ဟစ္တလာ၏ႏုိင္ငံေရးအဆုိမ်ား (Dr Khin Maung Win)

          ဟစ္တလာ (Adolf Hitler, 1889 – 1945) ၏ အထၱဳပတၱိၱိအက်ဥ္းကိုေဖာ္ျပရမည္ဆုိလွ်င္ –

1889  – ၾသစတီးယား (Austria) ႏို္င္ငံ ဘေရာ္ႏုိ (Braunau) ၿမိဳ႕တြင္ေမြးဖြားပါသည္။

1923  – ဟစ္တလာႏွင့္တပ္သားေပါင္းႏွစ္ေထာင္သည္ အာဏာသိမ္း၍ ဂ်ာမဏီႏုိ္င္ငံ အစုိးရကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့ သည္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အားလံုးကို မတရားအသင္းေၾကျငာခဲ့သည္။

1935  – ဂ်ာမန္ဂ်ဴးမ်ားကို ႏုိ္င္ငံသားအျဖစ္မွရပ္ဆဲခဲ့သည္။

1939  – စက္တင္ဘာတြင္ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးစတင္ခဲ့ၿပီး၊ ဟစ္တလာသည္ ပိုလန္ႏုိင္ငံကို သိမ္းယူလုိက္ သည္။

1941  – နာဇီမ်ားသည္ အဆိပ္ဓာတ္ေငြ႕သံုး၍ အက်ဥ္းသားမ်ားကို သတ္ခဲ့သည္။

1942  – ဆိုဗီယက္ယူနီယံကို ဟစ္တလာ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ရာတြင္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္။

1945  – မဟာမိတ္တပ္မ်ားက ဟစ္တလာၾကဴးေၾကာ္ထားေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကို ျပန္လည္သိမ္းပုိက္သည္။ ဆိုဗီယက္တပ္မ်ားက ဘာလင္သုိ႕၀င္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဟစ္တလာသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္ ခဲ့သည္။

          ဤသည္ကား ဟစ္တလာ၏ အထၱဳပတၱိတြင္အေရးပါေသာ မွတ္တုိင္မ်ားအျဖစ္ေဖာ္ျပျခင္းခံရေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ျဖစ္သည္။ သုိ႕ေသာ္ ဟစ္တလာကိုယ္တုိင္က သူ႕ဘ၀အတြက္ အေရးပါဆံုး သူ႕ေနာင္ ေရး သူ႕လုပ္ရပ္မ်ားအားလံုးကို လႊမ္းမိုးခဲ့ေသာ ကာလဟုသူ၏ ကိုယ္ေရးအထၱဳပတၱိၱိထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ကာလျဖစ္ေသာ 1905 မွ 1913အေၾကာင္းကို မည္သည့္ အထၱဳပတၱိၱိေရးဆရာကမွ ေဖာ္ျပမထားပါ။

သို႕ေသာ္ျငားလည္း ဟစ္တလာ၏ကိုယ္ေရး အထၱဳပတၱိၱိ Mein Kampf ၌ ထုိကာလအတြင္း ဗီယာနာႏုိင္ငံတြင္ သူပညာသင္ခဲ့ေသာ ကာလကို သူ႕ဘ၀အတြက္ အေရးပါဆံုးဟူ၍ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ ထုိကာလ အတြင္းရ႐ွိခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံေရးပညာမ်ားသည္ သူ႕တစ္သက္တာတြင္ သူ၏စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားအားလံုးကို လႊမ္းမိုးခဲ့သည္ဟု၍ပင္ ဆိုထားသည္။

ထုိကာလအတြင္း သူရ႐ွိခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံေရးပညာမ်ားအေၾကာင္းကို သူ၏ကိုယ္ေရး အထၱဳပတၱိ Mein Kampf ၏ တတိယအခန္း Political Reflection Arising Out of My Sojourn in Vienna (ဗီယာနာႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္ခဲ့စဥ္ရ႐ွိခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚမ်ား) တြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည့္အထဲမွ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပပါမည္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ ကိုယ္တုိင္ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားေသာ စိတ္ျဖင့္ ဖတ္႐ႈေလ့လာၾကည့္ပါ။

          ထုိကာလသည္ ဟစ္တလာအတြက္ သူ၏ဘ၀အေပၚတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္အက်ိဳးသက္ေရာက္သည္ ဟူ သည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သူသည္ဤကဲ့သုိ႕႐ွင္းျပသည္။

          ဒီကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္ (ဟစ္တလာ)ဟာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ေတာ္ေတာ္႐ုန္းကန္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္အၿမဲမျပတ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကေတာ့္ စာဖတ္တဲ့အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စာဖတ္ရ တာဟာ လြယ္ကူတဲ့အလုပ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ စာအုပ္တစ္အုပ္၀ယ္လုိက္တုိင္း ကၽြန္ေတာ္ဟာထမင္း တစ္နပ္အငတ္ခံခဲ့ရတဲ့ဘ၀မ်ိဳၚျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စာဖတ္တဲ့အလုပ္ကုိေတာ့ မျပတ္လုပ္ ပါတယ္။ စာဖတ္ၿပီးတုိင္း၊ ဖတ္ထားတဲ့စာေတြအေပၚမွာ နက္နက္နဲနဲေတြးေခၚစဥ္းစားပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပညာဗဟုသုတမ်ားစြာ ရ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကရခဲ့တဲ့ ပညာဗဟုသုတေတြက ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀တစ္ခုလံုးအတြက္ အသံုး၀င္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာဘ၀အေပၚအျမင္တစ္ခုကို ရ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီအျမင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ သက္တာမွာ လံုး၀ေျပာင္းလဲမႈမ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရ႐ွိခဲ့တဲ့အေတြးအေခၚေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕တစ္သက္လံုးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကုိ လမ္းၫႊန္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

(ဟစ္တလာသည္ သူ၏အျမင္မ်ားကို ဤသုိ႕ေဖာ္ျပထားပါသည္-)

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ လူတစ္ေယာက္သည္ အသက္သံုးဆယ္မေရာက္မီွ ႏုိင္ငံေရး ေလာကထဲသုိ႕ မ၀င္သင့္ပါ။ ဤတြင္ အရည္အခ်င္းအထူးေျပာင္ေျမာက္ေသာသူမ်ားကိုေတာ့ ျခြင္းခ်က္ထား ႐ွိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါဟာကၽြန္ေတာ္ (ဟစ္တလာ)ရဲ႕ကိုယ္ပုိင္အယူအဆပဲျဖစ္ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္ဒီလုိ ယူဆသလည္းဆုိတာကို ႐ွင္းျပပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆအရ လူတစ္ေယာက္ဟာ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာ ေတြကို ႀကံဳေတြ႕ၿပီး ျပႆနာတစ္ခုစီအေပၚမွာ တိက်တဲ့သေဘာထားမ်ိဳးကို စိတ္ထဲမွျဖစ္လာႏုိင္ဖုိ႕အတြက္ အသက္ဆံုးဆယ္ေလာက္အထိ ေစာင့္ဖုိ႕လုိအပ္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚေတြ တိုးတက္လာတဲ့အဆင့္ေတြကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ပထမအဆင့္အေနနဲက ေယဘုယ်က်တဲ့သေဘာတရား ေတြကို သိရ႐ွိၿပီး အဲဒီအေတြးအေခၚသေဘာတရားေတြကို စုစည္းရမယ္ ။ဒါေတြဟာ သူ႕အတြက္ ဘ၀ အေပၚအျမင္တစ္ခုကို ရ႐ွိေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအဆင့္မွာရ႐ွိတဲ့အျမင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အျမင္ သေဘာတရားမ်ားကို ခုိင္ခုိင္မာမာခ်မွတ္ႏုိင္လာေစပါလိမ့္မယ္။ ဒီအခါမွာ အဲဒီလူဟာ ႏုိင္ငံေရးကိစၥေတြမွာ ကိုယ္တုိင္ပါ၀င္လႈပ္႐ွားဖုိ႕ အသင့္ျဖစ္ၿပီလုိ႕ဆုိႏုိင္ပါတယ္။

အခုေျပာခဲ့တဲ့ ပထမအဆင့္ကို ေကာင္းစြာမျဖည့္ဆီးႏုိင္ဘဲ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲကို ၀င္မယ္ဆုိရင္ ျပႆနာႀကံဳႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီျပႆနာကေတာ့ သူဟာတစ္ခ်ိန္မွာ သူစတင္ၿပီးရပ္တည္ခဲ့တဲ့ရပ္တည္ခ်က္ ဟာ  သူထင္သလုိမမွန္ဘူးဆိုတာကို သိလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဘာလုပ္မလဲ။ လုပ္ႏုိင္တာႏွစ္ခု႐ွိပါ တယ္။ တစ္ခုက သူယူခဲ့တဲ့ရပ္တည္ခ်က္ကို စြန္႕လႊန္ရမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက သူ႕အေနနဲ႕အမ်ားေ႐ွ႕မွာ ယူခဲ့တဲ့ရပ္တည္ခ်က္ကို မွား/မွန္သိလွ်က္နဲ႕ မ်က္ႏွာမပ်က္ရေအာင္ ဆက္ၿပီးတြယ္ကပ္ထားႏုိင္တယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ႏွစ္ခုစလံုးဟာ ျပႆနာေတြမကင္းပါဘူး။ ပထမလုပ္ရပ္မွာ သူဟာအမ်ားေ႐ွ႕မွာ ေ႐ွ႕ေနာက္မညီ ၫႊတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္လုိ႕ အမ်ားက ျမင္တာခံရပါလိမ့္မယ္။ သူရဲ႕ေနာက္လုိက္ေတြဟာ သူ႕ကို ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ယံုၾကည္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႕ကို စိတ္မခုိင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ အေနနဲ႕ျမင္ၾကပါလိမ့္မယ္။

