ကုိသန္းလြင္ – အိႏၵိယသည္ စီးပြားေရးတြင္ တ႐ုတ္တို႔ကို ေက်ာ္ လႊားေတာ့ မည္ေလာ (သတင္းေဆာင္းပါး)

ကုိသန္းလြင္ – အိႏၵိယသည္ စီးပြားေရးတြင္ တ႐ုတ္တို႔ကို ေက်ာ္ လႊားေတာ့ မည္ေလာ  (သတင္းေဆာင္းပါး)
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၅

(၁)
အိႏၵိယနိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးသည္တပာုန္ထိုး တိုးတက္ေနသည္၊ အနာဂါတ္သည္    ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ရွိသည္၊ တ႐ုတ္ျပည္၏ စီးပြားေရးကို ေက်ာ္တက္သြားေတာ့မည္၊ အိႏၵိယသည္ ကမာၻႀကီး၏ စီးပြားေရးတခုလံုးကို ပုခုံးျဖင့္ ၀င္ထမ္းရေတာ့မည္ပာု အိႏၵိယမွႏိုင္ငံ၏ စီမံကိန္းမ်ားကို ႀကီးၾကပ္သူမ်ားက ယံုၾကည္စြာ ေပာာကိန္းထုတ္လွ်က္ရွိၾကပါသည္။

စီးပြားေရး၀န္ႀကီး Arun Jaitley က အိႏၵိယစီးပြားေရးသည္  ၈ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ ၉ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ တိုးပြားဘြယ္ရွိသည္ပာု ဘီဘီစီ အင္တာဗ်ဴးတခုတြင္ ေျပာၾကားလိုက္ပါသည္။ ကမာၻႀကီး၏ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈေအာင္လံကို တ႐ုတ္တို႔ထံမွလႊဲယူေတာ့ မည္ပာု ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ၀န္ႀကီး Jayant Sinha ကဆိုသည္။ လာမည့္ ရက္မ်ား လမ်ားအတြင္း တ႐ုတ္ျပည္ကို ေနာက္မွာ ခ်န္ရစ္ေတာ့မည္ပာု သူက နိမိတ္ဖတ္လိုက္ပါသည္။

အျပင္ဗန္းကၾကည့္လ်င္ အိႏၵိယနိုင္ငံက  စီးပြားေရးတြင္ တပာုန္ထိုး တိုးတက္လာခ်ိန္တြင္ တ႐ုတ္နိုင္ငံအေနျဖင့္ တိုးတက္မႈ အရွိန္ရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္မွာလည္းအမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။  အိႏၵိယ ဂ်ီဒီပီ၏ (Official) တရား၀င္ တိုးတက္မႈႏႈန္းမွာ ယခုႏွစ္ ၂၀၁၅ အတြက္ (လြန္ခဲ့ေသာလကအထိ) ၇ ရာခုိင္ႏႈန္း ျဖစ္ပါသည္။  လာမည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းႏွင့္ေအာက္သို႔ က်ဆင္းသြားဘြယ္ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသူမ်ားလည္းရွိသည္။

သို႔ပါေသာ္လည္း အိႏၵိယနိုင္ငံသည္ လူသံုးကုန္ပစၥည္းမ်ားကို အလ်ံပယ္ႏိုင္ငံျခားသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရျခင္းမရွိပါ။ သို႔ပါ၍ တ႐ုတ္ျပည္က ကုန္ထုတ္လုပ္မႈက်ဆင္းသည္ဆိုျခင္းမွာ အိႏၵိယက ေနရာ၀င္ယူေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ပါေခ်။ အိႏၵိယျပည္မွာ နိုင္ငံျခားမွ ေလာင္စာဆီတင္သြင္းရာတြင္ ကမာၻ႔တတိယအႀကီးဆံုးနိုင္ငံျဖစ္ေပရာ ေရနံေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းမႈေၾကာင့္ သံုးေငြ ေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းသာရွိသည္။

