ပညာေရး၀န္ထမ္းတစ္ဦး
ဇူလိုင္ ၂၀၊ ၂၀၁၂
ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး စိတ္၏ခ်မ္းသာ၊ ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံပါေစလုိ႔ ဦးစြာပထမဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သလုိက္ပါတယ္။
ယေန႔ (၂၁) ရာစု၊ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရသစ္လက္ထက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လူမႈေရး၊ စီးပြား ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးစသည့္ က႑အစုံကုိ အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ ခ်ဳပ္ကုိင္လာမႈကုိ ပယ္ဖ်က္ၿပီး လြတ္ေျမာက္ျခင္းက႑သစ္ႏွင့္ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးကုိ လမ္းဖြင့္ေပးပါေသာ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ပီသပါသျဖင့္ ယခုလုိ ျပည္သူမ်ားေမတၱာကုိ ပု႔ိသလုိက္ရပါသည္ခင္ဗ်ာ …။
ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ ကမာၻ႕ႏုိင္ငံအသီးသီးႏွင့္ ေဒသအဖုံဖုံတုိ႔သည္ ေျပာင္းလဲျခင္း (change) ဟူေသာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတြင္း ရာစု ႏွစ္၏ေတာင္းဆုိမႈကုိ ေျပာင္းလဲေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသျဖင့္ လုိက္ပါစီးဆင္းေျပာင္းလဲလွ်က္ ရွိပါသည္။ မည္သည့္အေျပာင္းအလဲမဆုိ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ ၿပီဆုိလွ်င္ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ အံ၀င္ဂြင္က်မည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုိအပ္ပါသည္။ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္းျခင္းသည္ အစဥ္ဒြန္တြဲလွ်က္ ရွိ ပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာေျပာင္းလဲမႈသည္ သီးျခားမရွိသင့္၊ အစဥ္ဒြန္တြဲလွ်က္ ရွိသင့္သည္။
အေျခခံပညာေရးက႑၏ သမုိင္းစဥ္အရ ျပန္၍ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ရလွ်င္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ခန္႔ကတည္းက ပညာေရးက႑တခုလုံးကုိ ကုိင္တြယ္ ခဲ့သည့္ အေပၚထပ္အေဆာက္အအုံတြင္ စစ္မႈထမ္းမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ မွတ္မိပါေသးသည္။ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသင့္ၿပီဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္မႈျဖင့္ ထင္ရာစုိင္းေသာ ပညာေရးမူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ အဌမတန္း (၈) တန္းႏွင့္ စတုတၳတန္း (၄) တန္း စာသစ္ဘုတ္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ စနစ္တုိ႔ ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါသည္။
