စာစုတုိ

ေက်ာ္ေမာင္(တိုင္းတာေရး) – ဗာလာနံ

My Friend Tin Moe By Maung Swan Yi - Selection of MoeMaKa Articles

 

ေက်ာ္ေမာင္(တိုင္းတာေရး) – ဗာလာနံ

(မိုုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၁၊ ၂၀၁၄

 

နယ္ ၿမိဳ႕ေလးမွာ အဖိုးအဖြားေတြ ရွိတုန္းက ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို ဦးေလးေတြက နယ္ကို သေဘၤာျဖင့္ လိုက္ပို႔သည္။တစ္ႏွစ္တြင္  ဖိုးဖြား မိဘေတြတိုင္ပင္ၿပီး ေက်ာ္ေမာင္တို႔ ညီအကိုႏွစ္ေကာင္ကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက  ဆရာေတာ္ထံ အပ္ႏွံကာ ပရိတ္ႀကီး သင္ေစသည္။ မေကာင္း ေက်ာင္းပို႔ အဲေလ အနည္းဆုံး မဂၤလသုတ္ ေလာက္ တက္ႏိုင္ခဲ့ရင္ အျမတ္ပဲဟု အေဖက ဆိုကာ ေက်ာင္းပို႕ျခင္းျဖစ္သည္။

 

ေက်ာင္းအိပ္ ေက်ာင္းစား မဟုတ္၊ ကိုရင္ေတြ ဦးဇင္းေတြ မနက္ (၉)နာရီေလာက္ ဆြမ္းခံမၾကြခင္ ေရာက္ေအာင္ သြား၊ ဆြမ္းခံထြက္ဖို႕ ေက်ာင္းသားလိုရင္ လိုေသာ ကိုရင္ (သို႕) ဦးဇင္း ေနာက္က ဆြမ္းခြက္မ်ား ထည့္ထားေသာ ဗန္း ထမ္းကာလိုက္၊ ဆြမ္းေတာ္ဗ်ိဳ႔ဟု ဆိုင္ရာ ဆြမ္းေလာင္းေသာ အိမ္ထဲ မေရာက္မီ အိမ္ေရွ႕ ျခံေရွ႕ က အသိေပး။ ျပန္ေရာက္လွ်င္ ဆရာေတာ္က ပရိတ္ႀကီး သင္ေပးသည္။ အပိုဒ္ တပိုဒ္ ေရွ႕ကခ်ေပး၊  ညီအကိုႏွစ္ေယာက္က လိုက္ဆို၊ ၿပီးလွ်င္ အဲဒီအပိုဒ္ကို ရေအာင္ က်က္ေပေတာ့။ တေနရာရာမွာ ထိုင္က်က္ရသည္။ တခါတရံ အခ်ိန္ရလွ်င္ ႏွစ္ပိုဒ္ သုံးပိုဒ္ တက္ေပးသည္။ဆရာေတာ္ ဆြမ္းမဘုဥ္းေပးမီ စာအံရသည္။ စာက်က္ခ်ိန္ သိပ္မရ။ ဆရာေတာ္ေရွ႕သြား၊ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၊ ဒူးႏွစ္လုံးေပၚ တံေတာင္ဆစ္ ႏွစ္ဖက္တင္၊ လက္အုပ္ကေလးခ်ီကာ ႏွစ္ေယာက္ စာျပန္ရသည္။

 

အကိုက ၀ီရိယရွိသူျဖစ္ၿပီး ထပ္ကာထပ္ကာ မနားတမ္း က်က္သူျဖစ္သျဖင့္ စာရသည္။ ေက်ာ္ေမာင္က အေခ်ာင္လိုက္ကာ စာအံလွ်င္ ၀ါးခ်သည္။ မၾကာပါ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆရာေတာ္က တေယာက္စီ ဆိုဟု မိန္႔ဆိုသည္။ “သမႏၱာ စကၠ၀ါေဠသု ” မွစက်က္ခဲ့ရတာ ျဖစ္သည္။

 

ဒီလိုျဖင့္ တရက္ တရက္ ဂါထာ တပိုဒ္စီ တက္ရင္း မဂၤလသုတ္သို႔ေရာက္လာသည္။ ခါတိုင္းလိုပင္ စာတက္ စာက်က္ၿပီး စာျပန္ရသည္။ အကို႕ အလွည့္ “ဗဟူ ေဒ၀ါ” မွ “ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ” အထိ ႏွစ္ပိုဒ္ကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ျပန္ ဆိုသြားသည္။ ေက်ာ္ေမာင္ အလွည့္ ေခၽြးျပန္သည္။ “အေသ၀နာစ” ၿပီးေတာ့ ေရွ႕မဆက္ႏုိင္၊ စဥ္းစားလို႔လည္းမရ။ အကိုကို လွည့္ၾကည့္ေပမယ့္ အကို လုပ္သူကလည္း ဆရာေတာ္ ေရွ့မွာဆိုေတာ့ ေထာက္မေပးရဲ။

 

“အေသ၀နာစ”  “အေသ၀နာစ”  “အေသ၀နာစ” ဟု သုံးေလးေခါက္ ထစ္အၿပီး ဆရာေတာ္က အငယ္ေကာင္ ေရွ႔တိုး ဟု ဆို၏။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ လက္အုပ္ခ်ီလွ်က္သား ေရွ႕တိုးသြားသည္။

 

ဒီတြင္ ဆရာေတာ္က “အေသ၀နာစ ၿပီးရင္ မင္းလို စာက်က္ပ်င္းတဲ့ ဗာလာနံ ကြ ဗာလာနံ ၊ ဗာလာနံဆိုတာ လူမိုက္ကိုေျပာတာ ၊ လာခဲ့ ဗာလာနံေလး” ဆိုၿပီး ေခါင္းအား လက္သီးဆုပ္ျဖင့္ သုံးခ်က္ ေခါက္ပါေတာ့သည္။

 

ထိုမွစကာ ဗာလာနံ ေခၚ လူမိုက္ ဆိုေသာ စကားလုံးအား ေက်ာ္ေမာင္ ဘယ္အခါမွ ေမ့မရေတာ့ပါေခ်။

ေၾသာ္ ဗာလာနံ ဗာလာနံ။

10 December 2014

Photo Painting Credit – Paw Oo Thet

 


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
My Friend Tin Moe By Maung Swan Yi - Selection of MoeMaKa Articles

Similar Posts