ႏိုင္ငံ၏ ဂ်ီဒီပီ ၅ရ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ လူသံုးကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ ျပည္တြင္းသံုးစြဲမႈမွလာသည္။  ထို႔ေၾကာင့္ ကမာၻ႔စီးပြားေရး ေစ်းကြက္ တြင္  အိႏၵိယျပည္၏ထြက္ကုန္မ်ားက အဓိကအစားထိုး၀င္ေရာက္ေတာ့မည္ပာူေသာ အယူအဆမွာ မွားယြင္းေနပါသည္။ အိႏၵိယနိုင္ငံ၏ထုတ္ကုန္ပမာဏမွာ တ႐ုတ္တို႔၏ ငါးပံုတပံုသာရွိသည္။

တကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ဂ်ီဒီပီ တြင္ အိႏၵိယက ၂.၅ ရာခုိင္ႏႈန္းသာရွိသည္၊ တ႐ုတ္ျပည္၏ ၁၃.၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကိုမွီရန္ အလြန္ေ၀း ကြာလွပါသည္။ တ႐ုတ္တို႔၏ဂ်ီဒီပီတြင္ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း တိုးတက္မႈဘဲရွိသည္ဆိုေစဦး၊ အိႏၵိယနိုင္ငံ၏ ထြက္ကုန္ပမာဏတခုလံုး ကို ေလးႏွစ္အတြင္း အမွီထုတ္လုပ္နိုင္ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိႏၵိယက တ႐ုတ္ကို မွီေတာ့မည္ပာုဆိုျခင္းမွာ ႂကြက္က လယ္ထြန္စက္ကိုဆြဲေတာ့မည္ပာုဆိုျခင္းႏွင့္တူေနသည္ပာု ေ၀ဖန္သူတို႔က ဆိုၾကပါသည္။

တ႐ုတ္ျပည္၏စီးပြားေရးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသူမ်ားက မၾကာမီကျဖစ္ခဲ့ေသာ စေတာ့ရွယ္ရာေစ်းကြက္ ကေမာက္ကမျဖစ္မႈ၊ ယြမ္ေငြေၾကးတန္ဘိုးေလွ်ာ့ခ်မႈမ်ားေၾကာင့္ ထိမ္းမနိုင္သိမ္းမရ ျဖစ္ေနသည္ပာု ေ၀ဖန္သူမ်ားရွိတာ မွန္ပါ၏။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို အေျခခံေသာစီးပြားေရးမွ စားသံုးသူကိုအေျခခံေသာ စီးပြားေရးကို ေျပာင္းလဲရန္ ႀကိဳးစားသည့္ စီးပြားေရးစနစ္တိုင္း ဤသို႔ ျပႆနာမ်ားၾကံဳၾကရသည္ပာု သံုးသပ္ၾကပါသည္။

တ႐ုတ္ျပည္တြင္ လြယ္လြယ္ကူကူႏွင့္ စီးပြားေရးမျဖစ္နိုင္ေတာ့သည္မွာ မွန္ပါသည္၊  သို႔ပါေသာ္လည္း ဆယ္စုႏွစ္   ႏွစ္ခုၾကာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တိုးပြားလာခဲ့ျခင္း၏ အရွိန္အပာုန္ကရွိေနပါေသးသည္။  အိႏၵိယနိုင္ငံအေနျဖင့္ တ႐ုတ္တို႔၏တိုးတက္မႈ အဆင့္အတန္းထက္ ပို၍သာမည္ပာု မေမွ်ာ္လင့္နိုင္ေသးပါ။

အိႏၵိယနိုင္ငံကထုတ္ျပန္လိုက္ေသာ ကိန္းဂဏန္းမ်ားမွာ တ႐ုတ္တို႔ကထုတ္ျပန္ေသာ ကိန္းဂဏန္းမ်ားနည္းတူ ေသခ်ာေရရာ မႈရွိဘို႔အတြက္  စီစစ္ၾကရန္လိုပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာေဖေဖာ္၀ါရီလကမွ အိႏၵိယနိုင္ငံက ဂ်ီဒီပီတြက္ရန္နည္းလမ္းကို ျပင္ ဆင္ခဲ့ျပီး သူတို႔၏တိုးတက္မႈမွာ ၂ ခုပိုသည္ပာု ျပင္ဆင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ မေသခ်ာသည့္နည္းတူ ရရာခုိင္ႏႈန္းဆိုသည္မွာလည္း ေသခ်ာမႈမရွိပါ။