ဒသမတန္းတစ္တန္းတည္းသာ ႏုိင္ငံေတာ္စာစစ္အဖြဲ႕ဖြဲ႕၍ စစ္ခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ အေျခခံပညာေရးစနစ္၏ အရည္အေသြး မထိန္းႏုိင္ မသိမ္းႏုိင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ စစ္ဗုိလ္၀န္ႀကီးက ပညာရွင္မ်ားကုိ ခန္႔ထားတာ၀န္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ဒုတိယ၀န္ႀကီးမ်ား (အေျခခံပညာ) ကုိ စစ္ဖက္ေဘာင္းဘီ၀တ္မ်ားကုိ ေျပာင္းလဲခဲ့သည္မွာ ယေန႔တုိင္ ေဘာင္းဘီမခြၽတ္ႏုိင္ေသးပါ။ ထားပါဦးေတာ့ ..။ ဒုတိယ ၀န္ႀကီး စစ္ဘက္သားတုိ႔ေအာက္တြင္ ထားရွိသည့္ အေျခခံ၊ စာစစ္၊ သုေတသန၊ ျမန္မာစာ စသည့္ ဦးစီးဌာနမ်ား၏ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္/ဒုခ်ဳပ္/ ညႊန္မွဴး ရာထူးမ်ားကုိလည္း ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီး၊ ဗုိလ္မွဴးႏွင့္ ဗုိလ္ႀကီးအဆင့္မ်ားကုိ ခန္႔အပ္ခဲ့သည့္စနစ္သည္ ယေန႔တုိင္ ၿပီးဆုံးျခင္း မတုိင္ေသးပါ။ အေျခခံပညာဦးစီး (၄) ခုတြင္ စားလုိက္ၾက၊ ၀ါးလုိက္ၾကနဲ႔ ပြဲေတာ္ “ဘုန္းႀကီး” သဖြယ္ ၿမိန္ၿမိန္ ဘုန္းေပးေန လုိက္ၾကတာ ယခုဆုိလွ်င္ ညႊန္ခ်ဳပ္တဦးလွ်င္ နန္းေတာ္တမွ် ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားသည့္ အိမ္ႀကီး အိမ္ေကာင္းမ်ား ရွိေနၾကပါၿပီ။ သားသမီးမ်ားႏွင့္ ညီငယ္မ်ားဆုိလွ်င္ ကားႀကီး၊ ကားငယ္၊ မယားႀကီး၊ မယားငယ္မ်ားႏွင့္ ဇိမ္ခံေနၾကပါၿပီလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ႏုိင္ငံေတာ္က ခ်ေပးလုိက္သည့္ ဘ႑ာေငြမ်ားမွာလည္း ပညာေရးကိစၥမ်ားကုိ အျပည့္အ၀ေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိဘဲ၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း မ်ားကုိသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ၾကၿပီး ကန္ထ႐ုိက္မ်ားထံမွ ရာခုိင္ႏႈန္းယူၿပီး ႀကီးပြားေနၾကပါတယ္။ ေဆာက္လုပ္သည့္ ေက်ာင္းမ်ားမွာေတာ့ ခုိင္ခန္႔ေတာင့္တင္းမႈမရွိပဲ ၿပီးစလြယ္ေဆာက္ထားၾကပါသည္။
အဆင့္ျမင့္ပညာဘက္မွ ညႊန္ခ်ဳပ္မ်ားသည္လည္း ရရွိသည့္ဘ႑ာေငြကုိ တကၠသုိလ္အတြက္ အက်ဳိးရွိမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သုံးစြဲျခင္းမရွိဘဲ ကုိယ္က်ဳိးရွာ၊ လူႀကီးကုိ အိမ္ေဆာက္ေပး၊ လုိအပ္တာလုပ္ေပးၿပီး ေနၾကပါသည္။ တကၠသုိလ္အဂၤါရပ္ႏွင့္ညီသည့္ တကၠသိုလ္မရွိသေလာက္ပါ ဘဲ။ အခြင့္အေရးမ်ဳိးစုံရယူၿပီး ေျပာဆုိမရသည့္ ပါခ်ဳပ္မ်ားကုိမူ ေ၀းလံသည့္ေဒသမ်ားသုိ႔ ပုိ႔ထားၿပီး ဆရာေမြး၊ တပည့္ေမြးမ်ားျပဳလုပ္ကာ နီးစပ္ရာကုိ ရာထူးတုိးေပးလွ်က္ရွိပါသည္။
ပညာေရးဌာန (အေျခခံပညာ) ၀န္းထမ္းအပုိင္းကုိ တင္ျပပါရေစ။
– အထက္တန္းျပ လုပ္သက္ (၇) ႏွစ္ျပည့္မွ အလယ္တန္းေက်ာင္းအုပ္ ေလွ်ာက္ထားပုိင္ခြင့္ရွိပါသည္။
