>
ေအာင္ေ၀း
စက္တင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၁
မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း-
က်န္းခ့ံမ်ားလည္းသာပါရဲ႕ေနာ္။ ဒီတခါလည္း အနာတရေတြ မ်ားလြန္လြန္းလွတဲ့ ၾသဂုတ္လအေၾကာင္း ေျပာလက္စနဲ႔မုိ႔ ဆက္ၿပီး ေျပာပရေစ။
ၾသဂုတ္လဟာ နာက်င္စရာေတြမ်ားတယ္၊ ေၾကကြဲစရာေတြမ်ားတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုေဒါင္းႀကီး…၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕သမိုင္းဟာ နာက်င္ေၾကကြဲစရာေတြနဲ႔ခ်ည္း သီးသီး ဖြဲ ့တည္ေနတဲ့ သမိုင္းေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔မွာ တက္ၾကြစရာ၊ အားရစရာ၊ ဂုဏ္ယူစရာ၊ ရင္ခုန္စရာ၊ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္စရာ၊ ၀မ္းေျမာက္ ေၾကြးေၾကာ္စရာေတြလည္း က်ေနာ္တုိ႔ သမိုင္းကို ဖြဲ ့စည္းထားတဲ့အထဲမွာ ရွိပါေသးတယ္။ က်န္ပါေသးတယ္ဗ်ာ။
ကိုေဒါင္းေရ …၊ က်ေနာ္တုိ႔ကဗ်ာေလာက၊ စာေလာကမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ အနီးဆုံး အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ဟာ ပိုႀကီးတယ္။ အနီးဆုံးအတိတ္က ကိုယ့္ကို ပိုၿပီး ၾသဇာလႊမ္းမိုးတယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆ တခုရွိရဲ႕ေနာ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ေျပာရရင္၊ က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္ေပၚကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းကိုစတင္ ေဖာက္လုပ္ၾကတဲ့အခါ၊ က်ေနာ္တုိ႔ေရွ ့က ေလးလုံးစပ္လကၤာရဲ႕ၾသဇာေလာင္းရိပ္ေအာက္က မနည္းကိုရုန္းထြက္ခဲ့ၾကရတာ မဟုတ္လား။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက၊ အခုေနမွာ က်ေနာ္ကၾသဂုတ္လဘြဲ ့ေတြ၊ ၾသဂုတ္လအေၾကာင္းေတြ တြင္တြင္ ေျပာေနေတာ့၊ က်ေနာ့္ကို အရိပ္ထိုး လႊမ္းမိုးေနတဲ့ အနီးဆုံး အတိတ္က၊ တနည္းအားျဖင့္ အနီးဆုံးၾသဂုတ္လက ၂၀၀၇ၾသဂုတ္လပါပဲဗ်ာ။ အဲဒီ ၂၀၀၇ၾသဂုတ္လဟာ က်ေနာ့္အတြက္ အမိတိုင္းျပည္မွာ ေနာက္ဆုံးျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ မေမ့ႏိုင္စရာၾသဂုတ္လ ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ဒီၾသဂုတ္လဟာ က်ေနာ့္ကို လႊမ္းမိုးေနတယ္။ က်ေနာ့္ကို စိုးမိုးထားတယ္။
၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လဟာ တက္ၾကြစရာေတြ မ်ားခဲ့တယ္။ တိုက္ပြဲေခၚသံေတြ မ်ားခဲ့တယ္။
၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လလယ္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ ကြယ္လြန္ျခင္း(၃)ႏွစ္ျပည့္ေန ့၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တုိ႔ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ က စတင္လိုက္တဲ့၊ နအဖစစ္အစိုးရက ေလာင္စာဆီေစ်းႏွဳန္း ရုတ္တရက္ျမွင့္လိုက္တာအေပၚ တုန္ ့ျပန္တဲ့၊ ကုကၠိဳင္းကေန တာေမြေစ်းအထိ လူထု စီတန္း လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပပြဲဟာ၊ ၾကက္ဥအခြံကို ႏွဳတ္သီးနဲ႔ ထိုးေဖာက္ၿပီး၊ အထဲကၾကက္ အေကာင္ေပါက္စကေလး၊ အျပင္ကို ရုန္းထြက္လာပုံနဲ႔တူတဲ့၊ ႀကီးမားတဲ့ အစပ်ိဳး လွဳပ္ရွားမွဳပဲ မဟုတ္လား။
အဲဒီတုန္းက ကုကၠိဳင္း-တာေမြ ခ်ီတက္ပြဲဟာ မျမင္ရ မေတြ႔ရတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္တဲ့ ျမင္ကြင္းသစ္ ျဖစ္လာတာပါ။ ၂၀၀၆ခုႏွစ္ထဲမွာ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးထဲက ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဒီ ကုကၠိဳင္း-တာေမြ ခ်ီတက္ပြဲဟာ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ ့ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ စိန္ေခၚမွဳလုိ႔ ဆိုရမယ္ ကိုေဒါင္း။
ပထမစိန္ေခၚမွဳကေတာ့၊ ၂၀၀၆အာဇာနည္ေန ့၊ ေရႊဂံုတိုင္ NLD ရံုးေရွ ့မွာ၊ နအဖ လက္ပါးေစ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ၊ ရဲေတြ၊ ႀကံ့ဖြံ ့နဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြကို ၀့ံ၀့ံစားစား အန္တု ရင္ဆိုင္ၿပီး၊ ျပည္သူ လူထုကို ကိုမင္းကိုႏိုင္ ရဲရဲေတာက္မိန္ ့ခြန္း ေျပာခဲ့တဲ့ေန ့ပဲ၊ အဲဒီေန ့ကို ပထမစိန္ေခၚမွဳလုိ႔ သတ္မွတ္ရပါမယ္။