ဤသို႔ တိုးတက္မႈႏႈန္းကိုပို၍ျပေနျခင္းေၾကာင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ခံယူခ်က္တြင္ အယူအဆလႊဲမွား သြားနိုင္သည္၊ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ မိုဒီ၏ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ထင္သေလာက္ မေအာင္ျမင္ရျခင္းကို တျဖည္းျဖည္း ေတြ႔လာၾကရသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က အဆိုျပဳထားေသာ GST – Goods and Services Tax ဥပေဒမွာလည္း အတည္မျပဳနိုင္ေသး၊ လယ္သမားမ်ား ဆႏၵျပၾက ေသာေၾကာင့္ စက္ရုံ အလုပ္ရံုအသစ္မ်ားတည္ေဆာက္ရန္ ေျမ၀ယ္ယူနိုင္ေရး ဥပေဒမွာလည္း အတည္မျဖစ္ နိုင္ေသးပါ။

အိႏၵိယနိုင္ငံထုတ္ပစၥည္းမ်ားကို ကမာၻက မက္မက္ေမာေမာ၀ယ္ယူျခင္းမရွိသည့္အတြက္လည္း သူတို႔ႏိုင္ငံစီးပြားေရးမွာ ကမာၻႀကီးႏွင့္မဆိုင္သလိုျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ျပည္၏ လူသံုးကုန္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အစားထိုး၀င္ ေရာက္ရန္ၾကံရြယ္ေနေသာ အိႏၵိယနိုင္ငံ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးကိုဖိတ္ေခၚေနသလိုပင္ျဖစ္ေန သည္။

နိုင္ငံတခု၏ ၀ယ္နိုင္အားျဖင့္ၾကည့္ေသာ္ အိႏၵိယနိုင္ငံသည္ ကမာၻတြင္ တတိယလိုက္ေသာ စီးပြားေရးရွိသည့္ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္ သည္။ ၂၀၀ရ ခုႏွစ္ကတည္းက အလယ္အလတ္တန္းစား ၀င္ေငြရွိေသာနိုင္ငံျဖစ္လာသည္။ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ေအာက္ လူငယ္ဦးေရအမ်ားဆံုး သန္း ၂၆၀ ရွိသည့္ နိုင္ငံျဖစ္သည္။ အလယ္အလတ္တန္းစား ၀င္ေငြရွိသည့္နိုင္ငံဆိုေသာ္လည္း ဆင္းရဲသူ အမ်ားဆံုးႏိုင္ငံလည္းျဖစ္၏။ တေန႔လွ်င္ ၂ေဒၚလာထက္နည္းျပီး ၀င္ေငြရွိသူ ရ၂၃ သန္းမွ်ရွိသည္။

အိႏၵိယတြင္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ျပႆနာမွာ လူဦးေရ အမ်ိဳးအစား (Diversity) မ်ားျပား လြန္းသည့္ျပႆနာ ပင္ျဖစ္သည္၊ ခ်မ္းသာေသာ Haryana ႏွင့္ Tamil Nadu ျပည္နယ္မ်ားရွိသလို ဘီပာာႏွင့္ Uttar Pradesh နယ္မ်ားမွာဆင္းရဲလြန္းသည၊္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာျခားမႈ ေၾကာင့္ တျပည္လံုးတေျပးညီစြာလိုက္နာရမည့္ ဥပေဒ မ်ားခ်မွတ္ရန္ အခက္ခဲမ်ားရွိလာခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေပၚလစီခ်မွတ္သူမ်ားကို ေခါင္းခဲေစေသာျပႆနာမ်ားမွာ လုပ္အားေစ်းကြက္ (Labour Market)ႏွင့္ Land Market ကို အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးမျပဳနိုင္ေသာအခ်က္ပင္ျဖစ္၏။