– အလယ္တန္း ေက်ာင္းအုပ္ (၇) ႏွစ္ျပည့္မွ အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္ ေလွ်ာက္ထားပုိင္ခြင့္ရွိပါသည္။
– အထက္တန္း ေက်ာင္းအုပ္ အနည္းဆုံး (၃) ႏွစ္ျပည္မွ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴး အနည္းဆုံး (၂) ႏွစ္ျပည့္မွ ႐ုံးခ်ဳပ္ (ဦးစီးအရာရွိ) တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရရွိၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္ ယေန႔သာမန္အရပ္သားမ်ားႏွင့္ အရပ္သားဇနီး၊ သား/သမီးမ်ားက အထက္ပါရာထူးမ်ဳိး အခ်ိန္ကုိက္မရရွိၾကပါ။ ထုိနည္းတူ ဦးစီး ဌာနတြင္ စစ္ဘက္ညႊန္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ႀကီးစုိး၊ စုိးမုိးသျဖင့္ ၎တုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဗုိလ္ႀကီး၊ ဗုိလ္မွဴးမ်ားကုိ တန္းစီ၍ ဦးစီးအရာရွိ၊ လက္ေထာက္ညႊန္ၾကားေရးမွဴး (ဒုညႊန္မွဴးႏွင့္ ညႊန္မွဴးရာထူး) မ်ားကုိ တန္းၿပီးေပးသျဖင့္ ႏွစ္ရွည္ၾကာျမင့္စြာလုပ္ကုိင္ခဲ့ေသာ ၀န္ထမ္းမ်ားအေန ျဖင့္ လြန္စြာနစ္နာလွ်က္ ရွိပါသည္။
ေဘာင္းဘီ၀တ္စစ္ဘက္၀န္ထမ္း (၂) သီးစားမ်ားျဖစ္သည့္ ဒု၀န္ႀကီး၊ ညႊန္ခ်ဳပ္၊ ဒုခ်ဳပ္ႏွင့္ ညႊန္မွဴးမ်ားသည္ ပတ္သက္ရာပတ္သက္ေၾကာင္း စစ္မႈထမ္းမ်ား၏ သားသမီး၊ သားမက္မ်ားကုိ ရာထူးတုိးေပးျခင္း၊ နီးစပ္ရာ ေက်ာင္းေကာင္းႀကီးမ်ားသုိ႔ ရာထူးေနရာလစ္လပ္မႈမရွိဘဲ (ရာထူးပုိ) ျဖင့္ ခန္႔ထားေပးလွ်က္ရွိပါသည္။ သာမန္အရပ္သားမ်ား၏ သား/သမီး ဆရာမမ်ား အနားမကပ္ရဲပါခင္ဗ်ား။
လက္ရွိအေျခအေနကုိ သုံးသပ္ရလွ်င္ တပ္မေတာ္မွ ျပစ္မႈဆုိင္ရာအေၾကာင္းမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အေရးယူခံခဲ့ရေသာ စစ္မႈထမ္း ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္၊ ဗုိလ္မွဴး ႀကီး၊ ဗုိလ္မွဴး၊ ဗုိလ္ႀကီးမ်ားသည္ ပညာေရးဌာနတြင္ ညႊန္ခ်ဳပ္၊ ဒုခ်ဳပ္၊ ညႊန္မွဴးႏွင့္ ဒုညႊန္ စသည့္ရာထူးမ်ားကုိရယူၿပီး (၂) သီးစားလွ်က္ရွိၿပီး ပညာေရးသေဘာတရားနားလည္မႈမရွိဘဲ ဇြတ္တရြတ္ေဆာင္ရြက္မႈႏွင့္ လာဘ္စားမႈမ်ား၊ ၾကာျမင့္လာသျဖင့္ တုိးတက္မႈမရွိ၊ ဆုတ္ယုတ္မႈႏွင့္ သာ ရင္ဆုိင္ေနရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ပညာေရးဌာနကုိ စစ္ဘက္မွ အရာရွိႀကီးမ်ားကုိပုိ႔မည္ဆုိလွ်င္လည္း ပညာေရးသေဘာ၊ ေက်ာင္းသားသေဘာသဘာ၀၊ သင္ၾကားေရးသေဘာ သဘာ၀ နားလည္သူမ်ားကုိသာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေစသင့္ပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတစ္ခုတည္းကုိသာ ကြၽမ္းက်င္သည့္သူမ်ားကုိ မပုိ႔သင့္ပါ။ ပညာေရးဌာန၏သေဘာသဘာ၀ကုိနားမလည္ဘဲ ကုိယ္ထင္ရာကုိယ္စုိင္းလုပ္ၾကသျဖင့္ ပညာေရးမတုိးတက္ဘဲ ဆုတ္ယုတ္မႈသာ တုိး တက္လာပါသည္။
သမၼတႀကီးခင္ဗ်ား ….
