေတြထဲမွာ မ်က္မျမင္ ကဗ်ာဆရာႀကီးတဦးလည္း ပါတယ္ေလ။ သူကလည္း အေမေဒၚအမာနဲ႔ေက်ာင္းေနဘက္၊ သခင္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေက်ာင္းေနဘက္ပဲေလ။ လူထုေဒၚအမာကို သပိတ္ေမွာက္စကားေျပာတဲ့ စာေရးဆရာမ ျမမၪၨဴဘဝကတည္းက သိကၽြမ္းလာခဲ့သူ။ ဒါေပမယ့္ လူထုေဒၚအမာအနီးမွာ ဧည့္သည္ေတြတိုးမေပါက္ေတာ့ သူလည္း တျခား ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ ေတာင္သမန္အင္းစပ္က မယ္ဇယ္ပင္ေအာက္သြားၿပီး ကဗ်ာေလညင္းခံသတဲ့။
အိုးေဝညိဳျမဆိုတာ ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ အင္းလ်ားေဆာင္သူ မအမာနဲ႔လည္း ငယ္သူငယ္ခ်င္းေပါ့။ သူကေတာ့ ေဒၚအမာရဲ႕ေမြးေန႔လာရင္း ကိုပညာ့ေက်ာင္းမွာ တလကိုးသီတင္း ေနခ်င္ေန သြားတာ။ ဒီလိုလာၾကသူေတြထဲမွာ ဆရာေငြဥေဒါင္းလည္းပါတယ္။ ေဒၚခင္ႏွင္းယုတို႔၊ ေဒၚခင္ေဆြဦး တို႔လည္း ပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္လာေရာက္ ဂါရဝျပဳၾကတာေပါ့။
ကန္ေတာ့ၾကစို႔ဆိုရင္ေတာ့ ကိုပညာရဲ႕ေက်ာင္းနဲ႔ တဆက္တည္း အၿမဲထံုးေဖြးေဖြးျဖစ္ေနတက္တဲ့ သူေ႒းဘုရားထဲကို ေနရာေရႊ႕လိုက္ၾကတယ္။ တမာပင္ေတြ ဝန္းရံေနတဲ႔ဘုရား။ တကယ့္ အညာေစတီေပါ့။ ဒီေစတီကို ထံုးသကၤန္းကပ္ေလ့ရွိသူက ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ကိုထြန္းေဝ။ ကိုထြန္းေဝတို႔၊ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္တို႔လို လူႀကီးပိုင္းကေတာ့ လူထုတိုက္ကိုပဲ ခရီးေရာက္ မဆိုက္ဝင္ၿပီး လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ ကန္ေတာ့ခဲ့ၾကၿပီးသား။ ကို႔ယ္ထက္ငယ္ေပမယ့္ ေဒၚေဒၚက သူတို႔ကို ကိုထြန္းေဝ၊ ကိုေမာင္ေမာင္လို႔ပဲ ေခၚတာ။ ေခၚၿပီးေတာ့ “ရွင္တို႔ေနာ္…ေဆးလိပ္ျဖတ္” လို႔ေျပာလိုက္တာခ်ည္းပဲ။ အရက္မေသာက္တဲ့ တင္မိုးကိုေတာ့ အရက္ျဖတ္လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ တင္မိုးက ကပ်ာကယာျငင္းရွာတယ္။ ေဘးက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေမာင္စြမ္းရည္ “မင္းက သူ႔ကိုအားက်ၿပီး အရက္ကို ေယာင္လို႔မ်ား သြားမျမည္းနဲ႔၊ မ စလိုက္နဲ႔” တဲ့။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ အရက္လံုးဝမေသာက္တဲ့ တင္မိုးက ေမာင္စြမ္းရည္ကိုဆြဲထိုးတယ္။ “ေသာက္တာ … မင္းကြ” တဲ့။ ေမာင္စြမ္းရည္ကလည္း သူထိုးတိုင္းခံ႐ံုပ။ ေတာ္ေသးရဲ႕ ေဒၚေဒၚ့ေရွ႕မွာ ထမထိုးလို႔။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ေတာင္သမန္တဘက္ကမ္းက ထန္းေတာထဲသြားရင္ သူက မလိုက္ပါ။
ဒီလိုနဲ႔ အေမလူထုေဒၚအမာရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲဟာ ဗမာျပည္မွာသာမက ကမၻာကပါ သိၾကတဲ့ပြဲလို ျဖစ္ေန ခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္ပေရာက္ေတာ့လည္း ဖုန္းဆက္ၿပီးကန္ေတာ့ေနၾကပါ။ အခု အေမလူလုေဒၚေဒၚ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေမြးေန႔ပြဲက ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ညီပုေလးက ဖုန္းမ်က္ႏွာစာကေန လွမ္းဖိတ္ပါတယ္။ အေမလူထုေဒၚအမာကို အေဝးကပဲ လွမ္းၿပီးကန္ေတာ့ရပါတယ္။ အေမေရာက္ရာအရပ္ ကေန ကန္ေတာ့ခံၿပီး သာဓုေခၚႏိုင္ပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း ကန္ေတာ့ပါတယ္။ ကုသိုလ္အမွ်ေဝပါတယ္။ သာဓုေခၚပါတယ္။ ဗမာတည္သေရြ႕၊ ကမၻာတည္သေရြ႕ အေမလူထုေမြးေန႔က တည္ရွိသြားမွာပါ။
အေမလူထုေဒၚအမာရဲ႕ သားတပည့္ ေမာင္စြမ္းရည္ပါ။
ေမာင္စြမ္းရည္
၂၀၁၈ ႏို၀င္ဘာ ၂၈
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