ကမာၻႏွင့္ရင္ေဘာင္တန္းလိုက္နိုင္ရန္မဆိုထားဘိ၊ မိမိျပည္တြင္းျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္အတြက္ပင္ အခက္ခဲမ်ားရွိ ေနပါ သည္။ အထက္ကဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း နိုင္ငံတြင္းတြင္ ေစ်းခ်ိဳေသာ လုပ္သားအင္အား ရွိေသာ္လည္း ထိုအင္အားစုကို ကုန္ ထုတ္လုပ္ေရး အပိုင္းတြင္အသံုးမခ်နိုင္ဘဲ ရွိေနသည္။ စက္မႈလက္မႈ တိုးတက္ရာနယ္မ်ားတြင္ ေစ်းခ်ိဳေသာ အလုပ္သ မားမ်ားမွာ အသံုးမတည့္ဘဲရွိေနသည္၊

ထို႔ေၾကာင့္ အိႏၵိယနိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္ေနသည္မွာ ေပၚလစီခ်မွတ္ေပးမည့္ နိုးၾကားတက္ၾကြေသာလူငယ္မ်ား၊ နိင္ငံေရး သမား၊ သုေတသနပညာရွင္မ်ားပါ၀င္သည့္ ေပၚလစီဦးေဆာင္အဖြဲ႕တခုပင္ျဖစ္ပါသည္။  ထိုအဖြဲ႔၏အလုပ္မွာ ေန႔တဓူ၀ ျဖစ္ ေပၚေနသည့္ျပႆနာ မီးေတာက္ကေလးမ်ားကိုလိုက္ျပီး ျငိမ္းသတ္ေနရန္မပာုတ္ပါ၊ သူတို႔အဓိကအလုပ္မွာ တိုင္းျပည္ အ တြက္ အက်ိဳးရွိမည့္ စီးပြားေရး ဦးေဆာင္လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ေပးနိုင္ရန္ပင္ျဖစ္သည္၊ သူတို႔နိုင္ငံအနာဂါတ္ ႏွင့္ ေပၚလစီ ေရးရာ နည္းလမ္းအသြယ္သြယ္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္နိုင္မည့္ Strategy မ်ားကို ခ်မွတ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ ဘယ္သူမွ မေတြးေခၚဘူးေသးေသာ နည္းလမ္းအသစ္မ်ားကို ရွာေဖြၾကရန္လည္း လိုအပ္ေနပါသည္။

(၂)
BRIC ေခၚ ဘရာဇီး၊ ရုရွား၊ အိႏၵိယ ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတို႔မွာ ကမၻာ့တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးေသာ ႏိုင္ငံမ်ားေနာက္အမွီ ကပ္လိုက္ေနေသာ၊ တခ်ိန္တြင္စီးပြားေရးက်ားႀကီးမ်ားျဖစ္လာၾကမည့္ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ တ႐ုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယတို႔မွာ ျမန္မာႏွင့္ နယ္နိမိတ္ ဆက္စပ္ေနျပီး ႏိုင္ငံေတာ္တိုးတက္ေရးအတြက္ ကုန္သြယ္မႈျပဳလုပ္ရမည့္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားလည္းျဖစ္ၾကပါသည္၊ တ႐ုတ္ ျပည္သည္ ၁၉ရ၀ ခုႏွစ္မ်ားမွစ၍ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးျပီးမွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းမ်ားေၾကာင့္ စီးပြားေရး တဟုန္ထိုးတိုးတက္လာသည့္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ ကြန္ဂရက္ပါတီအစိုးရလက္ထက္က ပ်က္စီးယိုယြင္းေနေသာ အ ေျခအေနမ်ားကို ျပဳျပင္၍ စိတ္သစ္လူသစ္ ဘီေဂ်ပီ (BJP-Bharatiya Janata Party) ပါတီ အစိုးရသစ္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မိုဒီ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္ကိုင္လ်က္ ရွိၾကပါသည္။