ႏွစ္စဥ္အေျခခံပညာက႑ႏွင့္ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးက႑၊ ပညာေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကုိ ဘတ္ဂ်က္မ်ားမ်ားသုံး၍ က်င္းပလွ်က္ ရွိပါသည္။ အဆုိပါေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ေအာက္ေျခကုိ ရွင္းမျပဘဲ လုိရာကုိဆြဲေရးခဲ့ေသာစာတမ္းမ်ားသာ ဖတ္ျပၿပီး လုိသလုိ ဆုံးျဖတ္ၾကပါသည္။ တက္ေရာက္လာသူ ပညာေရး၀န္ထမ္းမ်ား၏ ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်က္မ်ားကုိ ရယူမႈမရွိပါ။ အဓိက “သင္႐ုိး” ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ “လူ” မေျပာင္းဘဲ ေလွႀကီးထုိး႐ုိး႐ုိးအတုိင္း လူမေျပာင္းသလုိ “မူ”လည္းမေျပာင္းသျဖင့္ တုိးတက္မႈမရွိခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားသည္ အက်ဳိး မရွိပါ။ ေငြကုန္၍ လူပမ္းျဖစ္သည့္အျပင္ ေႏြရာသီတြင္က်င္းပသျဖင့္ တက္ေရာက္လာၾကေသာ ဆရာ/ဆရာမႀကီးမ်ားမွာ က်န္းမာေရးထိခုိက္ ၍ ေသဆုံးမႈႏွင့္သာ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရေၾကာင္း သာဓကရွိခဲ့ဖူးပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သမၼတႀကီးအားအၾကံျပဳလုိသည္မွာ …
ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရသစ္လက္ထက္တြင္ ပညာေရးစနစ္ေျပာင္းလဲရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ပညာေရးက႑တြင္ စနစ္ေျပာင္းလဲသူလုိ လူလည္း ေျပာင္းလဲမွ ပညာေရးတုိးတက္ပါသည္။ ၀န္ႀကီး၊ ဒု၀န္ႀကီး၊ ညႊန္ခ်ဳပ္၊ ဒုခ်ဳပ္ႏွင့္ အရာထမ္းမ်ားသည္ ပညာေရးကုိ ႏွံ႔စပ္နားလည္တတ္ကြၽမ္း သိရွိေသာ အရပ္သားပညာရွင္မ်ား ျဖစ္သင့္ပါသည္။ တပ္မေတာ္မွကူးေျပာင္းလာသည့္ စစ္မႈထမ္းမ်ား လုံး၀ (လုံး၀) မျဖစ္သင့္ပါ။
ထုိ႔အတူ အဆုိပါရာထူးႀကီးမ်ားတြင္ ခန္႔ထားတာ၀န္ေပးဆပ္သင့္သည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ရွင္းလင္းမႈကုိ အဓိကထား စဥ္း စားသင့္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ ပညာေရးစနစ္တုိ႔ ကူးေျပာင္းလုိပါက ၀ါရင့္၊ သဘာရင့္ ပညာရွင္ႀကီးမ်ား၊ ပညာေရးဆုိင္ရာ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္မ်ားအား ဖိတ္ၾကား၍ အၾကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ား ရယူကာ ရလဒ္ေကာင္းမ်ားအေပၚ မူတည္၍ စနစ္ကူးေျပာင္း ေဆာင္ရြက္သင့္ပါေၾကာင္း အၾကံျပဳေရးသားတင္ျပလုိက္ပါသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
ဟုတ္ပါတယ္။ ပညာေရးက႑သည္စစ္တပ္နွင့္ပါမွ်မသက္ဆိုင္ေသာေျကာင့္စစ္သားမ်ားကိုအျမန္ဆံုးဖယ္ရွားေပးသင့္ပါသည္။ယခင္ဟစ္တလာေခတ္တြင္သာဂ်ာမဏီတြင္ရွိေသာအရာျဖစ္ပါသည္။ေခတ္သစ္ဟစ္တလာမ်ားျမန္မာျပည္တြင္အျမန္ကြယ္ေပ်ာက္နုိင္ပါေစ။
စစ္သားမ်ားကုိ မထားရ ဆုိသည့္ စကားရပ္ကုိ ေတာ့ လက္မခံပါ။
စစ္သားမ်ားထဲမွ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီသည့္ ပညာေရး ၀န္ထမ္းမ်ားလည္း ရွိနုိင္ပါသည္။
ထုိသူမ်ားကုိမူ ထည့္သြင္းစဥ္စား ခန့္ထားသင့္ပါသည္။
မူေသ ပံုေသ ကားခ်ပ္ မစဥ္းစား သင့္ပါ။