ကုကၠိဳင္း-တာေမြ ခ်ီတက္ပြဲႀကီးက ေအးခဲေနတဲ့က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ေသြးေတြကို ပူေႏြးသြားေအာင္ လုပ္လိုက္တာပဲ။ ဒါနဲ႔ တဆက္တည္းမွာပဲ၊ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း က်ဆင္းေရးတက္ၾကြ လွဳပ္ရွားသူေတြျဖစ္တဲ့ ကိုထင္ေက်ာ္တုိ႔အဖြဲ ့က ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လ(၂၂)ရက္ေန ့မွာ အေထြေထြသပိတ္ႀကီး ဆင္ႏႊဲဖုိ႔ လူထုကို တပ္လွန္ ့ႏွဳိးေဆာ္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့၊ နအဖစစ္အစိုးရဟာ၊ လူထုေထာက္ခံမွဳအျပည့္အ၀ရွိေနတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ ့က ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုအ့ံဘြယ္ေက်ာ္၊ ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုျမေအး၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုမင္းေဇယ်၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မင္း၊ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ေထြး၊ ကိုပ႑ိတ္ထြန္း၊ မႏိုဘယ္ေအး၊ မစႏၵာမင္း စတဲ့
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္(၁၄)ဦးကို၊ ၾသဂုတ္လ(၂၁)ရက္ေန ့မွာပဲ ညတြင္းခ်င္း ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းလိုက္တာ မဟုတ္လား ကိုေဒါင္း။
ဒါေပတဲ့ … ေလွခြက္ခ်ည္းက်န္၊ အလံမလွဲစတမ္းဆိုတဲ့ေက်ာင္းသားစိတ္ဓာတ္အတိုင္း
ကိုမင္းကိုႏိုင္တုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မရွိေတာ့ေပမဲ့လည္း၊ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ၊ ရဲေတြ၊ ႀကံ့ဖြံ ့
နဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြ ရက္ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြင္းႏွိပ္ကြပ္ေနတဲ့ၾကားထဲက၊ ၂၀၀၇ၾသဂုတ္လ(၂၂)က
ေန ၂၆-၂၇အတြင္းမွာ၊ လွည္းတန္းမွာ၊ လွဳိင္မွာ၊ ေနရာတခ်ိဳ ့မွာ၊ မနီလာသိန္း၊ မမီးမီး၊ မစုစုေႏြး၊
မေနာ္အုန္းလွတုိ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့ေသးတာပါ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ မနီလာသိန္းတုိ႔ကို ၀န္းရံေပးခဲ့ၾကတဲ့သူေတြက၊ ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္သစ္
ေက်ာင္းသားငယ္ေလးေတြပါ။ သူတုိ႔ေလးေတြဟာ ေနာင္ေတာ့္ ေနာင္ေတာ္ ခြပ္ေဒါင္းႀကီးေတြရဲ႕ ေတာ္လွန္ တိုးတက္တဲ့ သမိုင္းအစဥ္အလာကို ရဲရဲ၀့ံ၀့ံ ဆက္ခံခဲ့ၾကတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းေလးေတြပါပဲ။
အဲဒီလို နအဖစစ္အစိုးရက ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္၊ တားဆီးပိတ္ပင္ေနတဲ့ၾကားကပဲ၊ အဲဒီလို မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားငယ္ေလးေတြဟာ၊ မိုးထဲေလထဲ မုန္တိုင္းထဲမွာ၊ ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လ(၂၈)
ရက္ေန ့မွာ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂမ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ (ဗကသမ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္)ကို
တဖန္ ျပန္လည္ ဖြဲ ့စည္းထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။
ေက်ာ္ကိုကို၊ ဒီၿငိမ္းလင္း၊ စည္သူေမာင္၊ ရဲျမတ္ဟိန္း၊ မဟန္နီဦး အစရွိတဲ့ေက်ာင္းသား
ရဲေဘာ္ေလးေတြဟာ၊ ၁၉၈၈ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ(၂၈)ရက္ေန ့က၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ ရင္ျပင္မွာ အစည္းအေ၀း က်င္းပဖြဲ ့စည္းခဲ့တဲ့ မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ မိုးသီးဇြန္ ဗကသကို
သူတုိ႔ေလးေတြလက္ထက္ ၂၀၀၇မွာ အေမြဆက္ခံလိုက္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ဒီေန ့အထိ
၂၀၀၇ ဗကသ အသက္ရွိေသးတယ္လုိ႔ က်ေနာ္က ယူဆတယ္ဗ်ာ ကိုေဒါင္း…။
နာက်င္စရာ၊ ေၾကကြဲစရာေတြၾကားထဲကပဲ၊ အဲဒီလို ၾသဂုတ္လနဲ႔ ဗကသမ်ားအေၾကာင္း
ေတြးမိရင္ေတာ့၊ ႏွလုံးသားထဲ ပူေႏြးလာရတယ္။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္မိတယ္။
က်ေနာ္ လုပ္ႏိုင္တာက ဒါပဲရွိတာဆိုေတာ့၊ အက်ဥ္းေထာင္ထဲ ေရာက္ေနရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကို အထူးပဲ အားနာမိတယ္ ကိုေဒါင္းေရ …။
အားလုံးကို ေလးစား တန္ဖိုးထားလ်က္-
ေအာင္ေ၀း
ၾသဂုတ္ ၂၂-၂၀၁၁။