ယမန္ႏွစ္ကအိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၏ အေမရိကန္ႏိုင္ငံခရီးစဥ္တြင္ ေဖ့ (စ) ဘုတ္ တီထြင္သူ ဇူကားဘတ္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုျပီး အိႏၵိယ ႏိုင္ငံတြင္ အင္တာနက္ ပိုမိုအသံုးျပဳႏိုင္ေရးေဆြးေႏြးေနသည္ကို ေတြ႔ၾကရပါသည္။ Apple/ Google ကုမၸဏီ လူႀကီးမ်ားကို မူအိႏၵိယ ႏိုင္ငံတြင္ ရံုးခန္းဖြင့္ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕လုပ္ကိုင္ရန္ ဖိတ္ေခၚခဲ့ပါသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ သမတႀကီး စီဂ်င္ပင္းသည္ ယခုႏွစ္ ကုလသမဂၢသို႔ မိန္႔ခြန္းေျပာရန္လာေသာခရီးစဥ္တြင္ Silicon Valley ရွိ ကမၻာေက်ာ္ကုမၸဏီႀကီးမ်ားရွိရာသို႔ စဦး ေရာက္ရွိလာျပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ လူငန္းတိုးခ်ဲ႕လုပ္ေဆာင္ေရးကိစၥမ်ားကို ဦးစြာေဆြးေႏြးဖိတ္ေခၚခဲ့ပါသည္၊ ထိုေခါင္းေဆာင္ ႀကီးမ်ားသည္ မိမိႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရး စက္မႈဖြံ႔ျဖိဳးေရးကိစၥမ်ားကို တာ၀န္ယူဦးေဆာင္ေနၾကပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ထိုႏိုင္ငံမ်ား၏အေတြ႔အၾကံဳမွ သင္ခမ္းစာယူႏိုင္ၾကသည္ႏွင့္အတူ ၎တို႔တိုးတက္သလို သူတို႔ႏွင့္အတူလိုက္ပါႏိုင္ရန္က်ိဳးစားသင့္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ထိုစီးပြားေရး အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႏွစ္ခုအၾကားတြင္ ကုန္းလမ္းမွ ကုန္ သြယ္မႈအတြက္ အခ်က္အခ်ာက်ေသာေနရာမွာရွိေနပါသည္။ ေအရွန္ (Asian Highway) လမ္းမႀကီးမ်ား ေဖါက္လုပ္ေနၾက ခ်ိန္တြင္ ကုန္သြယ္မႈလမ္းေၾကာင္း ေခ်ာေမြ႔ လြယ္ကူေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္လွင္ ျပည္သူအမ်ား အလုပ္အကိုင္မ်ား ရႏိုင္သလို နိုင္ငံအတြက္ ၀င္ေငြ အသစ္မ်ားဖန္တီးေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ လမ္းမ်ား ပိုမိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္လွ်င္၊ အေကာက္ခြန္ ဌာနလုပ္ငန္းမ်ားကို မွန္မွန္ ျမန္ျမန္လုပ္ေပးႏိုင္လ်င္ ၿမိဳ႕ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေပးသည္ႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးလာပါလွ်င္ ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ေမွာင္ခိုႏွင့္ မလိုလားအပ္ေသာပစၥည္းမ်ား ၀င္လာျခင္း ကိုထိမ္းသိမ္း ႏိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။ တိုင္းျပည္တြင္းမွ အဖိုးတန္ပစၥည္းမ်ားေမွာင္ခိုလမ္းမွ ထြက္သြားျခင္းကိုလည္း တားဆီးႏိုင္ ၾက ပါလိမ့္မည္၊

ကိုသန္းလြင္

Ref :
Risks in Delhi’s dream of Overtaking China by David Pilling
Singapore Straits Times 11, September 2015