ဒါဆုိရင္ ဒုတိယနည္းျဖစ္တဲ့ သူရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို မွား/မွန္သိလွ်က္နဲ႕ဆက္လက္ဆုပ္ကုိင္ထားရင္ ေကာ ဘာျဖစ္မလဲ။ ဒါကလည္းေကာင္းတဲ့အက်ိဳးကိုိ မရႏုိင္ပါဘူး။ သူကေခါင္းေဆာင္ရာမွာ သူမယံုၾကည္ ေတာ့တဲ့သေဘာတရားကို ဆုပ္ကုိင္ထားရတဲ့အတြက္၊ သူရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြဟာ အင္အားခ်ိဳ႕တဲ့ေနမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ သူ႕ရဲ႕ေျပာဆုိမႈေတြဟာ အေပၚယံသက္သက္သာျဖစ္ၿပီး။ အႏွစ္သာရမ႐ွိတဲ့ စကားေတြျဖစ္မယ္။ အကယ္၍ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ အသက္စြန္႕ရမည့္ ကိစၥမ်ိဳးေတြကို လုပ္ရမယ့္အခါမွာ သူဟာ ႏုိင္ငံ ေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ႏုိင္ငံေရးကစားသူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ဒီလုိလူမ်ိဳးဟာ ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ သူဟာႏုိင္ငံေရးသမားစစ္စစ္မဟုတ္၊ ႏုိင္ငံေရး လုပ္စား တဲ့လူျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ သူဟာ ႏုိင္ငံေရးခံယူခ်က္ခုိင္မာတဲ့လူအားလံုးကုိ သူ႕ရန္သူလုိသတ္မွတ္လိမ့္မယ္။ ဒီလုိႏုိင္ငံေရးခံယူခ်က္ခုိင္မာတဲ့လူမ်ိဳးေတြဟာ သူ႕ကို ရာထူးကဆြဲခ်မယ့္လူေတြလုိ႕သူ ျမင္လာလိမ့္မယ္။

အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္မွႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲကို ၀င္တဲ့လူဟာလည္း သိစရာ၊ ေလ့လာစရာေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာမလုိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူေနာက္ထပ္ရ႐ွိတဲ့ ပညာေတြဟာ သူ႕မွာ႐ွိထားၿပီးသား အေျခခံေတြကို ပံ့ပိုးေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႕အားနည္းခ်က္ေတြကို သိလာတဲ့အခါမွာ ဒါေတြဟာ သူ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို စြန္႕လႊတ္ဖို႕မဟုတ္ ဘဲ၊ သူ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို ပိုၿပီးခုိင္ၿမဲေအာင္ ျပဳျပင္ႏုိင္ဖုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕ရပ္တည္ခ်က္နဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ အသိပညာ အေကာင္းအဆိုးအားသာခ်က္အားနည္းခ်က္ေတြကို ပုိၿပီးသိလာၿပီး က်င့္သံုးရာမွ သတိ႐ွိလာဖုိ႕ အေထာက္အကူေပးပါတယ္။ သူဟာပုိၿပီး ရင့္က်က္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က သူ႕အေျခခံယူဆခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္ေတြမွားတာကိုသိရင္ သူ႕သိကၡာမက်ခ်င္ရင္ သူ႕မွားတယ္ဆုိတာကို ၀န္ခံရဲရမယ္။ သူဟာႏုိင္ငံေရးကို ဆက္မလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူဟာတစ္ႀကိမ္မွားခဲ့ၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္မွားဖို႕အလားအလာ႐ွိေနတယ္ ဒီလုိ လူမ်ိဳးဟာ လူေတြရဲ႕ေထာက္ခံမႈကို ဆက္လက္ၿပီးရႏုိင္ဖုိ႕ မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ (ဟစ္တလာ)ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ႏုိင္ငံေရးအျမင္ေတြကို လူသိ႐ွင္ၾကားမေၾကျငာခင္မွာ လူအနည္းငယ္ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ထဲမွာ ဘဲစၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႕ လူေတြရဲ႕ သေဘာထားကို ေလ့လာခြင့္ရ႐ွိပါတယ္။ လူေတြအေၾကာင္းကို ခန္႕မွန္းဖို႕အခြင့္အေရး ေတြရ႐ွိပါတယ္။ ဒါဟာ ဘီယာနာမွ ပညာသင္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးပါဘဲ။

ဤသည္ကား ဟစ္တလာ၏ႏုိင္ငံေရးအယူအဆမ်ားကို သူ၏ကိုယ္ေရး အထၱဳပတၱိၱိ Mein Kampf ထဲ မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။